آئین مستان

چقده تو این چهل روز بی تو سختی کشیدم

چقده تو این چهل روز پی ناقه دویدم

چقده دلم می خواست که ببینمت اما

سر تو روی نی بود به سرت نرسیدم

به سرت نرسیدم، نرسید هیچکی به دادم

خاطرات تو داداش مگه میشه بره یادم

تو بگو مگه آخه چقده صبر داره آدم

صبرمو مثل سرت بریدن حسین

با لگد حساب من رسیدن حسین

شامی ها همه مثل یزیدن حسین

زینبم به کربلا رسیدم حسین..........

ناراحتم از دوری ولی چاره ندارم

تو بگو اگه زینب خوشی داره ندارم

به دیدن تو داداش اومدم ولی افسوس

چادری به جز این چادر پاره ندارم

آره چاره ندارم به جز اینکه اشک بریزم

یا اینکه بگم از درد دل و حال مریضم

نمی دونی چه کرده با من این دوری عزیزم

مثل یک شکسته قلبم حسین

گریه کن که گریه داره  قصه ام حسین

یک نفس میون راه نشستم حسین

زینبم به کربلا رسیدم حسین..........

تا همیشه میمونه غمی که توی سینه اس

خواهرت راهی کن رهسپار مدینه اس

میدونی رباب میخواد کنار تو بمونه

روضه خون ما تو راه تا مدینه سکینه اس

هنوز هم صدای گریۀ اصغر توی گوشم

هنوزم قد سیراب شدنم آب نمی نوشم

تا اون وقتی زنده ام برای تو مشکی میپوشم

اومده وداع کنه باهات خواهرت

من دارم میرم مدینه با دخترت

تو بمون کنار اصغر و اکبرت

زینبم به کربلا رسیدم حسین..........

ستون به ستون می روم

دلم غرق خون می روم

به جوش و خروشم

علم روی دوشم

من افتاده بودم بی تو زار و حیران

دستم را گرفتی تا گفتم حسین جان

تربته شفا حسین

ساکن کربلا حسین

قدم به قدم اشک و آه

به هر موکبی ذکر شاه

پریشان و گریان

به یاد یتیمان

با یاد تنت ای در صحرا فتاده

می آیم به سویت با پای پیاده

تربته شفا حسین

ساکن کربلا حسین

سلام آقا سلام، تو راه کربلام
به امید خدا منم دارم میام
با کوله بار اشکمبا کوله بار آهم
یه اربعین دیگهایشالا توی راهم
تو راه کربلا منو می‌بینی
انی احامی ابدا عن دینی
تو موکبا کنار من می‌شینی
انی احامی ابدا عن دینی
روی دوشم علم، قدم پشت قدم
ایشالا میرسم شب جمعه حرم
قدم بذار رو چشمامکه موقع نزوله
بذار منم بفهمم زیارتم قبوله
فدای اسم تو چقدر شیرینی
انی احامی ابدا عن دینی
تو پادشاهی و منم مسکینی
انی احامی ابدا عن دینی

گمان مدار که رفتم و تو را رها کردم

 چهل شب است که هرشب تو را دعا کردم
چهل شب است که دور سر تو گردیدم

چهل شب است که دائم تو را صدا کردم
به جد و مادر پهلو شکسته ام سوگند

 که شام را به عزای تو کربلا کردم
زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت

