آئین مستان

جانم .. علی اکبر علی اکبر

این حُسنِ نبی است یا رخ اوست

این تیغ علی است یا دو ابروست

این رشتۀ جان ماست یا زلف

یا سر و بلند بر لب جوست

جانم .. علی اکبر علی اکبر

این یک بشر است یا هو الهوست

این یک ملک است یا هو الحق

زیبائی انبیا خلاصه

در مصحف روی ان خدا روست

جانم .. علی اکبر علی اکبر

رویش همه را چراغ ایمان

کویش همه را بهشت مینوست

گلبوسه باب بر ، جبینش

هر چیز به جای خویش نیکوست

جانم .. علی اکبر علی اکبر

تنها نه علی اکبری تو

زهرا و حسین و حیدری تو

علی علی علی ...

ذوالفقار تو دو دم دارد و عیسی یک دم

اولوالعزم ز شمشیر تو یک دم عقب است

علی مولا مولا ...

هزار بار به عشق تو آتیش بگیرم

خاکسترم توی آسمونها می نویسه

علی مولا مولا ...

بریزه اگه خونِ من پایِ عشقت

خونم به رویِ خاک صحرا مینویسه

علی مولا مولا ...

یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایۀ هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

یا علی مولا مدد ، علی علی مولا مدد