آئین مستان

بهتر بگم، به تو نمیشه دیگه علی اکبر بگم

چی از این تن پاشیده و پرپر بگم

چند تا علی میبینم هر طرف همه صحرا علی

میریزه خاک غم به سر دنیا علی

آسمون من خوردی زمین جوون من

جون تو علی خورده گره به جون من

غرق خونی و داره میجوشه خون من

بالای سرت بند اومده زبون من

پرتو به قفس نزن، شبیه مادرم نفس نزن

میبینه پدرت چی اومده سرت

چند دفری زدن نیزه تو کمرت

جون من علی پاشو جوون من علی....

پاشو علی، دوباره قطره قطرۀ دریا شو علی

مثه همیشه خوش قد و بالا شو علی

پاشو علی، کمک حال خسته بابا شو علی

نگاه بکن رقیه و اشکاش و علی

تا شدی پسر زخمی رها شدی پسر

حرف بزن باهام چه بی صدا شدی پسر

کاش میشد بابات ببینه پا شدی پسر

دست و پا نزن ارباً اربا شدی پسر

غمی روی غمام شده تابوت پسرم عبام شده

تنتو میبرم غریبونه حرم

گلوتو میبینم میسوزه جگرم

جون من علی پاشو جوون من علی.......

سرو روان پاشو برو پیش چشام دامن کشان

دلمو بردی وقتی که صبح گفتی اذان

حالا چرا چرا ساکتی دق میکنم بی تو بابا

میچکه خون فرق تو از زیر عبا

وقتی بال و پر میزدی آب شدی پدر

قرص ماه من کی زده تو سرت پسر

عمه اومده وسط این همه خطر

غیرتی من پاشو و عمه رو ببر

این همه زخم روی تنت

 پیچیده به تن تو پیرهنت

به جون تو قسم میگیره نفسم

اگه میشه بمون نرو همه کسم

جون من علی پاشو جوون من علی.....