آئین مستان

سلام علی ساکن کربلا

بود اربعین روز اشک عزا

به یاد اسیران کرب و بلاء

به سر زینب دل شکسته ز شام

کنار مزار شه سر جدا

سلام علی ساکن کربلا

دلم غرق ماتم شده یا حسین

به ما ظلم اعظم شده یا حسین

اگرچه شده سرنگون کاخ ظلم

ولی قامتم خم شده یا حسین

سلام علی ساکن کربلا

تو گفتی که خوبان امیری کنند

دلاور شوند و دلیری کنند

مبادا جوانان به میدان رزم

ذلیلانه اظهار پیری کنند

امیری حسین و نعم الامیر

تو گفتی خدا پا در آن می­نهد

اگر خانه را گرد گیری کند

تو گفتی صبوری کند خواهرت

چو مجبورشان بر اسیری کنند

تو گفتی که هیهات و مردان ما

بمانند و ذلت پذیری کنند

امیری حسین و نعم الامیر

به هر کوی و بزم و هر انجمن

سرم خاک پای حسین و حسن

پدر در دو گوشم سرود این سخن

که ای نازنین طفل دلبند من

حسینی بمان و حسینی بمیر

امیری حسین و نعم الامیر

ز خون جگر پاک پاکم کنی

سپس عاشق سینه چاکم کنی

به تیغ محبت هلاکم کنی

به صحن ابوالفضل خاکم کنی

که خاکم دهد بوی مشک و عبیر

امیری حسین و نعم الامیر