آئین مستان

ای عزاداران بشارت باد زهرا روز محشر

آورد بهر شفاعت دستهای نازنیم

تشنه لب در آب رفتم این سخن با خویش گفتم

من چگونه آب نوشم شاه را عطشان ببینم

مشک را پرکردم از آب و به خود گفتم که باید

راه نزدیکی برای خیمه رفتن برگزینم

راه نخلستان گرفتم لیک از شمشیر دشمن

قطع شد دست علم گیر از یسار از یمینم

فکر کردم دست دادم آب دارم غم ندارم

سر فرازم ساقی اطفال شاهنشاه دینم

ناگهان دیدم که در ره ریخت آب و سوخت قلبم

تیر زد بر مشک آن خصمی که بود اندر کمینم

دیگر از دیدار اطفال حسین شرمنده بودم

تیر زد دشمن به چشمم تا که طفلان را نبینم

گفتم اکنون خوب شد خوب است بر گردم به خیمه

ناگهان بر سر فرود آمد عمود آهنینم

امید دل تنگ خیمه ها

رویای لب خشك بچه ها

سقای تب دشت كربلا

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

معنای همه آیه های غم

بر دستت بوسه ی لب علم

هستی تو قمر شب حرم

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

ای ماهه شبای طفل رباب

روی لب می خونی قصه ی آب

آغوشت شده مهد آفتاب

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

آرومه دل غمبار حسین

آقایی تویی سردار حسین

یا عباس ای علمدار حسین

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

بعد از تو ای عموی پهلوون

تاریكه شب تنهایی هامون

تو خیمه می وزه باد خزون

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

می سوزه مثل بغض بی صدا

از گریه چشم خیس بچه ها

از داغت ای عموی كربلا

اباالفضل

عمو اباالفضل، اباالفضل

خدایا سقا غریب و تنها

توچشماش داره موج می زنه،غروب دریا

اباالفضل، چی اُمده سر پیكر تو

رسیده لحظه ی آخر تو

خالیه جای مادر تو

علمدار، خدانگهدار

چه خشكه لبهات

رو خاكه دستات

دیدم با تیر حرمله شد،پر از خون چشمات

اباالفضل، برادر تو تنهای تنهاست

می رسه عطر و بوی گل یاس

اُمده زهرا، كف العباس

علمدار، خدانگهدار

ای حرمت قبله ی حاجات ما، اباالفضل

یاد تو تسبیح مناجات ما، اباالفضل

تاج شهیدان همه عالمی، اباالفضل

دست علی ماه بنی هاشمی، اباالفضل

هم قدم قافله سالار عشق، اباالفضل

ساقی عشاق و علمدار عشق، اباالفضل

سرور و سالار سپاه حسین، اباالفضل

داده سر و دست به راه حسین، اباالفضل

عم امام و اخ و ابن امام، اباالفضل

حضرت عباس علیه السلام، اباالفضل

ای حرمت قبله ی حاجات ما، اباالفضل

یاد تو تسبیح مناجات ما، اباالفضل

هر که به دردی و غمی شد دچار، اباالفضل

گوید اگر یکصد و سی و سه بار، اباالفضل

ای علم افراشته در عالمین، اباالفضل

اکشف یا کاشف کرب الحسین، اباالفضل

چهار امامی که تو را دیده اند، اباالفضل

دست علم گیر تو بوسیده اند، اباالفضل

اجازه ای، بده بره / برا جنگ اومده عباس

آخه ببین تو حالشو / که به تنگ اومده عباس

ای علمدارم که عزم / بستن میدونو داری

بچه ها تشنند چه خوبه / که بری و آب بیاری

پای تو با اشک خونم / ریخته گل های عقاقی

براتو راه شهادت / راه نخلستونه ساقی

برادرم برادرم ابوفاضل یا ابالفضل

آتیش گرفت وجود من / خدا می دونه که باتو

شنید حسین تا ناله ی / یا اخا ادرک اخاتو

جای روحت بین عرش و / جای دستت رو زمین بود

اون عمود که به سرت خورد / مثل عزمت آهنین بود

تو دلم دنیای صبر هست / جای دستت رو علم هست

از تو مشکی پاره پاره / از تو دستایی قلم هست

برادرم برادرم ابوفاضل یا ابالفضل

با التماس دارم میگم / پاشو ساقی رشیدم

تو علقمه چکار کنم / نا امید نا امیدم

این حسین این سوزو آهش / آسمونم رفته ماهش

اون دوتا چشمی که تیر خورد / خیمه هام بود چشم به راهش

عاقبت اینا تورم ای / دلبر جانانه کشتند

اون جوونمردی که اونو / نا جوونمردانه کشتند

برادرم برادرم ابوفاضل یا ابالفضل