آئین مستان

ماه ملک منظرم علی ، ای پسر بالا بلندم

مه پاره لیلا تویی ، ای دلبر گیسو کمندم

آهسته تر ببینمت  جوونیِ رفته زِ دستم

داری میریُ بعد تو  خزون میشه تموم هستم

بزار ببینم بازم چشاتُ

غروب تو میکشه باباتُ

اذون بگو بشنوم صداتُ

یا علی پیغمبر لشکرم

میکشه داغت منو اکبرم

وای .. ولدی ولدی ولدی علی ..

لعن الله قوما قتلوك يا ولدي!.. فقد استرحت من هم الدنيا وغمها ..

پاشو بببین خورشیدِ من

لشگر داره به من میخنده

بمیره بابا  لخته خون

حلقِ تو رو داره میبنده

پهلویِ تو زخمی شده داغت شده شبیه زهرا

میام پیشت رو زانوهام پیر کرد منو داغ تو بابا

بردن تو چاره ایی نداره

گفتم اباالفضل عبا بیاره

برداره این جسم پاره پاره ..

امام سجاد از این جا به بعد ضه رو نقل میکنه .. میگه دیدم تو خیمه ها ولوله شد .. پردۀ خیمه رو بالا زدم دیدم جلو  بابام داره میاد ، عمه م زیر بغل هاشُ گرفته .. چه خبره ، چیشده؟.. دیدم پشت سرش جوونایِ بنی هاشم دور یه عبا رو گرفتن یه بدن پاره پاره رو دارن میارن .. ای حسین ..

شرر فِتاده به جانِ خیمه

زِ رفتنت رفت توانِ خیمه

ارشدِ بچه هایِ بابا

خاتمُ النبیایِ بابا

میروی اِی عصایِ بابا ، علیِ اکبر ..

ببین خجالتِ مرا

که تشنه لب ز خیمه ها

روی به سویِ اشقیا ، علی علی

علی علی علی .. علی علی علی ..

صدایت آمد  حرم بهم ریخت

به خاک صحرا  صِنوبرم ریخت

بشنود عالم این خبر را

که نیزه میکشد پسر را

هلهله میکشد پدر را ، علیِ اکبر ..

شبیه مرتضی علی

جوان خوش صدا علی

صدا بزن مرا علی علی علی

وای علیِ اکبرم ..

چه ها زِ داغت به روزم آمد

تنت که جمع شد عبا کم آمد

هرچه زِ هر طرف میارم

در برِ هم که میگذارم

تکه به تکه میشمارند ، علیِ اکبر ..

کنار نعش اکبرم

رسد ز خیمه خواهرم

که جان ز غم به در برم ، علیِ اکبر ..

وای علیِ اکبرم ..

شرر فِتاده به جانِ خیمه

زِ رفتنت رفت توانِ خیمه

ارشدِ بچه هایِ بابا

خاتمُ النبیایِ بابا

میروی اِی عصایِ بابا ، علیِ اکبر ..

ببین خجالتِ مرا

که تشنه لب ز خیمه ها

روی به سویِ اشقیا ، علی علی

علی علی علی .. علی علی علی ..

پاشو علی اکبرم قلب من آروم بگیره

بابای پیرت پسرم اگه نباشی میمیره

راستی مؤذن حرم صداتو یادم نمیره

قربون تحریر صدات پاشو بازم اذون بگو

بازم یه بابا به منه خسته ی نیمه جون بگو

بدون من کجا میری کجای آسمون بگو

فکر نمیکردم اینجوری بی بال و پر شی

باید میموندی عصای دست پدر شی

میخوام بغل بگیرمت ولی میترسم

تورو بغل کنم از این پاشیده تر شی

علی اکبرم نرو ، نمیشه باورم نرو

 واویلتا واویلتا ...

گریه های رقیه رو میشه فراموش نکنی

با رفتنت چراغ این حرم رو خاموش نکنی

دق میکنم اگه به این سوز دلم گوش نکنی

پاشو بیا و غربت خیمه ی زن ها رو ببین

اشکای روی صورت این مرد تنها رو ببین

دور و برم کف میزنن این کف زدن ها رو ببین

فکر نمیکردم من بیام نتونی پاشی

تو اِرباً اِربا بشی و از هم جدا شی

فکر نمیکردم صورتت به هم بریزه

دیدمت و گفتم شاید خودت نباشی

نشناختنت گل پسرم ، چه خاکی ریختم به سرم

 واویلتا واویلتا ...

