آئین مستان

مرو از کنارم نگارم، بری می میرم
مرو ماه شب های تارم، بری می میرم
مرو من کسی رو ندارم، بری می میرم
برای حیدر تو هم زبونی
نمیشه زهرا پیشم بمونی
بهار عمرم چرا خزونی
بمیرم آخر خیلی جوونی
بارونه ، از این نگات معلومه
بارونه ، میخوای بری مظلومه
واویلا یا زهرا یازهرا یازهرا
گل پرپر آل طه، ازم رو نگیر
میشم غصه مرگ تو زهرا، ازم رو نگیر
بگیر جون حیدر رو اما، ازم رو نگیر
فاطمه از من رو میپوشونی
خانومم انگار برگ خزونی
میخوای نبینم معلومه اما
از زیر چادر قد کمونی
میسوزه علی ز بعد رفتنت
میسوزه با زخمای روی تنت
میسوزه با خون روی پیرهنت
بارونه ، از این نگات معلومه
بارونه ، میخوای بری مظلومه
واویلا یا زهرا یازهرا یازهرا
اگه باعث زحمتت شد علی رو ببخش
اگه غصه هاش محنتت شد علی رو ببخش
به رنگ شفق صورتت شد علی رو ببخش
به خاطر من گل تو پژمرد
میخ در اومد دلتو آزرد
تویی تو امن یجیب حیدر
بمون که بی تو غریبه حیدر
بارونه ، در نمیاد صدای من
بارونه ، چند شبه تو چشای من
بارونه ، اشکای بچه های من
واویلا یا زهرا یازهرا یازهرا