آئین مستان

ببین صدای گریه های من شده بلند

برای بار آخرم شده فقط بخند

بخندو چشمای کبودتو به روم ببند

بخند که لحظه های آخر عوض کنی

یه بار دیگه حال حیدرو عوض کنی

همه سفارشا رو کردی باز میگی

یادت بمونه که باید درو عوض کنی

به در نگاه نکن به قتلگاه محسنم

همش میگی مگه چی بود گناه محسنم

کی داغ بچتو سه ماهه به دلت گذاشت

یه روزمیگیره دامنش رو آه محسنم

تورو به جون من کنار من بمون

قرار قلب بیقرار من بمون

نرو نرو، نرو نرو بمون….

نگو یه روز گرفتن از سرم عماممو

که نشنیده میگیرن این روزها سلاممو

میبینی حال ذوالفقار در نیاممو

به قلب زارم حق بده بسوزه دق کنه

به ذوالفقارم حق بده یه روزه دق کنه

برای حیدرت همین بسه که چشمشو

به چشم نیمه باز تو بدوزه دق کنه

چشاتو وا کنو نگاهتو بده نشون

تو رو به جون خاطرات خوبمون بمون

منو نگاه کنو تو این غروب رفتنت

زمین نزن منو نرو به سمت آسمون

تورو به جون من کنار من بمون

قرار قلب بیقرار من بمون

نرو نرو، نرو نرو بمون….

بهت که گفته بودم آخه بی، خبر نرو

به قطره قطره اشکی دم، سحر نرو

یا لااقل بدون همسفر سفر نرو

داری میری سفر دعا کن همسفر برام

میدونم این جدایی میشه دردسر برام

میری ولی برا دلی که میشه تنگ تو

دو خط نوشتی یادگاری روی در برام

نوشتی روی در که بچهام فدای تو

الهی من فدای اشک بچه های تو

ببین حسینمو چه جوری گریه می کنه

فدای غربت غریب کربلای تو

حسین حسین حسین کلام آخره

شاید که این سلام سلام آخره

حسین....