آئین مستان

تو شكوفه تو بهار ، تو همه دار و ندار

می آیی بدست می گیری ذوالفقار

از همه دل می بری ، هممونو می خری

می دونم كرب و بلامون می بری

سبد سبد گل یاس ، با گریه و با احساس

آقا بیا آقا بیا، بیا به جونِ عباس

انتَ فی قَلبی یا ابا صالح ...

میون این زمونه،فقط این جرممونه

که شدیم برا نگاهت دیوونه

منم و درد و بلا، تویی و جود و سخا

راضی شو منم برم باشهدا

دلم چه بی قراره ، منتظرِ نگاره

جز دیدنت،جز دیدنت،آرزویی نداره

انتَ فی قَلبی یا ابا صالح ...

میون این زمونه،فقط این جرممونه

که شدیم برا نگاهت دیوونه

منم و درد و بلا، تویی و جود و سخا

دوست داریم همه باهم بریم کرب وبلا

دلم چه بی قراره ، منتظرِ نگاره

جز دیدنت،جز دیدنت،آرزویی نداره

انتَ فی قَلبی یا ابا صالح ...