آئین مستان

اربعین نور و کربلا نورِ
 اربعین باشم حرم، نورٌ عَلَی نورِ

گرچه این نوکر، از شما دورِ
 روضه می‌خونه با گریه، آخه مجبورِ

چجوری دلت میاد آقا
که دوباره جمع نوکرا
بمونه تو حسرتِ حرم حرم حرم

زیارتِ حلِ مشکلم
می‌دونی می‌میره این دلم
اگه بشه اربعینو من نَرم نَرم

خیلی آشوبم من این شبا
 اَللّهُم ارزقنا کربلا

گریه‌ها عشقو، روضه‌ها عشقه
 یک شب جمعه حرم باشم آقا عشقه

به همه گفتم، کربلا عشقه
تویِ این دنیا، فقط پایینِ پا عشقه

تو دیدی دلِ شکستَمو
 همیشه گرفتی دستمو

همۀ امید من، حسین حسین حسین
 می‌بینی به سینه می‌زنم

کبوده برای تو تنم
فدای تو بی کفن، حسین حسین حسین

می‌بینی دلتنگِ این گدا
اَللّهُم ارزقنا کربلا

یا حسین! یا حسین!
شعله‌ی عزای تو چراغ کربلای تو

تو دلم روشنه، پرچم قیام تو
 صراحت کلام تو، تا ابد با منه

درس آزادگی،تو همین مجالس مصیبتِ مُحرّمه
تو لهوفِ سیّد و تو مقتل مُقرّمه

یاد من دادی که، زیر بار ستم تا قیامت نرم
یا حسین! یا حسین!

یا حسین! عزیز فاطمه...

یا حسین! یا حسین!
باز به من بها دادی به اشک من صفا دادی
مجلست اومدم
 پس هنوز امید داری به من که ساده میگذری، گرچه خیلی بدم

یا حسین! یا حسین!

من کجا لیاقت اقامۀ عزای تو؟
من کجا و کشتی نجات روضه‌های تو؟

من کجا و حرم؟
 خیلی ممنونتم خیلی مدیونتم
یا حسین! یا حسین!

یا حسین! عزیز فاطمه...

یا حسین! یا حسین!
كاش مثه مدافعا تو سوريه تو سامرا
هديه ميشد سرم
ارتشت مسلحه نذاشته پاي ابرهه
وا بشه تو حرم

آرزوم اینه که، جوری که تو دوست داری خدا رو بندگی کنم
آرزوم اینه مثه شهیدا زندگی کنم

آرزوم یک کلام
اربعین آقا! کربلا می‌خوام
یا حسین! یا حسین!

یا حسین! عزیز فاطمه...

حجت بن الحسن!
از نجف تا کربلا رو لابلای موکبا رو
جستجو می‌کنم
بلکه بین زائرا، ببینمت توو کربلا
آرزو می‌کنم

حجت بن الحسن!
پرچم تو مژده‌ی قیام پابرهنه هاست
آرزوی قلبی تمام پابرهنه هاست

خون شد از انتظار
این دل بیقرار، این دل بیقرار
حجت بن الحسن!

العجل عزیز فاطمه...

این خیمه به اون خیمه،این روضه به اون روضه
 کار روضه خون روضه است، منم گریه

السلام علی شهید کرب و بلا
 مُرَمِّلٌ بالدَّماء
 قاری سر نیزه ها

السلام علی کشته ی غرق به خون 
وقتی اومد ساربون
 شد مادرت روضه خون

آه! یُومّا یُومّا
قَتلوک عطشانا

آه! یُومّا یُومّا
ذَبَحوکَ عُریانا

السلام علیک میگم از این فاصله
راه افتاده دلم پشت سر قافله

السلام علیک، مخاطب خاصِ من 
یه‌جا نگه دار حسین، کرب وبلا واسه من
آه! ارباب ارباب، اگه تو کنی اراده
 آه! زائر میشم، اربعین پای پیاده

این موکب به اون موکب، دیدن داره دریایِ
 خیلِ اربعینی ها تو مَشّایه، تو مَشّایه

با تو سر شد همۀ خاطره هام
منو میشناسی یا نه

دیگه از دوری تو تاره چشام
منو میشناسی یا نه

نمیدونم اگه باز حرم بیام
منو میشناسی یا نه

یه چِشَم اشک و یه چِشَم خونه
کی میگه دوریت برام آسونه

فقط اونی که حرمو دیده
حال امروزِ منو میدونه

ابی عبدالله ابی عبدالله...

