آئین مستان

بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را

درعزا بنشاند او ، شمع و گل و پروانه را

بشکند دستی که هتک حرمت این خانه کرد

شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد

درون قلب جهان ، انقلاب گشته بیا

نفس ، بدون تو همچون عذاب گشته بیا

نظاره کن به فرا سوي مدینه و ببین

حرم به دست حرامی خراب گشته بیا

این گلستان نبی بار دگر ویران شده

چشمهاي منتقم ، بار دگر گریان شده

بعد تخریب بقیع و این ستم در آن دیار

گشت روشن ، از چه قبر فاطمه پنهان شده

محمد حسین بهجتی « شفق »

شکسته شد دلم از دست روزگار ، آقا

به خشکسالی دنیای ما ببار، آقا

بیا قدم به روی چشم های من بگذار

بیا که با تو، زمستان شود بهار، آقا

بدون دیدن روی تو زندگی کردن

گرفته از دل بی تاب من قرار، آقا

 بیا که کعبه برای تو سخت دلتنگ است

بیا که منتظرت مانده ذوالفقار، آقا

آقا آقا آقا عیبی نداره بشین همه با هم یک ساعت اقا صدا کنیم آقا آقا آقا؛ هرکی دلش برا امام زمانش تنگ شده بگه آقا آقا آقا

همیشه حال مرا بغض و گریه می پرسد

شده است قصه ی دل بی تو گریه دار، آقا

 همیشه ارزش هر چیز علتی دارد

گرفته عاشق تو از تو اعتبار، آقا

 خوشا به حال کسی که کنار تو باشد

خوشا به حال آن علی بن مهزیار، آقا

السلام یا عشق فاطمه

یک کاری بکن اشک من کمه

من با رفقام گریه میکنم

تا اینکه صدا ها گم بشه تو همهمه

السلام یا عشق با وفا

امشبُ یه بار بین ما بیا

من نوکرتم جانِ مادرت

من هیچی بخاطر دل اینا بیا

اومدم با تو امشب بشینم

تو ،تو آسمون من رو زمینم

از زخم زبون جون به لب شدم

کاشکی تو رو یه لحظه تو رویا ببینم

از حال دلت من با خبرم

اینجا هم نیام پس کجا برم

تو خسته شدی از دست کارام

ای روم سیاه خاک عالم به سرم

من قافل تو بی قافله ای

تنهایی ولی پر مشغله ای

تحویلم نگیر عیبی نداره

امشب می دونم که خیلی بی حوصله ای

ره صدق و صفا پویید امشب / جمال یار را جویید امشب

وضو گیرید با عطر بهشتی / به مهدي تهنیت گویید امشب

خوش آن عیدي که با دلدار باشیم / همه با هم کنار یار باشیم

 اگر چه عید فیض و عید نور است / اگر چه عید شوق و عید شور است

اگر چه عید مجد است و سعادت / تمام عیدها روز ظهور است

بدون یار، گل خار است / گل نرگس اگر آید بهار است 

الا اي شمع بزم آشنایی / ندارد بی تو چشمم روشنایی

دلم خون شد دلم خون از جدایی / گلم، باغم، بهارم کی می آیی

الهی عیدِ بی تو باز گردد / بیا تا عید ما آغاز گردد

 تو شمع و قلب ما پروانه ي توست / ندیده عالمی دیوانه ي توست

نداي یا لثارات الحسینت / لواي کربلا بر شانه ي توست

ظهورت عید خلق عالمین است / نه تنها عید ما، عید حسین است

همین است و همین است  / که دیدار تو عید مسلمین است

  منبع:کتاب صیام تا قیام

ای خالق زمان و مکان ای خدای من / وی خلق‌ کرده هستی خود را برای من

گفتی که من برای تو باشم هزار حیف / شیطان گرفت از تو مرا با خطای من

پروردگار و خالق و مولای من تویی / من عبدِ دیگران شدم افسوس، وای من

بیگانه کرد با تو مرا کثرتِ گناه / ای پیشتر ز بودن من آشنای من

من دردمند غفلت و بیمار معصیت / تو هم طبیب درد منی، هم دوای من

ناز مرا کشی که بری جانب بهشت / با آن که هست آتش دوزخ سزای من

از بس که توبه کرده و بشکسته‌ام دگر / در محضر تو رنگ‌ ندارد حنای من

باشد گواه عفو تو با این ‌همه گناه  / اشک خجالت من و حال دعای من

یک لحظه بندۀ تو نبودم به راستی / با آن که بوده‌ای تو همیشه خدای من

 منبع:کتاب صیام تا قیام

دیگه یه ذره آبرو برام نمونده

ببین که نفسم تا کجا منو کشونده

به غیر ادّعا برات چیزي ندارم

پس کی می خوام دل تو رو به دست بیارم

پلاي پشت سرمو سالم نذاشتم

تو سرزمین آخرت گندم نکاشتم

حالا شب قدر اومدم حاجت بگیرم

این بار اگه عوض نشم باید بمیرم

با این که من خیلی بدم همیشه گفتم

اگه نگیري دستمو از پا می افتم

خیري نداشتم و دل تو رو شکستم

ولی حالا منتظر دعات نشستم

حالا که زنجیر گناه پرامو بسته

تو رو قسم میدم به اون فرق شکسته

پا در میونی کن منو خدا ببخشه

می خوام نگاهت به دلم جلا ببخشه