آئین مستان

ظلم و ستم دنیا رو پُر کرده

چهار گوشۀ دنیا همش جنگه

تویِ شلوغی‌هایِ این عالم

واسه شهیدا دلمون تنگه

واسه اونایی که سرو به نیزه میسپردن

آبروی مرگ‌ُ تویِ معرکه میبردن

زندگیشون‌ُ کف دستشون گرفتندُ

مردونه موندن پایِ چیزی که قسم خوردن

قسم خوردن ..

قسم خوردن ، که جون بدن تا اینکه دین بمونه

قسم خوردن ، نذارن این علم زمین بمونه

قسم خوردن ، که پایِ انقلابشون بمونن

قسم خوردن ، شهادتینشون رو هم بخونن

« مرد اونا بودن ولی ما نامردیم

راهِ شهیدا رو فراموش کردیم »

مدیونِ قهرمانای جنگیم

امروز اگه قدرت دنیاییم

امنیت و عزت امروزُ

مدیونِ تک تک شهیداییم

هر عکسی از شهید دیدم حرفی تو چشماشه

میگه نذار پایِ غریبه تو وطن وا شه

هر گوشۀ کشورمون مسئولیت داری

مدیونِ این بچه‌هایی اینو یادت باشه

یادت باشه ..

یادت باشه ، نمیتونی به یادشون نباشی

یادت باشه ، نباید از مسیرشون جدا شی

یادت باشه ، بدونِ شهدا چیزی نداری

یادت باشه ، که پاتو رویِ خونشون نذاری

« مرد اونا بودن ولی ما نامردیم

راهِ شهیدا رو فراموش کردیم »

مردم انقلابیِ کشور

به شهدامون اقتدا کردند

پایِ نظام و رهبری موندن

دِینشون‌ُ به دین ادا کردن

حالا رسیده موقعِ عمل به حرفاتون

حالا که رأی اعتماد مردمُ بردید

چشم شهیدا به شماست حواستون باشه

محضرِ قرآنِ خدا هم که قسم خوردید

قسم خوردید ..

قسم خوردی ،خودت رو وقف مردمت بدونی

قسم خوردی ، که پایِ انقلابمون بمونی ...

یک عده روی خاک صحرا جان سپردند

یک عده در اعماق دریا جان سپردند

یک عده مانند کبوتر هایِ عاشق

رفتند و بینِ آسمانها جان سپردند

یک عده بی سر عده ای با درد پهلو

یک عده دیگر ارباً ارباً جان سپردند

یک عده روی دست ارباب دو عالم

یک عده روی پای مولا جان سپردند

یک عده هم بی دست ، لب تشنه ولی مرد

دور از وطن مانند سقا جان سپردند

در بستر تردید مردن ننگشان بود

رفتند و در آغوش زهرا جان سپردند

اگه رو پایِ تو سر نذاشتم، گله ندارم
اگه تو غم ها بابا نداشتم، گله ندارم
اما شکایت دارم از دست این طعنه ها
یه عده پا میذارن به روی خونِت بابا
بعضی وقتا، دلگیر میشم

میدونم که، همیشه هستی پیشم
اسم تو روی لبام، سرفرازیه برام
ای تموم امیدم، ای بابای شهیدم
خیلی غصه کشیدم، خیلی طعنه شنیدم
ای تموم امیدم، ای بابای شهیدم
ای بابای شهیدم........

بیاین با هم بریم به سرزمینِ کربلا

به یادِ بچه هایِ جنگ و شیمیائیا

همه حسینیا .. همه حسینیا .. همه حسینیا

به سینه سنگِ سنگرایِ عشقُ میزدن، کجا بودیم؟

با رمزِ یا حسین به جبهه ها میومدن، کجا بودیم؟

به عشق دشت کربلا شدن خونین بدن، کجا بودیم؟

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا فراق و هجر و دوریمُ زِ کربلا

گذاشته ام به پای اَلبَلاءُ لِلوَلا

سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی

شبایِ جمعۀ حریم تو قشنگترین شبای من

منو به نوکری قبول کنی همین بسه برای من

بدون تو نمیرسه به جایی یا حسین صدای من

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا با نوکریِ دست و پا شکسته ام

اگه نگیری دستمو زِ پا نشسته ام

خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام

دلم خوشه که زلفمُ گره زدم به پرچم عزات

رسونده ام خودم رو هرجوری بوده به کشتیِ نجات

به سینه و به سَر زدن هامونه باقیات و صالحات

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

بیاین با هم بریم به سرزمینِ کربلا

به یادِ بچه هایِ جنگ و شیمیائیا

همه حسینیا .. همه حسینیا .. همه حسینیا

به سینه سنگِ سنگرایِ عشقُ میزدن، کجا بودیم؟

با رمزِ یا حسین به جبهه ها میومدن، کجا بودیم؟

به عشق دشت کربلا شدن خونین بدن، کجا بودیم؟

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا فراق و هجر و دوریمُ زِ کربلا

گذاشته ام به پای اَلبَلاءُ لِلوَلا

سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی

شبایِ جمعۀ حریم تو قشنگترین شبای من

منو به نوکری قبول کنی همین بسه برای من

بدون تو نمیرسه به جایی یا حسین صدای من

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا با نوکریِ دست و پا شکسته ام

اگه نگیری دستمو زِ پا نشسته ام

خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام

دلم خوشه که زلفمُ گره زدم به پرچم عزات

رسونده ام خودم رو هرجوری بوده به کشتیِ نجات

به سینه و به سَر زدن هامونه باقیات و صالحات

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

شهدا رفتن و همه پرپر شدن

برا اربابشون علی اکبر شدن

خاکی بودن ولی آسمونی شدن

به فدایِ حسین تو جوونی شدن

یه بغضی راهِ سینه‌ مو میبنده

دلم اسیرِ غربت اَرونده

تموم دلخوشیِ من این روزا

همین پلاک و چفیه و سربنده

آرزوم اینه که آقام ، یه روزی کربلایی شم

مثل تموم شهدا، برا حسین فدایی شم

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین

سهمم از عاشقی غربت و دوریه

آرزومه بشم راهیِ سوریه

بغضی تو سینه‌ مِ ، غمی توی دلم

بی‌بی جان نذرِ تو جونِ ناقابلم

من از دیار عاشقا جاموندم

نشسته بغضی تو دلِ وامونده‌م

گناه دوباره دست و پامو بسته

اسیرم و تو دام دنیا موندم

دلم میخواد پر بزنم ، تو آسمون حرمت

بشم فدایی تو و مدافعانِ حرمت

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین

تکیه‌گاهِ دلم علم زینبِ

من بهشتم فقط حرم زینبِ

روزیم از سفرۀ کرم زینبِ

اشکم از روضه و علم زینبِ

دل به تمنایِ توئه ، یازینب

واله و شیدایِ توئه ، یازینب

رزق شهادت همه این روزا

بسته به امضایِ توئه یازینب

چشمایِ بارونی من

خیسِ همیشه از غمت

کاش بشه قِسمَتم یه روز

سینه‌زنی تو حرمت

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین