آئین مستان

قسم به صبر زینب، به شور کرب و بلایش

قسم به غربت او، قسم بر حجب و حیایش

قسم به نام زهرا، چادر خاکی او

آه، قسم به او که شد چنین شکسته پهلو

مرا نمانده طاقت، این غم شعله ور را

آه، چگونه حاشا کنم این خون جگر را

زمانه ی غریبی است، زمان غربت عشق

به شعله های عصیان، شکسته حرمت عشق

صاحب زمان الامان

آیه به آیه قرآن، نرفته زخاطر به ما

وصیت شهیدان، نرفته زخاطر ما

به جادوی تبرّج، آینه شد مکدر

آه، از این حکایت دل ما خون شده دیگر

چه شد که رایج شده، سکه ی غفلت اینجا

آه، شد کوچه کوچه شهر ما دکان دنیا

دوباره رنگ نیرنگ، به روی دین فروشان

حراج غیرت شده، به کوچه و خیابان

صاحب زمان الامان

یا ربنا اغثنا، اغثنا بحق زهرا

بر سرما غریبان نگهدار سایه مولا

با هر اذان بخوانیم، حی علی الحیا را

باز، چون شهدا یاری کنیم دین خدا را

تا پیر ما خمینی است، تا نهضت ما حسینی است

باز، حاشا که دشمن ببرد غیرت ما را

عجل علی ظهورک، عجل یا حجه الله

جان ها به لب رسیده، بی تو بقیه الله