آئین مستان

ای نگاهت پر از سپیده بیا

دل ز هجرت به خون تپیده بیا

خم شد از دوری تو قامت من

دلبر ناز و قد کشیده بیا

شب غم را سحر، سحر بر گرد

ای صفای سحر، سپیده بیا

هجر روی تو سخت جانفرساست

دل مجنون من بریده، بیا

من که از دیدنت شدم نومید

ای امید دل رمیده، بیا

کی شود پیک تو خبر آرد

شب دیدار ما رسیده، بیا

پرچم سرخ کربلا گوید

نوحه خوان سربریده بیا

اشف صدر الحسین معنی توست

مرحم سینه ی دریده بیا

ندبه دارد برای آمدنت

مادری با قد خمیده، بیا

جان یاسی که بین آتش سوخت

روی از غنچه اش ندیده، بیا

حق آن مادری که غرق به خون

در پی مرتضی دویده، بیا

قسمت می دهم به اشکی که

بر رخ فاطمه چکیده، بیا

بانوی خسته این چنین خواند

محرم مادر شهیده، بیا