آئین مستان

بانوی ایران حضرت عشقه

زندگی دوباره ی ماه دمشقه

نگاهم تو صحنت به گنبدت افتاد

ضریح شبیه به پنجره فولاد

همیشه عشق تو رو سینه میمونه

برامون قم مثل مدینه میمونه

کریمه ی آل عبایی، جون و دل مایی

عالم میدونن که زینب امام رضایی

یا معصومه جان، معصومه جان

شفیعه ی ما تویی تو محشر

زائر هر روزه ی قم موسی بن جعفر

دخیل دستام به پر چادر تو

بهشت میره هر کی بشه زائر تو

گدای کوی تو تموم افلاکن

هزارتا مجتهد تو صحن تو خاکن

ای عشق شاه خراسان

ای خواهر سلطان

بیمه تو و امام رضاست کشور ایران

کریمه ی آل عبایی، جون و دل مایی

عالم میدونن که زینب امام رضایی

یا معصومه جان، معصومه جان

از روز اول دل مبتلا بود

رزق محرم همه دست شما بود

هوای شهر قم مثل کاظمین

زیارت نامه تون فقط یا حسین

منو دیوونگی منو شور مستی

مثل بی بی زینب اباالفضلی هستی

دشمن در خواب خیاله ابن فرض محاله

پاشون برسه مرقد زینب و سه ساله

یا معصومه جان، معصومه جان

اگر که روز محشری باشه

تخت خیالش هر کسی حیدری باشه

اگر حیدر شاهه همیشه نوکر باش

غلام حیدر نه غلام قنبر باش

گذشتیم از جنت نجف رویامونه

چی بهتر از اینکه علی مولامونه

هستم از هست علی دل مست علی

سر تا سر دنیا به خدا دست علی

عمری غبار حضرت معصومه ایم ما

تا در جوار حضرت معصومه ایم ما

هرچند بارِ حضرت معصومه ایم ما

در سایه سارِ حضرت معصومه ایم ما

اهل دیار حضرت معصومه ایم ما

ای آرزوی پنجره فولاد آمدیم

ای قبله گاه طاق گوهرشاد آمدیم

بر خاک بوسه داده و بر باد آمدیم

باب الجواد حاجت ما داده آمدیم

حالا کنار حضرت معصومه ایم ما

تا نور میدمی به تمام چراغها

رد میشویم مثل نسیم از رواقها

معراج میرویم به دوش براقها

فریاد میشویم از این اشتیاقها

دل بی قرار حضرت معصومه ایم ما

ما را که عمر نوح دمی نیست پیش تو

ما گشته ایم هیچ غمی نیست پیش تو

شاه و گدا زیر و بمی نیست پیش تو

یاد بهشت جرم کمی نیست پیش تو

مست بهار حضرت معصومه ایم ما

روح الامین که حاجب دولتسرای توست

از خادمان کعبه ی دارالشفای توست

تو کیستی که صحن رضا در هوای توست

ایوان طلا هوایی گنبد طلای توست

شکرش دچار حضرت معصومه ایم ما

ما را نشان گرفت اگرچه ملال غم

هرچند پر شده همه جا قیل و قال غم

ما را گره زدند به پرهای بال غم

ما را گره زدند ولی بی خیال غم

تا خاکسار حضرت معصومه ایم ما

با لطف مادرانه ات احیا شدیم شکر

برکه نه،رود نه،دریا شدیم شکر

مولا نگاه کرده و آقا شدیم شکر

ذریه های حضرت زهرا شدیم شکر

ایل و تبار حضرت معصومه ایم ما

بانو اگر چه پیش تو خشت محقریم

از خشتهای خانه ی موسی بن جعفریم

عمریست ز خان لطف شما لقمه میبریم

از صحن جامع آمده ایم و کبوتریم

سجده گذار حضرت معصومه ایم ما

یه دلم عاشق و حیرون

یه دلم شیدا و مجنون

به دلم می‌گم نخور غم

اومده باغ و گلستون

دیدن گل های خنده روی لب چه باصفاست

شب عیدِ خواهرِ اربابمون امام رضاست

کی می‌گه که من ندارم

تو فقیری بی قرارم