رفتی و دیگه کاری از دست منم برنمیاد

فرق سرت دوتا شده خون از سرت رفته زیاد

نیزه به پهلوت زدن و نیزه امونت نمیداد

خواهرم اومده ببین اومده با چشای تر

پاشو واسم یه کاری کن آبروی منو بخر

دستای عمه رو بگیر دوباره تا حرم ببر

فکر نمیکردی عمه رو اینجا ببینی

یه روزی اونو بین نامردا ببینی

یه روزی هم میاد که از بالای نیزه

عمه رو تو بازار شام تنها ببینی

تورو به جون خواهرم ، بمون علی اکبرم

 واویلتا واویلتا ...

این آخر عمریه چی اومده به سرم

حالا چجوری تورو تاخیمه ها ببرم 
نفس بکش ای عمر بابا

کنار تو افتادم از پا  
داره میلرزه پامو چشام تاره

میبینمت هر جای صحرا 
جوون من شد اربااربا

 ثه یه تسبیحی که شده پاره 
تورو اونقدر زد، منو پیرم کرد

کنار نعشت، زمین گیرم کرد 
علی ای جانم....... 

این آخر عمریه چی اومده به سرم

 بسه علی دیگه دست وپا نزن پسرم 
نفس بکش آروم جونم

تو رفتی و من سرگردونم 
به اشک من لشکر داره میخنده

 چکارکنم زخم ابروتو 
یکی زده نیزه پهلوتو

 بابا با اشک چشم تو رو میبنده 
یکی از خیمه عبااورده

 بسه خندیدن جوونممرده

علی ای جانم....... 

سرور  میشه  یه  تنه 

  برا  خودش  لشکر  میشه 

  میمنه  تا  میسره  محشر  میشه 

  فاتح  نبرد  علی  اکبر  میشه
کافیه  زره  بپوشه  تیر  بر  داره 

  احمد  مختاره 

  چهره  ی  واقعی  خشم  علمداره 

  احمد  مختاره
علی  اکبره  ولی  حیدر  کراره 

  احمد  مختاره
علی  علی  علی  علی  اکبر  الگوی  وهبه 

  علی  علی  علی  علی  اکبر  یل  با  جذبه
علی  علی  علی  علی  اکبر  شمشیر  دو  لبه 

  علی  علی  علی  علی  اکبر  حسنی  نسبه
یا  علی  علی  اکبر.........

غوغا  میشه
اگه  میدون  بره  واویلا  میشه 
واژه  ی  شجاعتم  معنا  میشه 
یدفعه  قیامت  کبری  میشه 
از  حرم  حضرت  سیدالشباب  اومد 
عالیجناب  اومد 
سرو  قد  بلند  خیمه  با  نقاب  اومد 
عالیجناب  اومد 
کأنهُ  علی  سوارِ  بر  عقاب  اومد 
ابو  تراب  اومد 
علی  علی  علی  علی  اکبر  حافظ  حرمه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  هیبت  علمه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  سایه  ی  سرمه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  مرد  با  جنمه 
یا  علی  علی  اکبر.........

دلدار  اومد 
معنی  واقعی  وقار  اومد 
پلهوون  عرصه  ی  پیکار  اومد 
شیر  بیشه  ی  حسین  شکار  اومد 
مثل  صاعقه  میون  خار  و  خس  میزد 
لشکر  و  پس  میزد 
از  سپاه  شام  کوفه  سر  و  دست  میزد 
لشکر  و  پس  میزد 
ملک  الموت  نگو  نفس  نفس  میزد 
لشکر  و  پس  میزد 
علی  علی  علی  علی  اکبر  حق  و  حق  طلبه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  هاشمی  نسبه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  فارس  العربه 
علی  علی  علی  علی  اکبر  مرجع  ادبه 
یا  علی  علی  اکبر.........

در صورت تو نور نبوی

در هیبت تو شور علوی

ای گوهر عشق ، ای دُر صدف

داری تو نسب از شاه نجف

عشق و عمر بابایی ، ماه اُم لیلایی

تو کمند گیسویی ، تو بلند بالایی

یا علی علی اکبر........

افتاده به خاک جسم پسرش

ارباب اومده بالای سرش

با قلب غمین ، با قد کمون

هی میگه که وای از داغ جوون

گشته تو دل میدون روضه خون برا اکبر

هی میگه علی الدنیا بعدک العفا اکبر

یا علی علی اکبر........

باباتو ببین آواره شده

تسبیح تنت صدپاره شده

میخنده عدو به زاری من

عمه اومده به یاری من

دونه دونه ی اعضات میریزه از آغوشم

وای من که تابوتت شد عبای رو دوشم

یا علی علی اکبر........