بگو آروم بشه آشوبه دلم
 میبریم حرم یا نه

میبینی دو ساله که منتظرم
میبریم حرم یا نه

شده خواب من حرم حرم حرم  
میبریم حرم یا نه

داره روزامون سپری میشه
دلی بیچاره است که هوایی شه

داره میسوزه همه هستیمون
دوری از ارباب خودِ آتیشه

ابی عبدالله ابی عبدالله...

نمیدونم که به نوکریت آقا
قبولم کردی یا نه

کاش میگفتی که میون روضه هات
قبولم کردی یا نه

جزو لیست زائرای کربلات 
قبولم کردی یا نه

هرکی تو عالم تو رو دوس داره 
اربعین آقا بین زُوّاره

دل من قرصه آخه میدونم
کربلای من با علمداره

ابی عبدالله ابی عبدالله...

گفتم: بذار بیام، گفتی: نه
گفتی: نیا پیشم،  گفتم: چشم

خیلی دوست دارم، با اینکه
دارم تَلَف میشم، گفتم: چشم

من اشتباه کردم
شاید برا همین نمیخوای منو
 آخه گناه کردم

خیلیا رفتن کربلا و‌
 من فقط نگاه کردم
 فقط نگاه کردم

یعنی امسالم
به ما نمی‌رسید یه کربلا

یعنی راست راستی
باور کنم گفتی نیا

چجوری باور کنم
گفتی نیا

حالا منم و اتاقمو مستأصل
کاشکی بگیری سراغمو حداقل

آه آه آه! جاموندم
آه آه آه! واموندم

گفتم: که کوله مو می‌بندم
گفتم: میام طریق، اما نه

خواب و خیال شده دیدارت
بی تو نمیتونم، تنها نه

بگو چیکار کنم؟
از دست این همه فاصله
من کجا فرار کنم؟

دنیا رو بعد تو واسه خودم
باید مزار کنم
بگو چیکار کنم؟

دل من تنگه، برای شلوغیای موکبا
دل من تنگه، برای چاییِ عراقیا

یعنی امسالم
به ما نمی‌رسید یه کربلا

یعنی راست راستی
باور کنم گفتی نیا

حالا منم و اتاقمو مستأصل
کاشکی بگیری سراغمو حداقل

آه آه آه! جاموندم
آه آه آه! واموندم

دل من، به یاد تو چله نشینه
یکی از پیاده های اربعینه
محبتت سرشت من، زیارتت بهشت من
شهید شدن به عشق تو، ایشالله سرنوشت من
خسته م، شبیه حر از این بار گناه
موندم، چیکار کنم با این روی سیاه
ای کاش شهید تو بشم با یه نگاه
((یابن الزهرا، کربلایی کن این دل را))
نفسام، تا جون دارم نذر تو باشه
نکنه دلم یه دم از تو جدا شه
عشق و غم تو مثل خون، جاریه تو رگم حسین
این نفسارو نمی خوام، اگه یه روز نگم حسین
دل رو، می خوام برای آتیش غمت
چشمو، برای گریه کنج حرمت
جون رو، برای جون دادن پا علمت
((یابن الزهرا، کربلایی کن این دل را))
به خدا، جواب خوبیا بدی نیست
زیر پا، جای گل محمدی نیست
این نفسای آخره، اسم خدا رو میبره
خدا می‌دونه اون گلو، بوسه گه پیمبره
خنجر، کجا و بوسه بر حنجر تو
پیش، نگاه خسته خواهر تو
ای کاش، سرت به روی نیزه سر تو
((یابن الزهرا، کربلایی کن این دل را))