آئین مستان

سحر رسیده انگار بابام از سفر رسیده

درسته که همسو شده چشامون

حس میکنم من بوی بابامو بوی بابامو

خوش اومدی سر بریده

خوش اومدی سالار زینب

نور نگاهتو اوردی

خرابه روشن شده امشب

بابا بابا حسین جان

تنور خولی مو تو سوزونده

برای من هم موئی نمونده

سوالم اینه ای داد بیداد

چرا تو این سن دندونت افتاد

بابا اینا از اون بزم یزیده

که ما رو از خجالت آب کرد

دیدی یکی بر کنیزی خواهر من رو انتخاب کرد

بابا بابا حسین جان

یه شب نبودی تو دل صحرا

خوابیده بودم رو پای زهرا

یه لحظه دیدم یه صدا اومد

یه نانجیبی تو صورتم زد

آنقدر منو کشید رو خاکا

یه لحظه هم نزاشت بشینم

انقدر بگم برات از اون شب

من همه جا رو تار میدیدم

دل بی تاب اومده
چشم پر از آب اومده
اومده ماه عزا
لشكر ارباب اومده
لشكر مشكی پوشان، سینه زن های ارباب
شب همه شب می خونند نوحه برای ارباب
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا
دل من در به دره
درمون دردش سفره
یك نفر نیست كه یه شب
ما رو زیارت ببره
دست ادب رو سینه، سینه زن های ارباب
با یه سلامت میرن پایین پای ارباب
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا
آه حسرت می كشم
بار مصیبت می كشم
وقتی كه گریه ام نمیاد
خیلی خجالت می كشم
پای علم می مونم، پای علم می میرم
خواب دیدم آخر توی راه حرم می میرم
جان آقا سنه قربان آقا
سید العطشان آقا

کشتی به گل نشسته اومده

با حال خسته اومده

توبه شکسته، ولی با

دل شکسته اومده

ای جانم، تویی راحت و روح و روانم

تویی کشتی امن و امانم

تویی علت هر ضربانم

چهل ساله که رو لبم لبخند نمیاد
چهل ساله که گریه ی من بند نمیاد
چشمام چشمام، چه گریونه
الشام الشام، دلم خونه،
شیرخواره می بینم گریه می کنم
گهواره می بینم گریه می کنم
گوشواره می بینم گریه می کنم
حسین، وای وای

هنوز رو تنم مونده جای کبودیا
هنوز یادمه محله ی یهودیا
کوچه کوچه، امون از شام
روی، نیزه، سر بابام
سلسله و طناب، مونده به یادم
گریه های رباب، مونده به یادم
بزم می و شراب، مونده بیادم
حسین، وای وای

چی جوری بگم میون گودال چیا بود
به جای کفن، یه تیکه از بوریا بود
گودال گودال، منو کشتی
نه سر، نه تن، نه انگشتی
زخمای بدنش می کشه منو
غارت پیرنش می کشه منو
زخمی که زدنش می کشه منو
حسین، وای وای

چهل ساله که رو لبم لبخند نمیاد
چهل ساله که گریه ی من بند نمیاد
چشمام چشمام، چه گریونه
الشام الشام ،دلم خونه
شیرخواره می بینم گریه می کنم
گهواره می بینم گریه می کنم
گوشواره می بینم گریه می کنم
حسین، وای وای  

ساقی لب تشنگان، زاده ی ام البنین

دست رشید حسین، بازوی حبل المتین

چهره ی مهتابی و حنجره خشکم ببین

هم جگرم سوخته، هم شده قلبم کباب

عمو عمو آب آب

با چه گناهی عمو، آب به ما شد حرام

خون جگر جای آب، ریخته ما را به جان

میمکد انگشت خود علی اصغر مدام

بال زند از عطش، به روی دست رباب

عمو عمو آب آب

نفس زسوز عطش، شعله ی آذر شده

جواب این آب آب، نیزه و خنجر شده

آل علی از چه رو، بی کس و یاور شده

نمیرود ازعطش، دیده ی طفلان به خواب

عمو عمو آب آب

شبای پریشونی، با چشمای بارونی

مثل چشمه ای اما،بازم تشنه می مونی

برا او که مرد مرداست،حرمش شبیهه دریاست

علمش همیشه بالاست،یا مولا یامولا یاعباس

تو خونه ی کرمتم ،ابالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی،علمدار،علمدار،علمدار

ماه شب تار منی،علمدار،علمدار،علمدار

وفامون اباالفضل ،صفامون اباالفضل

به اذن خود ارباب،آقامون اباالفضل

پسررشید مولاست،پسرعزیز زهراست

قمر تموم دنیاست،یامولایامولایاعباس

ستاره شبای من،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

همه ی نفسای من،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

تویی که حال دلمو می دونی،میدونی ،میدونی

تویی که پای عاشقا می مومونی،می مونی،می مونی

می دونی که جای دیگه نمیرم ،نمیرم ،نمیرم

آرزومه برای تو بمیرم ،بمیرم بمیرم

تو خونه ی کرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی ،علمدارعلمدار،علمدار

ماه شب تار منی علمدار،علمدار،علمدار

دلی که گرفتاره،نداره دیگه چاره

کلید دل ارباب ،تو دست علمداره

لقبش امیروسقاست،آقای دلای شیداست

یه نگاش دوای درداست ،(یا مولا یا مولا یا عباس)

سینه زن خواهرتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

گدای برادرتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

همه آب و گل منی ،علمدار،علمدار،علمدار

همه چیه دل منی ،علمدار،علمدار،علمدار

دلی که شده دیوونه،واویلا،واویلا،واویلا

نوحه براتو می خونه ،واویلا،واویلا،واویلا

تو خونه ی کرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی ،علمدارعلمدار،علمدار

ماه شب تار منی علمدار،علمدار،علمدار

علی العباس واویلا،حسین تنهاست واویلا

از غصه آب شدم

 خونه خراب شدم

شرمنده ی تو و

روی رباب شدم

مادر اومده بالا سرم

غرق خون شده پا تا سرم

محشری شده برا سرم

ای برادرم

اگه بره سرم رو نیزه ها

فدا سرت تموم بچه ها

پاشو برو عزیز برادرم

كسی نره به سمت خیمه ها

غوغای حمله ی دشمن به گوش میآد

جدا شده دستم و خونم به جوش میآد

دوره می كنند من و تو رو

جان مادرت پاشو برو

جای من بگیر جلوی این سیل لشكر و

برو داداش قد كمون من

دیگه تو می مونی بدون من

داره می باره بارون از چشات

روی چشای غرق خون من

تنها هستی و من بی تاب و مضطرم

چه جوری تنها بری از میدون تا حرم

داغ غربتت رو جیگرم

تنها می مونی اگه برم

پیش من نمون برو حرم

ای برادرم

دیگه چیزی نمونده یا اخا

كه عالمی رو بی قرار كنی

دیگه كسی نمونده پیش تو

یه نفری میخوای چیكار كنی