آئین مستان

من از نوکریت منصب دارم، ثارالله

نام نامی تو بر لب دارم، ثارالله

گر سر میشکنم پای روضه ات، ثارالله

اذن از خواهر تو زینب دارم، ثارالله

من أراد الله بعبد خیرا

 بخشد بر او عشق تو یابن الزهرا

 یا ثارالله عمرم گذشت آقا با تو

 من مست و صاحب صهبا تو

ارباب نگاه کن زیر پاتو

ما در خواب شیرین عشق و رویا  تو 

ما قطره ایم و دریا تو 

از ما نگیری روضه هاتو

یا ارباب ارباب یا عزیز الزهرا

عشقت می شده قلب ما خمره، ثارالله

ما را مثنوی مادام العمره، ثارالله

تنها دل خوشی نوکریم شد، ثارالله

میده مادر تو زهرا نمره، ثارالله

از روز اول شد تکلیفم روشن 

 آقایی از تو نوکری هم از من

جونم نذرت که چیز قابل داری نیست

به جز شما دلداری نیست

ما را بر غیر تو کاری نیست

تو یاد ما بودی اگر یادت کردیم

به نوکریت عادت کردیم 

 بر تو عرض ارادت کردیم

یا ارباب ارباب یا عزیز الزهرا

باب رحمت تو باز است ارباب، ثارالله

با تو هر نفسم تازه است ارباب، ثارالله

پیش بارگه تو دلگیر است، ثارالله

ازبس صحن تو دل باز است ارباب، ثارالله

کار این دل با عشق تو دراومد

کی پس تو میگی انتظار سر اومد

من هستم بی کربلایت سرگردون

منو به خونم برگردون

بعدش دور سرت بگردون

آغوش تو برای ما آقا بازه

مدیونتیم بی اندازه

گوشه ی چشمت کا راه بندازه

یا ارباب ارباب یا عزیز الزهرا