آئین مستان

تو آسمونایی پیش خدایی بابا

تو این خرابه دنبالم میایی بابا

کجا بگردم دنبالت کجایی بابا

خسته زخمی و اسیرم، مثل عمه پیر پیرم

درمونی نداره دردم، دارم میمیرم

داره موهام یواش یواش شبیه مادرت سفید میشه

بیا که داره از همه رقیه ناامید میشه

یه عالمه راه اومدم با پای خسته

زمین میخوردم بابا جون با دست بسته

بس که سرت زخمی شده دلم شکسته

زنجیر و غل و اسارت، ما و این همه جسارت

دل تنگم برا مدینه، بریم زیارت

چشای نیمه باز تو داره رقیه رو عذاب میده

تا من میگم بابا سرت به دخترت جواب میده

داره موهام یواش یواش شبیه مادرت سفید میشه

بیا که داره از همه رقیه ناامید میشه

عمه کنار من شب ها چشم انتظاره

سر منو روی پای خودش میذاره

اونم مثل من از بابا خبر نداره

اون زخمی که تو گلومه، زخم رو سر عمومه

امشب تا سحر بابا جون، کارم تمومه

نمیخواد این بدن کفن، نمیخواد این غبارو پاک کنی

باید شبیه مادرت منو شبونه خاک کنی