توی دنیا پادشاهم

تا که این بی ‌بی رو دارم

چیزی که عیونه آخر دیگه حاشا نداره

نوکر معصومه تو زندگی غوغا نداره

یه دلم شهر مدینه‌ ست

تو بقیعِ بی قرینه‌ ست

خنده معجون شده با اشک

شب بانویِ کریمه ست

من که امشب با یه قلبِ بی‌ ریایی اومدم

تو حریمِ این کریمه به گدایی اومدم

یا فاطمه یا فاطمه

جایی که کوه خضر به زحمت بایستد

شاعر چگونه پیش تو راحت بایستد

نزدیک می‌شوم به تو چیزی نمانده است

قلبم از اشتیاق زیارت بایستد

بانو سلام کاش زمان با همین سلام

در آستانه در ساعت بایستد

و گردش نگاه تو در بین زائران

روی من، این فتاده به لکنت، بایستد

تا فارغ از تمام جهان روح خسته‌ام

در محضر شما، دو سه رکعت بایستد

بانو اجازه هست، که بار گناه من

در کنج صحن این شب خلوت بایستد؟

شیعه به شوق مرقد زهرا به قم رسید

طاقت نداشت تا به قیامت بایستد

آنکس که جای فاطمه در قم نشسته است

در روز حشر هم به شفاعت بایستد

شب عشقه به خدا، همه بچه شیعه ها

خبر خوش ببرید، برای امام رضا

شادی لب بومه، میلاد خانومه

دست همه به دامن حضرت معصومه

عِطر کوثر یا معصومه، روح محشر یا معصومه

یا فاطمه یا فاطمه یا معصومه

زیر سقف آسموون، می خونن پیر جوون

دوباره به شهر قم، پل زده رنگین کمون

مدینه غوغا شد، غرق تبلا شد

مثل شب تولد حضرت زهرا شد

غرق در شور یا معصومه، شد بیت النور یا معصومه

یا فاطمه یا فاطمه یا معصومه

همه مات کرمش، مست عطر قدمش

پادشاهی می کنن، خادم های حرمش

زمین چراغونه، ستاره بارونه

شب های مژده دادن به نجمه خاتون

عشق زینب یا معصومه ، امشب هر شب یا معصومه

یا فاطمه یا فاطمه یا معصومه

به کویر دلها دریا رسیده / بوی گل لاله تو دنیا پیچیده

خورشیدی شبیه زهرا دمیده

به آسمون ها غوغا شده پیدا / جبرئیل اومد از بهر تماشا

خونه ی موسی غرق ذکر یا رب / قاب نگاهش، هست مثال زینب

نشسته رو لب رضا تبسم / میون خنده ها دلم شده گم

می خوام عیدی بگیرم امشبی رو / ز دست فاطمه از حرم قم

مددی دختر موسی بن جعفر

تو روز قیامت ناجی منه / بین همه حرف هام اصل سخنه

جود کرمش چون ارباب حسنه

عمری بی بی من مست نگاتم / کبوتری رو گنبد طلاتم

قرعه فتاده من عبد تو باشم / از روز خلقت ساعل تو باشم

فقیر آستان تو دو دنیاست / گدای هر شب تو صد مسیح هاست

دخیل پنجره های ضریحت / زمین و آسمون عرش اعلاست

مددی دختر موسی بن جعفر

به کویر دلها دریا رسیده / بوی گل لاله تو دنیا پیچیده

خورشیدی شبیه زهرا دمیده

به آسمون ها غوغا شده پیدا / جبرئیل اومد از بهر تماشا

خونه ی موسی غرق ذکر یا رب / قاب نگاهش، هست مثال زینب

نشسته رو لب رضا تبسم / میون خنده ها دلم شده گم

می خوام عیدی بگیرم امشبی رو / ز دست فاطمه از حرم قم

مددی دختر موسی بن جعفر

باز دلم دوباره محو دلبره / زائر حریمت بر همه سره

قبر تو به والله قبر مادره

عشقی می خونم وقفت سرو جونم / تا دنیا دنیاست پای تو می مونم

از حضرت سلطان ما عیدی بگیریم / آخر تو صحن کربلا بمیریم