آئین مستان

افضل الاذکارم یا رقیه

ایل و کس و کارم یا رقیه

قرصه دلم ترسی ندارم تا

وقتی تو رو دارم یا رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

تپش تپش میخونه، این دل دیوونه

من جون فداتم بی بی، پدرت میمونه

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

مرجع تقلیدم یا رقیه

قبله ی امیدم یا رقیه

پای دفاعِ از حرم تو

شاهرگمم میدم یا رقیه

پاسوز عشق تو خون و رگم

عمریه بر آستان تو سگم

میمیرم بی بی یک لحظه نگم

رقیه رقیه، رقیه رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

پریشون احوالم کن، بی پر و بالم کن

ولی منو زوار حرم هر سالم کن

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

اول هر کاری یا رقیه

روی لبم جاری یا رقیه

وهابی میترسه از شما چون

عشق علمداری یا رقیه

حاتم عمریه گدای درته

صدتا علامه پا منبرته

سایه ی عباسه که روی سرته

رقیه رقیه، رقیه رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

من جون فداتم بی بی، خاک پاتم بی بی

از کوچیکیم میدونی، مبتلاتم بی بی

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

طاقت ندارمُ

جز بوسه بر گلوی تو حاجت ندارمُ

می بوسمت ولی

هدیه به غیر گریه برایت ندارمُ

من دختر توأم

اما به دختر تو شباهت ندارمُ

دیگر نشانه ای

جز پنج خط سرخ به صورت ندارمُ

هی میخورم زمین

مثل گذشته آن همه قدرت ندارمُ

چو مثل فاطمه است

از این قد خمیده شکایت ندارمُ

دشنام می دهند

با دختران شام رفاقت ندارمُ

از شمر و حرمله

از زجر انتظار محبت ندارمُ

از معجرم مپرس

رغبت به صحبت از شب غارت ندارمُ

تو رفتی از برم

از آننآنی به بعد یک شب راحت ندارمُ

وای وای

وقتی که می دیدم عمه م رو زیر تازیونه ها

وای وای

وقتی که رو نیزه سنگ خوردی از رو بوم خونه ها

وای وای

وقتی از رو نیزه افتادی رو خاک ها

وای وای

وقتی از رو نیزه دیدی منو بابا

وای وای، تا اسم تو رو بردم

وای وای، سیلی و لگد خوردم

وای وای، با هر قدم مُردم

وای وای، ذره ذره جون دادم

وای وای، از رو ناقه افتادم

وای وای، اسمم رفته از یادم

وای وای

وقتی که لرزیدم از شرم اون چشمهای بی حیا

وای وای

وقتی که می دیدم میبندن سرها رو، روی نیزه ها

وای وای

 از دست نامردها تو کوچه و بازار

وای وای

 از سیل اشکهای این گریه ی زار زار

وای وای، تا اسم تو رو بردم

وای وای، سیلی و لگد خوردم

وای وای، با هر قدم مُردم

وای وای

وقتی که می پیچید زنجیرم دور این گلوی من

وای وای

وقتی که سر نیزه سرخ می شد با خون عموی من

وای وای

پیرم کرد درد این زنجیر روی دوشم

وای وای

از درد سیلی و زخم روی دوشم

وای وای، این چشم ها دیگه تاره

وای وای، از زخم های گوشواره

وای وای، از این معجر پاره

شبهای خرابه چقدر خاموش و سرده

اون روزایی که رفته دیگه برنمیگرده

اون روزایی که جونی توی بال و پرم بود

اون روزایی که سایه ی تو روی سرم بود

بابا حسین رفتی و اسیر شدم

بعد تو من از این دنیا سیر شدم

سه سالمه اما خیلی پیر شدم

روی لبم شکوه از زمونه هست

روی دلم داغ بی کرونه هست

روی تنم رد تازیونه هست

من الّذی أیتمنی یا اباء

خورشید سحرگاهیمن ای فلق نور

من که طبق سر ندیدم پس طبق نور

بابا منو با موی پریشون دیده بودی

با سر برسه سرزده مهمون دیده بودی

بابا فدا چشم بارونیت بشم

فدای این زخم پیشونیت بشم

تو خرابه میخوام قربونیت بشم

خودم دیدم که با خیزرون میزد

روی لبات ضربه بی امون میزد

ناله زنان بر سر عمه جون میزد

من الّذی أیتمنی یا اباء

بابا صورتم زخمیه مثل سر زخمیت

بوسه میگیرم از رگای حنجر زخمیت

با روضه ی گودال تو آواره شدم من

چهل منزلو دنبال تو آواره شدم من

سر تو شد چهل منزل نگین نی

بودی بابا تو بالانشین نی

تو روی نی بودی من پایین نی

بارونی شد چشم من مثه فرات

منم مثه باقی مخدرات

پایین نی لطمه میزدم برات

من الّذی أیتمنی یا اباء

شبی که من جا موندم و

 وجودم ماتم گرفت

صدات زدم نشنیدی و

تنها شدم گریم گرفت

هر کاری کردم گریه نکنم نشد

خواستم به لبهات بوسه بزنم نشد

تار میبینم سرم سنگینه

 عجب دستی داشت خیر نبینه

بالا سرم رسید و گفت

 کجا میخوای فرار کنی

موهام هی کشید و گفت

حالا میخوای چیکار کنی

هر چی دوییدم تا که برسم نشد

انقدر که هق هق بود تو نفسم نشد

بیابون بود و منه سرگردون

 با اون بی رحم نامسلمون

تار میبینم سرم سنگینه

 عجب دستی داشت خیر نبینه

زهرا اومد کمک ولی نشد برام کاری کنه

دشمن نزاشت که مادرم ازم پرستاری کنه

مادر میخواست آرومم کنه نشد

موهام و اومد شوونه بزنه نشد

پای چشمام گل آتیشه

دیگه تا زندم خوب نمیشه

هر کاری کردم گریه نکنم نشد

خواستم به لبهات بوسه بزنم نشد

تار میبینم سرم سنگینه

 عجب دستی داشت خیر نبینه

سحر رسیده انگار بابام از سفر رسیده

درسته که همسو شده چشامون

حس میکنم من بوی بابامو بوی بابامو

خوش اومدی سر بریده

خوش اومدی سالار زینب

نور نگاهتو اوردی

خرابه روشن شده امشب

بابا بابا حسین جان

تنور خولی مو تو سوزونده

برای من هم موئی نمونده

سوالم اینه ای داد بیداد

چرا تو این سن دندونت افتاد

بابا اینا از اون بزم یزیده

که ما رو از خجالت آب کرد

دیدی یکی بر کنیزی خواهر من رو انتخاب کرد

بابا بابا حسین جان

یه شب نبودی تو دل صحرا

خوابیده بودم رو پای زهرا

یه لحظه دیدم یه صدا اومد

یه نانجیبی تو صورتم زد

آنقدر منو کشید رو خاکا

یه لحظه هم نزاشت بشینم

انقدر بگم برات از اون شب

من همه جا رو تار میدیدم