آئین مستان

اسماعیل به منا اومده،ابراهیم به صفا اومده،حسین زهرا به کربلا اومده

بین منو تو فاصلس، روحم عقب قافلس / غربت تو آسمونه و مهتاب دیگه بی حوصلس

گردو غبار مهمل زینب، نشسته روی سرم / غم شده بار سینه ام امشب،منم که در به درم

هوای چشمام بارونه، چشای زهرا گریونه / سینه میزنه، میخونه، نرو نرو نرو حسین

بین منو تو فاصلس، روحم عقب قافلس / غربت تو آسمونه و مهتاب دیگه بی حوصلس

دنباله همه مهملا، همراهم، همه ی عرشیا، با کاروان از مدینه تا کربلا

دل نگرونه مادر اصغر برای گل پسرش / دعا میخونه مادر قاسم برای شیره نرش

میاد صدای پیغمبر، صدای گریش با حیدر / میگه بی کسو یاور، نرو نرو نرو حسین

عباس با علمو سپر، انگار که خوده حیدره / زینب میون مهملا، انگار که خوده مادره

بین منو تو فاصلس، روحم عقب قافلس / غربت تو آسمونه و مهتاب دیگه بی حوصلس

بر پا شد سره تعظیم عشق، دل هاشون همه تسلیم عشق، همه آمادن که بشن تقدیم عشق

همه مهیا برای شمشیرو خونو عشقو جنون / غرق خداو بی خبر از عالمو زمینو زمون

همه ملائک از بالا، با ناله میگن یا مولا / بین غربت این صحرا، نرو نرو نرو حسین

عاشق میمیره پای عشق، زنده اس برا رضای عشق / ارباب اومده کربلا، میخاد که بشه فدای عشق

بین منو تو فاصلس، روحم عقب قافلس / غربت تو آسمونه و مهتاب دیگه بی حوصلس