آئین مستان

از تیغه ی تیز باد خزون

می ریزه گلبرگای یاسمون

چشمای زهرا از روی علی

مثل ابر سرخ تو آسمون

ناله ناله ،صدای مادر، بین آتیش، بین دوده

شاخه شاخه ،گل شكسته، یاسیاهه، یا كبوده

طناب روی ،دستای علی

طوفان و موج، دریای علی

همه خوشیه، دنیای علی

ماه تمومه ،شبای علی

به روی خاكه ،به پای علی

مادر ما و ،زهرای علی

كاسه ی خونه ،چشمای علی

ضربه ضربه، غلاف تیغ و ،موی و پهلو ، دست و بازو

دسته دسته، فرشته ها در، زیر دست و ،پای بانو

ناله ناله، صدای مادر ،بین آتیش، بین دوده

شاخه شاخه، گل شكسته، یاسیاهه، یا كبوده

دشمنا، علی رو بردند

تو كوچه ها ،علی رو بردند

به پیش چشمای غریب و آشنا، علی بردند

از توی شعله ها ،علی رو بردند

تو اشك و ناله ها ،علی رو بردند

میون خنده ها، علی رو بردند

جلوی چشمای بارونیه بچه ها ،علی رو بردند

یكی نزد صدا ، میون كوچه ها

كه چرا، علی رو بردند

یكی جونش به لب اومده

به زیر دست و پا ،علی رو بردند

گریه گریه ،چشای زینب، ابر اشكه، عالمینه

پاره پاره ،دلای گریون ،غصه هاشون، از حسینه