آئین مستان

تا میبینم یه زائری راهی کربلا میشه
با زیارت نرفته ها دل من همنوا میشه
اگه رفتی زیر قبه ی حسین یادم کن
اگه رفتی توی بین الحرمین یادم کن
میون سینه زنی و شور و شین یادم کن
 یادم کن تو دلمه غم اربابم
یادم کن کنار حرم اربابم
التماس دعا زائر کربلا ....
 بی خیالِ دنیافقط غصه ی من شده همین
نمیشه انگار امسالم کربلا باشم اربعین
رسیدی به موکب امام رضا یادم کن
شب جمعه رسیدی به قتلگاه یادم کن
تل زینبیه و پایین پا یادم کن
 باز روی لبمه قسمِ اربابم
یادم کن کنار حرم اربابم
التماس دعا زائر کربلا .....

برادر جان یتیماتو آوردم من سرِ خاکت
چهل روزه که ماها رو نیاوردن سرِ خاکت
خودم رفتم دلم جا موند دَمِ رفتن سر نعشت
رسیدم با سر زانو با جون کندن سر خاکت
بی قرارم سر خاکت
شِکوِه دارم سر خاکت
جای شونه ات برا گریه
سر میذارم سرِ خاکت
خودم دیدم سر تو با بنی هاشم سر نیزه
سر عباس سر اکبر سر قاسم سر نیزه
خودم دیدم چه آیاتی برام خوندی سر بازار
صدات می برد دل تنگ منو دائم سر نیزه
گریه کردی سر نیزه
دل رو بردی سر نیزه
قاری من سر بازار
سنگ می خوردی سر نیزه
بی قرارم سر خاکت
شِکوِه دارم سر خاکت
جای شونه ات برا گریه
سر میذارم سرِ خاکت
نمی دونی چیا دیدم دم آخر سر گودال
تک و تنها می جنگیدم با یک لشکر سرِ گودال
از اونی که می ترسیدم از اون بدتر سرم اومد
تو روی خاک ته گودال من و مادر سر گودال
می زدم بال سر گودال
رفتم از حال سرِ گودال
چادر رو سر زینب
شد لگد مال سر گودال
بی قرارم سر خاکت
شِکوِه دارم سر خاکت
جای شونه ات برا گریه
سر میذارم سر خاکت

 من و اربعین، کربلایت
مگر می شود باور من   
مگر می‌شناسم سر از پا
به راهِ تو ای سرور من
  سلام ای شکوهِ شگفتی‌ها باتو  
سلام ای قرار دل زهرا با تو
رسید اربعین و قرار ما با تو   
جهان شد ... زائر تو
به پاشد ... محشر ما
بنفسی انت مولا ...
حسین ای جانِ عالم ...
 به سرنیزه ها این سرِ کیست
که روشن تر از مهر و ماه است  
عجب آیه هایِ شگفتی
که در مصحفِ آن نگاه است
 پس از این همه سال جهان مانده محزون  
می‌آیند به سویت همه عالم، مجنون
هنوز از گلویت مگر می آید خون !  
جهان شد ... زائر تو
به پاشد ... محشر ما
بنفسی انت مولا ...
حسین ای جانِ عالم ...
  گمان می کنم هر پیمبر
در این جاده موکب به پا کرد  
بهشت برین را خداوند
رویِ این ستون‌ها بنا کرد  
شگفتا حسین و شگفتا اربعین  
بیا موجِ دریا ، در این جاده ببین
شده آسمان سرخ ... دلِ زینب است این
جهان شد ... زائر تو
به پاشد ... محشر ما
بنفسی انت مولا ...
حسین ای جانِ عالم

 هر سال همین روزا دلشوره می گیرم
آقا نگرانم باز اگه نیام می میرم  
آخه دلت میاد
همه بیان حرم زیارتت جا بمونم
آخه دلت میاد
که رفیقام برن غریب و تنها بمونم
آخه دلت میاد
مونده ، میون سینه بغض و آهم
دلتنگ موکبای بین راهم
آره درسته خیلی رو سیاهم
آقا من عاشقم چیه گناهم
 نیام حرم دق می کنم   
  خیلی خاطره دارم  
از راه حرم آقا   
 خیلی به تو مدیونم
سایه ت به سرم آقا  
آخه دلت میاد
منی که سینه می زنم دلم رو بشکنی
آخه دلت میاد
تو که خودت می دونی کُل هستی منی
آخه دلت میاد  
حالا ، منم و خاطراتِ با تو
حالا ، منم و این دل شکستم
خیلی ، خرابه حال و روزگارم
آقا ، از این زمونه خیلی خسته‌ م
 نیام ، حرم دق می کنم
اینجا نفسم تنگه
وای از دلِ وا مونده

