آئین مستان

ماه قد رشیدم علی، علی

سوره ی امیدم علی، علی

علی آخرین رسول حرم

 اولینشهیدم علی

پیشم راه برو عزیزم، ای پیغمبر جوونم

باباتو بگیر تو آغوش، تاحسرت به دل نمونم

واااای

قرارِ لیلا علی، امیدِ بابا علی

برای اهل حرم، تویی مسیحا علی

داری می ری و بازم، دل بابا خون میشه

می ری و چشم همه، بچه ها گریون میشه

واااای

آروم و قرارم علی، علی

ماهِ در مدارم علی، علی

علی قوت دل مضطرم

 تیغ ذوالفقارم علی، علی

پهلوت، مثل مادرم شد، فرقت مثل مرتضی شد

افتادی تو از سر اسب، روز خیمه ها سیاه شد

واااای

افتاده از پا پاشو، هستی بابا پاشو

تو رو جونِ مادرم، حضرت زهرا پاشو

ببین چه دلگیر شدم، ببین زمین گیر شدم

پاشو بریم خیمه ها، من که دیگه پیر شدم

واااای

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

شهیدم خفته بین خاک و خونه

دستام لرزونه چشمام گریونه

حالم رو فقط خدا میدونه

زخمات و قربون، چشمات و قربون

افتادی رو خاک ای قد و بالات و قربون

بمیرم غصه من رو سینش بود

بمیرم تا دم آخر تشنش بود

مُردم یا زنده ام با تو جون کندم

زخمات و با بوسه هام میبیندم

حالا که رفتی کارم تمومه

مردن دیگه بعد از تو بابا آرزومه

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

شهیدم خفته بین خاک و خونه

زخمات و قربون، چشمات و قربون

افتادی رو خاک ای قد و بالات و قربون

بمیرم من لب زخماش وا مونده

توی میدون کلاخودش جا مونده

ای وای بد حالم از درد می نالم

عمه خودش اومده دنبالم

زینب دعا کن طاقت بیاره

تا خیمه ها با این گلوی پاره پاره

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

شهیدم خفته بین خاک و خونه

زخمات و قربون، چشمات و قربون

افتادی رو خاک ای قد و بالات و قربون

عزیزم آخرش مثل مادر شد

قد و بالاش جلو چشمام پرپر شد

اشکام جاری شد کارم زاری شد

زخمی که به من زدن کاری شد

آخر تو رو از بابا گرفتن

پاشو ببین داره به من میخنده دشمن

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

شهیدم خفته بین خاک و خونه

زخمات و قربون، چشمات و قربون

افتادی رو خاک ای قد و بالات و قربون

ز جلو نظر سوی قتلگه

 ز قفا نظر سوی خیمگه

که نموده شه به قدش نگه

به چه حسرتی و چه حالتی

عمو بیا نفس نمونده تو سینم

عمو بیا که بی هوا زدن زمینم

عمو بیا نفس ندارم

عمو بیا ببین من و به زیر نعلا

عمو بیا ببین شدم اسیر نعلا

عمو بیا بشین کنارم

مدینه رو دادن الان نشون من

به مادر له شده استخون من

خودت ببین که داره میره جون من

عمو حسین...

عمو بیا تموم پیکرم شکسته

عمو بیا به نیزه ای سرم شکسته

عمو بیا که نیمه جونم

عمو بیا شکسته بازو بند و بازوم

عمو بیا نگاه بکن به زخم پهلوم

عمو بیا رفته توانم

بگو بره تو خیمه عمه زینبم

نبینه که به زیر سم مرکبم

به جا عسل میریزه خون از این لبم

عمو حسین...

عمو بیا شد موقع یتیم نوازی

عمو بیا بهت میخوام بگم یه رازی

همین الان بابام و دیدم

عمو چرا بابای من دلش شکسته

تو کوچه ها کی راه مادرش رو بسته

عمو بیا دیگه بریدم

تو کوچه ها چی مگه دید بابام حسن

شبا تو خواب همش میگفت بسه نزن

با مادرم چیکار داری بگو به من

عمو حسین... 

