دو یار سپاه تو
به قربان راه تو
دو آلاله ی زینب
فدای نگاه تو
پیچیده تو صحرا، نوای حزینت
سوزوندی دلم رو، با هل من معینت
چه غربتی خیمه زده توی نگات
گم میشه تو هلهله ها سوز صدات
شنیدم نواتو، بمیرم برا تو، نبینم عزاتو
واویلا واویلا
دیدم با دو چشم تر
تو غوغای این لشکر
نشستی شکستی تو
کنار علی اکبر
علی اکبرامو میارم به میدون
که تنها نمونی، تو این دشت پر خون
قبول کن این دو هدیه ی خواهرتو
که رو سفید بشم پیش مادر تو
ندارم شکیبی، به جز غم نصیبی، تو خیلی غریبی
واویلا واویلا