امسال منم و دوری
وای از دل جامونده
آخه دلت میاد
که شبِ اربعین یه گوشه دق کرده باشم
نگو دلت میاد
که منِ رو سیاه ازت یه روزم جدا شم
 نگو دلت میاد   
  تنگه ، دلم برا هوای صحنت  
واسم ، زیارتت همیشه رویاس  
کاشکی ، دوباره قسمتِ دلم شه
گریه ، با رفیقام تو کفُ العباس
 نیام حرم دق میکنم  

یا حسین  ..
ای نهایت رحمت و جلوۀ رویِ خدا
یا حسین ..
ای بهارِ محبت جان و دله عاشقا
یا حسین ..
سینه زن ها دارن همگی حاجت کربلا
نور عین یا حسین ...
 میریم با شهدا .. وَ با همۀ سینه زنا
 اربعین زِ نجف .. پیاده سویِ کربُبَلا
مولانا یا حسین ای پسر زهرا یا حسین.........
یا حسین ..
دعا کن آخرِ کارِ ما بشه ختمِ به خیر
 دلِ ما ..
بشهِ بیتِ بهشتیِ عشقِ شما وَ لاغیر
 جون بدیم ..
برا تو مثه عابس و مسلم و حرّ و زهیر
نور عین یا حسین
قسم به شرر .. شقایقای پرپرِ تو
ما هارُ می کشه .. مصیبتای خواهرِ تو
 مولانا یا حسین ای پسر زهرا یا حسین.........
شنیدم ..
تویِ کرببلا شدی بی سَرو پاره تن و
روی خاک ..
موندی غرقه به خون و جراحت و بی کفن و
آخرشِ ..
ای عزیز دلِ فاطمه می کشی تو من و
نور عین یا حسین
 واقعا ای آقا .. این روضه ها سخته می دونم
 چه جوری برات از .. اسارتِ زینب بخونم
مولانا یا حسین ای پسر زهرا یا حسین.........
یا حسین  ..
ای نهایت رحمت و جلوۀ رویِ خدا
یا حسین ..
ای بهارِ محبت جان و دله عاشقا
یا حسین ..
سینه زن ها دارن همگی حاجت کرببلا
نور عین یا حسین ...
 میریم با شهدا .. وَ با همۀ سینه زنا
 اربعین زِ نجف .. پیاده سویِ کربُبَلا
مولانا یا حسین ای پسر زهرا یا حسین.........

حسین جان ...
با پایِ پیاده کنارت رسیدم، حسین جان
به جز عشقِ تو  چیزی تو راه ندیدم، حسین جان
غبارِ پایِ زائراتو به چشمام کشیدم، حسین جان ...
سلام ای .. پناه همه بی پناهان
سلام ای .. امید همه روسیاهان
سلام ای .. امید دلِ این گدایان ، حسین جان ...
حسین جان ، حسین جان ...
حسین جان ...
درسته که ناقابلم خاک پاتم، حسین جان
ولی با نگاهت توی زائراتم، حسین جان
به یادِ تمامیِ جامونده هاتم حسین جان ...
به یاد .. اونا که برات سینه چاکن
اونا که .. منادیِ  روحی فداکن
اونا که .. اسیرایِ خاکن ، حسین جان ...
حسین جان ، حسین جان ...
حسین جان ...
گذشت این چهل روز برا من چهل سال ،حسین جان
چهل روزِ می سوزم از داغِ گودال ،حسین جان
به یادِ تنِ بی سرُ جسمِ پامال ، حسین جان ...
برادر .. سرت رو ، رو نیزه میدیدم
برادر ..  نمی دونی چی میکشیدم
برادر .. ببین قد خمیده رسیدم برادر ، حسین جان
کی بود گمانم که کند دشمنِ جانی
بر پیکرِ صد پارۀ تو اسب سواری
ممنوع شود دیده‌ام از اشک فشانی
مهلت ندهندم که کنم مرثیه خوانی
اینها هه از دخت علی خم نکند پشت
ای لالۀ پرپر شده داغ تو مرا کشت