آئین مستان

آقا میدونم، اربعین امسال جا میمونم
غصه‌م میگیره، یه کاری کن دردت به‌جونم
عمریِ دارم، روضه برای تو میخونم
رخصت بده که، تا آخرش نوکر بمونم
دلم بدون کربلا خونه
چشای من ببین چه گریونه
حالا دیگه زمون هجرونه
میدونی که دوست دارم آقا
میخوام بیام بازم حرم آقا
با پدر و با مادرم آقا
((جانم‌ یاحسین، حسین‌حسین‌جانم یاحسین))
پاشو برادر، ببین بازم زینب رسیده
میشناسی منو، ببین که قد من خمیده
دور از تو حسین، میدونی دلم چی کشیده
چهل روز داداش، روی تو رو خواهر ندیده
چه شبایی بدون تو سر شد
خبر داری خرابه محشر شد
وقتی رقیه دیگه پرپر شد
هرجا بدون تو مارو بردن
بچه‌هایِ تو سیلی می خوردن
یه چند تاشون میون راه مردن

((جانم‌ یاحسین، حسین‌حسین‌جانم یاحسین))

من زینبم از صحنه های جنگ اومدم
از فتح شهر فتنه و نیرنگ اومدم
سرافراز ولی دلتنگ اومدم
عباس نبود سرِ رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن
وای حسین حرف بود که شنیدیم
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
عباس نبود سرِ رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن
وای حسین حرف بود که شنیدیم ،
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
من از چهل شامِ سیاه و تار اومدم
از زجر سرگردونی تو بازار اومدم
با این چشای خونبار اومدم
عباس ندید سنگایِ روی بامو
عباس ندید نالۀ دخترامو
عباس ندید هلهله هایِ شامو
وای حسین هیچ کسی توی بازار
حالم رو نفهمید
اشکامو ندیدی ، ولی خدا دید
 عباس نبود سر رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن  
وای حسین حرف بود که شنیدیم
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
من اومدم با نیزه ها دنبال سرت
تو اومدی با سر به دنبال دخترت
منو کشت غمِ یاسِ پرپرت
من بودم و گریه و آه و ناله
من بودم و تنِ کبودِ لاله
من بودم و جنازه ی سه ساله
وای حسین از بس که کتک خورد ،
از بس که نخوابید
جونش به لب اومد ولی خدا دید
حسین...

تو رفتی،گله ای ندارم

خزونم،برا تو میبارم

برای سَرِ تو برادرم

یه دنیا دلشوره دارم

شده آرزوی خواهرت

تنها با قلب بی قرار

کاشکی سر تو رو زمین

آروم بذاره نیزه دار

تو بازار، خجالت از سرت کشیدم

تو بازار، به آخرین نفس رسیدم

تو بازار، به جون مادرم بریدم

حسین،حسین..

میبینی نمی بینه چشمام

نمونده رمقی به پاهام

خدایا چه سر و صداییِ

دَمِ این دروازه ی شام

میخنده حرمله حسین

چشماتو وا کن و ببین

اطراف نیزه ی علی

پا میکوبه رو زمین

تو بازار، حراجِ روسری و معجر

تو بازار، رو نیزه ها علی اصغر

تو بازار، رسیده کار ما به آخر

تو بازار، خجالت از سرت کشیدم

تو بازار، به آخرین نفس رسیدم

تو بازار، به جون مادرم بریدم

حسین،حسین..

رسیده نفس های آخر

میوفتم یاد تو برادر

تو گودال، سر تو رو می بُرند

بمیرم برای مادر

میزد صدا تو رو حسین

وای از کبودی تنت

دریای خون شدی چرا

حتی نمونده پیکرت

بُنَیَّ،تو رو به خاک و خون کشیدند

بُنَیَّ، سر از تنت چرا بریدند

بُنَیَّ، پاشو که تا حرم رسیدند

تو بازار، خجالت از سرت کشیدم

تو بازار، به آخرین نفس رسیدم

تو بازار، به جون مادرم بریدم

حسین،حسین..

به سمت گودال از خیمه دویدم من

شمر جلو تر بود دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود ناله کشیدم من

سر تورو بردن دیر رسیدم من

عزیز خواهر....غریب مادر

یه گوشه گودال مادر و دیدم من

که رفته بود از حال دیر رسیدم من

صدا زدی من رو خودم شنیدم من

صدای رگهات بود دیر رسیدم من

عمامتو بردن دیر سیدم من

شمشیرت رو بردن دیر رسیدم من

افتان و خیزان و نفس بریدم من

پیرهن و بردن دیر رسیدم من

با بوسه از رگهات به خون تپیدم من

میان خاک و خون دیر رسیدم من

عزیز خواهر....غریب مادر

این چهل روزه که پریشونم

از غمت داداش ببین که خیلی داغونم

از لحظه ی جانسوز آخر

یادم میاد که زار و مضطر

وقتی سرت رو میبریدن

یکی میگفت غریب مادر

همه موهام داداش سپیده

قامت من دیگه خمیده

هر کسی رسید میزد ماهارو

یکی لگد یکی کشیده

برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر

سر تو رو نی ، تن تو رو خاک

ما میرفتیم پا برهنه به روی خاشاک

بسته بودن دستای مارو

میکشیدن گوشواره هارو

میفتادیم به روی خاکا

تا میزدن هی بچه هارو

شد بدنم پر از نشونه

از ضرب چوب و تازیونه

دار و ندار خیمه هارو

میبرد عدو چه وحشیانه

برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر

باورت میشه صد دفعه مردم

هر دفعه که با رقیه ات به زمین خوردم

یادم میاد اون اضطرابو

یادم میاد بزم شرابو

وقتی که چوب زدن به لبهات

یادم میاد اشک ربابو

هنوز دلم در اضطرابه

یادش برام خیلی عذابه

شرمندتم اگر برادر

رقیه جا موند تو خرابه

برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر

آمده ام در برت، خواهر زارت ببین

گشته ام از دوریت، خون جگر و دل غمین

خیز و ببین یا اخا، خواهر تو زینبم

این دم آخر شده، ذکرحسین بر لبم

ای کس و کار من یا حسین

کشته بی کفن یا حسین

ای همه ی آرزوی قلب زارم

زینبم و بی محرم و بیقرارم

 جانم حسین، جان حسین

ازغم هجران تو، زار و پریشان شدم

باغ گلم شد خزان، بی سر و سامان شدم

دل نگران توام، کشته بی پیرهن

آیه ای قرآن بخوان، قاری قرآن من

دیگر جان برلبم یا اخا

زینبم زینبم یا اخا

یک اربعین رنج و بلا دارم به دل

ناقه ی زینب یا اخا مانده به گل

 جانم حسین، جان حسین

دلخوشی من چرا، بی کس و تنها شدی

خفته به دشت بلا، زائر زهرا شدی

بال و پرم یا حسین، تاج سرم یا حسین

داغ و بلا دیده ام، دربه درم یا حسین

الوداع ای یار و دلبرم

الوداع هستی مادرم

از پیش تو میروم با چشم گریان

کن حلالم، ای بهارم، ای حسین جان

جانم حسین، جان حسین