 خطبه خواند و شام را شام غریبان کرد و رفت

به جد و مادر پهلو شکسته ام سوگند

 که شام را به عزای تو کربلا کردم
چهل عروج به هر سو که دیده بگشودم

تورا نگاه به بالای نیزه ها کردم

نشد به مقتل خون بوسه بر رخت بزنم

 تنت به دست گرفتم خدا خدا کردم
به خون سرخ تو صورت نگار میکردم

 گلاب اشک به زخمت نثار میکردم
تو در مبارزه کار امام میکردی

به زیر کوه مصیبت قیام میکردی
زنوک نی دشمن هماره میدیدم

 که پا به پای سرم فتح شام میکردی
ز هر طرف که سرم را به نیزه میدیدی

به روی غرق به خونم سلام میکردی
به اشک چشم همه دوستانمان سوگند

که خواب را تو به دشمن حرام میکردی
اگر چه نخل شرف آب خورد از خونم

به جان فاطمه تا حشر از تو ممنونم

دارم می بینم با پاهای تاول زده
پیاده ، مهمونم از راه دور اومده
دلا قطره قطره راهی دریا شده
بیا ، که زینبم داره میاد به کربلا
میاد ، یه کاروان خسته از شام بلا
میاد ، فرشته ها به خونۀ خون خدا
آغوش من بازه برای زوارم
به راهتون چشمِ منو علمدارم
کسی با شوقِ زیارت اربعین
به عشق دیدارم ، میاد به این سرزمین
میان استقبالش ، زهرا و ام البنین
خودم مسافرای عاشق و صدا زدم
خودم دارم کنارتون میام قدم قدم
خودم دل شما رو می برم به اون حرم
دوای درداتون ، غبار این راهه
به راهتون چشم شهید شش ماهه
آغوش من بازه برای زوارم
به راهتون چشم منو علمدارم

تویی که اینجایی به دعوت خواهرم
خودم همرات تا قیامت و محشرم
بهشتی هستی با شفاعت مادرم
بهشت همش یه گوشه ای از این ضیافته
بهشت خودش تو آرزوی این زیارته
بهشت یه جلوه از شکوه این قیامته
یار منه هرکی میاد در خونم
منم دلم تنگه برای مهمونم
آغوش من بازه برای زوارم
به راهتون چشم منو علمدارم

دلای دریایی میون این جاده ها
میان دریا دریا دلداده ها

اسیر این راهن تموم آزاده ها

میام میون موکب ها کنار زائرها

میام خودم کنار تک تک مسافرها

میام برای آب دونه کبوترها

اجر قدم هاتون با مادرم زهرا

جای شما خالی غروب عاشورا

قدم قدم موکبارو میگردم

ستون ستون دنبالِ یه نشونه م

کجایِ این جمعیتی که میخوام

نمازمُ پشت سرت بخونم

مگه میشه شبایِ درد و غم به سر نیاد ؟

مگه میشه حبیبِ من تو این سفر نیاد ؟

ما رو اینجا امام عسکری صدا زده

مگه میشه پدر صدا کنه پسر نیاد

میدونم ، که بین زائرا ، میدونم میون مردمی

میسوزم ، تو آتیش غمت ، ای آقا عمود چندمی؟ آه

« یامهدی عزیزِ فاطمه  یامهدی عزیز فاطمه  آه»

شاید الان تو جاده ای و شاید

گوشه کنارِ موکبا نشستی

دلم خوشه که این قَدَر میدونم

تو هم کنارِ من تو جاده هستی

شاید الان به زائرایِ تشنه آب میدی

یا تو موکب مسافرا رو جایِ خواب میدی

میشه باهم یه بار بریم مزار مادرت ؟

مطمئنم یه روز به این سوال جواب میدی

این لشکر ، به یاری خدا ، هر چیزی براش فراهمه

از کوفه ، با پرچم علی ، میریم تا  مزارِ فاطمه ، آه

« یامهدی عزیزِ فاطمه  یامهدی عزیز فاطمه  آه»

قبول دارم پیشِ تو رو سیاهم

منو سیاهی لشگرت حساب کن

ازین سپاهِ اربعینی آقا

سربازایِ ظهورُ انتخاب کن

کی میدونه تو قلبت این روزا چی میگذره

غم غربت یا غصۀ نبود لشگرِ

میدونم که دلت ازم یه کم مکدّرِ

ولی آقا ، همیشه بخشش از بزرگترِ

میگردم ، ولی مثِ شما ، محبوبی نمی بینم آقا

تا دنیا حسینُ نشناسه من از پا  نمی شینم آقا ، آه

« یامهدی عزیزِ فاطمه  یامهدی عزیز فاطمه  آه»