آئین مستان

وقتی آیت الله مرعشی نجفی رحمةالله علیه متوسل می شدند،دوست داشتن قبر مادرشون زهرا سلام الله علیها رو ببینند،امام زمان(عج) تو عالم مکاشفه فرموده بودند: از آنجایی که مادرمون فاطمه می خواستند،باید قبر مادرمون مخفی بماند،اما هر وقت دلت تنگ قبر مادر شد،برو تو حرم عمه جانمون کریمه ی اهلبیت، اونجا بوی مادرمون زهرا رو میده

جود و کرامت از کرمش جاودان شده

هر چه دخیل هست به سویش روان شده

جبریل هم اگر برسد در حریم او

حس میکند که وارد صحن جنان شده

او ظاهرش بتول ولی باطنش علی است

در پشت آن جمال، جلالی نهان شده

از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است

دنیا چرا به "فاطمه " نامهربان شده

 مادر مادر این ایام،ایام بستری شدن حضرت زهرا سلام الله علیها هم هست، این روزها تو مدینه یه حال و هوای دیگه ای است،ان شاءالله داغ مادر نبینی، این روزها تو دل زینب چه خبرِ؟

هفده روز فاطمه ی معصومه تو قم بستری بودند،تو بِیتُ النُّور،خونه ی موسی بن خزرج، نوشتن زن های قم با دسته گُل دور بی بی میگشتن، می گفتن: این خانوم غریبه اینجا، داغ دیده است 

به دور خواهر رضا، زنان قم به همهمه

بوسه به دست او زدند به یاد دست فاطمه

هر کاری اهل مدینه نکردند،قمی ها اَدا کردن،وقتی هم وارد قم شد،نوشتن: زن ها و مردان قم فرسخ ها به پیشواز اومدن،دور بی بی حلقه زدند، گل به سرش ریختن، گفتن: خواهر امام رضاست،گفتن: دختر موسی بن جعفرِ،همه احترامش کردن،اما من یه سئوال دارم،حسینی ها،اباالفضلی ها، مگه زینب خواهر امام نبود؟مگه زینب دختر علی نبود؟ تو شام چه کردند؟ دست گل به سرش ریختن؟آی حسین

خواهر حریف هجر برادر نمیشود

بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده

دور و برش فرشته نگهبان معجرش

 یعنی اینقدر مَحرم دور و بر بی بی ایستاده

دور و برش فرشته نگهبان معجرش

پس ما فدای زینب بی پاسبان شده

گاهی میان مجلس نامحرمان شهر

گاهی میان محمل بی سایبان شده

یه جمله به بی بی حضرت معصومه سلام الله علیها بزنم، هر کی ناله نزده بسم الله

شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد

شکر خدا برادر تو خیزران نخورد

 خیزرانی که بر آن لب میزد

بیشتر بر دل زینب میزد

هر چی نفس داری بگو:حسین