آئین مستان

ابر بهارم یابن الزهرا

تا کی ببارم یابن الزهرا

ای اخرین مسافر دنیا کجایی

ای یوسف صحرایی زهرا کجایی

شاها نظر به ما کن

 لطفی بر این گدا کن

در یک قنون وترت

آقا ما رو دعا کن

یابن الجسن کجایی

دلم هوای دیدنت کرد

یا طلعه الرشیده برگرد

ای روشنی بخش دلم تو آفتابی

کی می شود بی پرده بر دنیا بتابی

یه سر اگه شد آقا بیا به روضه ما

تا از شرار آهت، آتیش بگیره اینجا

همراه خود ای بی قرینه

یه شب ببر ما رو مدینه

شاید مرا یک شب کنار خود نشانی

بالای قبر مادرت روضه بخوانی

روضه از آن جوانی که شد قدش کمانی

هم شد مویش سپید هم رویش ارغوانی

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یادت پیکرت عریان شده تنم یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یاد به پیکرت عریان یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

بیا بابا ببر من رودیگه از این ویرونه / بیا بابا که این دنیا بدون تو زندونه

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یاد پیکرت عریان شده تنم یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

آمده ام تا بشينم به زير پرچم غمت

آمده ام گريه کنم با نوحه ی محتشمتت

از غم پيرهن تو، پيرهن سياه مي پوشم

يه بار ديگه مي گيرم، پرچم تو رو دوشم

سينه مي زنم تا که بگيرم عطر حرمت

سينه مي زنم يه عمريه با روضه ي غمت

سينه مي زنم  شفا بگيرم زير پرچمت

سيدی حسين جان

پيرهن مشکي من الهی باشه کفنم

الهي آقام بياد تو لحظه ی جون دادنم

براي من نباريد کفن برام نياريد

فقط يه مهر تربت رو پيشونيم بذاريد

آخه کفن آقام حسين خاک صحرا شد

جسم بي سرش پيش بچه ها ارباً اربا شد

دست ساربان انگشتري آقامون پيدا شد

سيدی حسين جان

کوفه با نامردیاش چشم انتظار قافله است

چشم به راه اصغر نگاه شوم حرمله است

اگه بیای تو کوچه ها زینبت آ واره میشه

تیر سه شعبه راهی گلوی شیر خواره میشه

نقش ها دارن برا قد قامت اکبرت

نیزه می سازن برا کشتن یوسف حیدرت

منتظر هستن برا غارت آب آورت

سيدی حسين جان

کوفه با نامردیاش چشم انتظار قافله است

چشم به راه اصغر نگاه شوم حرمله است

روی دروازه شهر یه روز کنارت می شینم

وقتی جلو چشام تو رو به نیزه می بینم

سر قرار پیکرم غریبونه رها میشه

سر یه روز بازیچه ی بازی بچه ها میشه

امام دلشورم برا سر پیکر آقاست

اشک های چشام بلا گردون دست های سقاست

سینه ام تنگ غروب سرخ عصر عاشوراست

سيدی حسين جان

امون ای دل ای ل ای دل وای

دل سنگ ز غصه آبه، دل ماهیا کبابه

وقتی که بهم میگفتند بقعه ی بقیع خرابه

جا داره  که از مصیبت آسمون سیاه بپوشه

جا داره زچشم گردون چشم چشمه خون بجوشه

امون ای دل ای ل ای دل وای

گریه کن مدینه بر چهارتا قبری که حتی یک سایبون نداره

گریه کن مدینه هیشکی نیست بره چهارتا شمع بالا قبرشون بذاره

امون ای دل ای ل ای دل وای

سر برهنه پا برهنه زار خسته دل شکسته

دل بی قرار پشته دیوار بقیع نشسته

اشکامون اذن دخوله زیارت ناممون آهه

دو رکعت نماز گریه سهم چشمِ پر گناهه

امون ای دل ای ل ای دل وای

اینجا دیار عشق و مستی و جنون است

اینجـا دل هر عـاشقی دریای خون است

اینجـا هــوای چشــم هــا ابری ابری

اینجا ندارد شیعه از خود هیچ صبری

دلها در اینجا غرق در اندوه باشد

بر سینه سنگین غمی چون کوه باشد

این قبرهایی را که ویران خراب است

نه قبر قلب ماست زیر آفتاب است

این خاک،خاک چار مرد آسمان است

چون قبر مادر قبر اینان هم نهان است

تاریک دلها نور را باور نکردند

شرم از رسول حضرت داور نکردند

تا چند قدمی این قبر ها قبر پیغمبر، قبر خانم نمی دونیم کجاست میگن تو بقیع؛ اون شاعر خیلی جانسوز گفت: رفتم بقیع یه نگاه به گنبد پیغمبر، یه نگاه به قبرستان بقیع گفتم یا رسول الله

می سوزد از غم شیعه تا فردای محشر

این قبر بابا باشد این قبر دختر

گفت اینو گفتم یه اهل ظرافتی جلومو گرفت گفت اشتباه خوندی؛ بگو

این قبر بابا باشد کو قبر دختر

تاریک دلها نور را باور نکردند

شرم از رسول حضرت داور نکردند

کفر و نفاق و کینه را ترکیب کردند

طاق و رواق بقعه را تخریب کردند

آنکه نام تو را نهاد بقیع / رتبه ای داده ات بلند رفیع

  خاک نیستی خوبی / به همه اهل دل تو محبوبی

چه شده ای سپهر مهر محبت / گمبدت کو کجاست بارگهت

کو ضریح چهار اولاد کو / پر درد است سینه ام یا هو

آی خدا کی صبرت سر میاد، ای خدا مگه نمی بینی چه می کنن تو عالم بچه های اولی، دومی و سومی؛ هنوز خون ریزی مدینه ادامه داره

کو ضریح چهار اولاد کو / پر درد است سینه ام یا هو

تا این اندازه کینه، گنبد خراب کردی، رواق خراب کردی، گلدسته رو خراب کردی

سنگ روی مزار نیست / یک نشان از هقارها هم نیست

ای بقیع اینچنین ات کدام دیوانه / کرده ای دل خراب ویرانه

حتی حیوون هم این کارایی که اینا می کنن، نمی کنه. می آوردن حیوانات قبر ابی عبدالله رو شخم بزنند برای اینه قبر پیدا نباشه تا حائر میومدن جلو تر دیگه نمی رفتن هر چی این حیونا رو با شلاق میزدن تکون نمی خوردن به زبان بی زبانی میگفتن اینجا حریم بچه ی زهراست.نه جا داره اینجا این بگی؛ آی غریب حسن آی غریب آقام

اینچنین ات کدام دیوانه / کرده ای دل خراب ویرانه

ای خدا نسل ریشه اش بکنت / آنکه قلب خدای را شکنت

ضد حق اهل جاهلانه چرا / اینقدر جهل جاهلانه چرا

هر چه آن روز تیره شد آن شد / هتک حرمت ز اصل قرآن شد

دنیا   1400  سال است /حق حیدر تمام پایمال است