آئین مستان

رفیقامو بردی کرب وبلا ، پس من چی
قاطیِ زائرا، پا برهنه ها ، پس من چی
تو دلیلشو بگو امام رضا، پس من چی
رفیقم رفته حرم
یه پیام داده واسم
میگه عازمم حلال کنید منو
تو حرم که ایستادُ
عکسشو فرستادُ
آب کرده دلِ این سینه زنُ
این نوکرا رو هم ، بطلب حسین...
جا مونده ها رو هم ، بطلب حسین ...
یکی اومد دخیل مشهد شد ، اما من
اربعینشم که صدرصد شد، اما من
آخر از مرزِ مهران رد شد ، اما من
اما من ، چند سالیه
دلم اون حوالیه
خودم اینجا ولی دل تو کربلاست
نزار طعنه بزنن
اونا که دورِ منن
بگن آقا هیئتیاشو نخواست
این رو سیاهو هم ،بطلب حسین
جا مونده ها رو هم ، بطلب حسین
این نوکرا رو هم ، بطلب حسین ...
جا مونده ها رو هم ، بطلب حسین ...
ای به قربون ِ تووُ اون حرمت ، کرب و بلا
بزن امضاء رو فدای کرمت ، کرب و بلا
قول دادم به مادرم میبرمت ، کرب و بلا
مادرم دست به دعا
توی این شلوغیا
زیر لب داره یه چیزائی میگه
پسرم غصه نخور
از این آقا دل نبُر
میبره حرم مارو ساله دیگه
این مادرا رو هم ، بطلب حسین
جا مونده ها رو هم ، بطلب حسین