آئین مستان

وقتِ خداحافظیِ ، خدا نگهدار

گریه کُنا سینه زنا ، خدانگهدار

سیاهی و شالِ عزا ، خدانگهدار

چاییِ داغِ روضه‌ها ، خدا نگهدار

الهی که امسال حسین ، سالِ آخرم نباشه

نکنه بمیرم آقا ، نوکرت ازت جداشه

سال آخرم نباشه ...

ببخش  اگر  جز گریه چیزی نداشتم

ببخش  اگر  واسه ی تو کم گذاشتم

ببخش  ببخش  ببخش ..

مصیبتت اعظمه و تموم نمیشه

غم تو هیچ موقع برام تموم نمیشه

برایِ تو اشک چشام تموم نمیشه

دل تنگیایِ کربلا تموم نمیشه ..

سحرایِ باب قبله ، مگه میره از خاطرم

سالی دو سه بارم شده ، حرم تو باید برم

نه نمیره از خاطرم ..

ببخش  اگر  هی بدی دیدی همیشه

ببخش  اگر  نوکرت آدم‌ نمیشه

ببخش  ببخش  ببخش ..

ببخش  اگر  جز گریه چیزی نداشتم

ببخش  اگر  واسه ی تو کم گذاشتم

ببخش  ببخش  ببخش ..

دلم شکسته از خودم خیری ندیدم

هرچی کشیدم از همین دنیا کشیدم

من عاشقت هستم و از همه بریدم

خدا می خواست خیرِ منو به تو رسیدم

کی منو حسینی کرده ، اگه تو دعام نکردی

تو شلوغیایِ دنیا ، تو منو رهام نکردی

تو منو رهام نکردی ..

ببخش  اگر  همیشه سرگرم دنیام

ببخش  اگر  خیلی زیادِ گناهام

ببخش  ببخش  ببخش ..

ببخش  اگر  جز گریه چیزی نداشتم

ببخش  اگر  واسه ی تو کم گذاشتم

ببخش  ببخش  ببخش ..

اربابم ، حلالم کن ..

مادرجان ، حلالم کن ..