من بمیرم خاکی شده سر تا پات

میچکه خون از رو ترک لبهات

دل بریدی رفتی دیدن بابات

قد کشیدی قربون قد رعنات

چشات و وا کن من و نگاه کن

 آخرین بار من و صدا کن

از چشم خواهرم می پوشونمت

 دست برادرم می رسونمت

از اینجا تا حرم می کشونمت

 کنار اکبرم می خوابونمت

خون پیشونیت داغ مثه خورشید

 خون تو رو شمشیر همه پاشید

دور سر نیزه کاکل تو پیچید

کل لشکر با ناله تو خندید

صدای خنده دلم و کنده

 عضو عضوت به مویی بنده

چی به سرت اومد آهوی حرم

خجالتم دادی از برادرم

دیگه حالا شدی عین مادرم

دوباره برگشتی پیش اکبرم

از چشم خواهرم می پوشونمت

 دست برادرم می رسونمت

از اینجا تا حرم می کشونمت

 کنار اکبرم می خوابونمت

تیکه تیکه از پیروهنت افتاد

چند تا مروارید از دهنت افتاد

زیر پای لشکر بدنت افتاد

رد پای مرکب رو تنت افتاد

به خون نشسته چشای بسته

 استخونات همه شکسته

کبوترم وقت پر کشیدنه

تو خیمه ها نجمه ناله میزنه

حسن داره با من گریه میکنه

حال عمو عباس بدتر از منه

از چشم خواهرم می پوشونمت

 دست برادرم می رسونمت

از اینجا تا حرم می کشونمت

 کنار اکبرم می خوابونمت

ثمر ریاض دل علی

دُر فاطمه گوهر حسن

به رسول قطعه ای از جگر

به حسین پاره ای از بدن

به دو لب عقیق یمن یمن

به دو طره موش خطن خطن

رخ او چراغ به بهشت دل

 قد او قیامت کربلا

با شهیدانت جان ما هم به قربانت

مرده بودم و زنده شدم

عشق تو را بنده شدم

دولت عشق آمد و من

دولت پاینده شدم

به مسیح نگاه تو من دولت پاینده شدم

با شهیدانت جان ما هم به قربانت

شهدا به وادی سرخ بلا

شده خم به عرض ارادتش

سر و دست و تن سپر بلا

یم خون بهشت شهادتش

مه و سال و هفته و روز و شب

همه لحظه های ولادتش

زده خیمه در یم سرخ خون

شده مرد سنگر ابتلا

تو دلیل دم زدن و نفسم

که دمی به تو برسم

به نام عشق قسم تویی همه کسم

با شهیدانت جان ما هم به قربانت

گل سرخ باغ محمدی

شکفد ز باغ جمال او

صلوات خالق ذوالمنن

به خصال او به کنال او

به بُراق وهم بگو مپر

نرسی به اوج کمال او

که گرفته جلوه جلال او

ز جلال حضرت کبریا

ثمر حسن که هماره دل

 به حسین فاطمه بسته ای

تو هُمای قله خونی و

به دل شکسته نشسته ای

به شتاب میروی از حرم

 تو که بند کفش نبسته ای

زره ات به تن شده پیرهن

 بدنت شده سپر بلا

همه ی صفات نفحات حسین

 ملکوت بساط حسین

قسم به ذات حسین

 بهشت صراط حسین

دل به تو دادم، از بند عالم آزادم

مرده بودم و زنده شدم

عشق تو را بنده شدم

دولت عشق آمد و من

دولت پاینده شدم

به مسیح نگاه تو من دولت پاینده شدم

صفا و مروه دیده ام

گرد حرم دویده ام

هیچ کجا برای من

کرب و بلا نمی شود

غم شهد و شور و فراق زده

به دل شراره تو

همه راه چاره ی من

 به یک اشاره تو

جان من ارباب، آقای بی کفن آرباب

تو خیمه هنوز من سر لشکرتم

بی تاب لب خشک اصغرتم

من خواهرتم جای مادرتم

ادامه داده هستی تو زنده بودنم رو

ادامه میدی با نگات نفس کشیدنم رو

با تیغ ابروهات ببر رگای گردنم رو

کسی نمیشنوه صدای مردنم رو

تو خیمه هنوز من سر لشکرتم

بی تاب لب خشک اصغرتم

من خواهرتم جای مادرتم

گلام چشم به راه تو خیمه موندن

نزن دست رد به سینه ی من

تو خیمه هنوز من سر لشکرتم

بی تاب لب خشک اصغرتم

من خواهرتم جای مادرتم

یادت میاد چه روزگاری بود جوونیامون

داداش حسن همش و ان یکاد میخوند برامون

حالا رسیده وقت عاشقیِ بچه هامون

و ان یکاد بخون که راهی شن به میدون

میسوزه دلم، یا رب یا رب تو

میسوزه برا خشکیِ لب تو

جانا بپذیر سهم زینبت و

دو تا دست گل برات آوردم

عشق من من هنوز نمردم

تو خیمه هنوز من سر لشکرتم

بی تاب لب خشک اصغرتم

من خواهرتم جای مادرتم

ما با تو اومدیم که آخرش برات بمیریم

فقط تویی امیر و ما فداییِ امیریم

ما اومدیم و دست خالی از درت نمیریم

باید تقاص خون اکبر و بگیریم

من دختر شاهِ خیبر شکنم

من آینهٔ زهرا و حسنم

اون کس که برا تو میمیره منم

اذن بده که حقم و بگیرم

اشاره کن خودم برات بمیرم

تو خیمه هنوز من سر لشکرتم

بی تاب لب خشک اصغرتم

من خواهرتم جای مادرتم