آئین مستان

من زینبم از صحنه های جنگ اومدم
از فتح شهر فتنه و نیرنگ اومدم
سرافراز ولی دلتنگ اومدم
عباس نبود سرِ رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن
وای حسین حرف بود که شنیدیم
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
عباس نبود سرِ رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن
وای حسین حرف بود که شنیدیم ،
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
من از چهل شامِ سیاه و تار اومدم
از زجر سرگردونی تو بازار اومدم
با این چشای خونبار اومدم
عباس ندید سنگایِ روی بامو
عباس ندید نالۀ دخترامو
عباس ندید هلهله هایِ شامو
وای حسین هیچ کسی توی بازار
حالم رو نفهمید
اشکامو ندیدی ، ولی خدا دید
 عباس نبود سر رامون نشستن
عباس نبود دست ماها رو بستن
عباس نبود فرق منو شکستن  
وای حسین حرف بود که شنیدیم
سنگ بود که می بارید
مشت بود که می اومد ، ولی خدا دید
من اومدم با نیزه ها دنبال سرت
تو اومدی با سر به دنبال دخترت
منو کشت غمِ یاسِ پرپرت
من بودم و گریه و آه و ناله
من بودم و تنِ کبودِ لاله
من بودم و جنازه ی سه ساله
وای حسین از بس که کتک خورد ،
از بس که نخوابید
جونش به لب اومد ولی خدا دید
حسین...

بیا امشب بریم مدینه
ساقی امشب زین العابدین
عشقِ علی همۀ بهونۀ حسینِ
اسمِ علی برکت خونۀ حسینِ
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
دلم امشب راهیِ سفر شد
شب سوم کربلایی تر شد
تو وارث پسرای حضرتِ امیری
مثل بابات،برای عمو جونت میمیری
مثل عموت،کسی که رو خاکت باشه دستاشو میگیری
مست مستم امشب،پر از تاب و تب
چه کسی غیر از تو، لایق این منسب
وارث عباس و حسن و حسین و زینب
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
ما گداتیم،یا امام سجاد
ابو حمزه،عشق و یادِ ما داد
با عشقتون روزگار زندگی لطیفه
اسم شما کوه غم و غصه رو حریفه
پیش خداست کسی که سحر دلش میشه مهمون صحیفه
عیدیِ ثارالله، همۀ آل الله
وعدۀبعدیه، همون ایشا الله
گوشۀ ایوون حرم ابا عبدالله
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
علی .... علی

من که دلدادۀ ، آل پیغمبرم

من غلامزادۀ ، زادۀ حیدرم

واله بی دلم ، عاشقِ بی سرم

پر ندارم ولی ، می پرم می پرم ..

امشب شب احرارِ ، شبِ عشق شبِ یار

امشب شب دلداره ، که بارون داره میباره

شیرین شده فرهاد فرهادت

لیلی شده مجنون مجنونت

یابن مرتضی از روی ماهت

خورشید زده .. سر به بیابونت

 عشق .. یا ابالفضل

روی تو جلوۀ ، احسنُ الخالقین

ای شهیدان تو برترین مومنین

ای علمدار عشق ، یابنَ یعسوب دین

ماه شاه نجف ، یابن اُم البنین

امشب شب مستیمِ شب خدا پرستیمِ

امشب شب مولامِ شب تموم هستیمِ

درمون شده بیمار بیمارت

عاقل شده حیرون حیرونت

یابن مرتضی از روی ماهت

خورشید زده .. سر به بیابونت

 عشق .. یا ابالفضل

شیر شیر خدا ، حیدر کربلا

قهرمانِ ادب ، پهلوان وفا

ای به کشتی دین خدا نا خدا

غرق شدم جان ارباب دریاب مرا

ماه عالمینی تو ، قرار حسنینی تو

عین مجتبایی تو ، یا خودِ حسینی تو

به به که شدم اسیر و مدیونت

له له میزنم شدم پریشونت

یابن مرتضی از روی ماهت

خورشید زده .. سر به بیابونت

 عشق .. یا ابالفضل

صد گره بر هر گره در کار اگر داری کم است

یا که صدها حاجت دشوار اگر داری کم است

یا که قد آسمان آوار اگر داری کم است

یا که در قلبت غمی بسیار اگر داری کم است

غم جگر دارد بیاید گفته‌ام در هر غمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

حال ما را تا که دوری حرم بد می‌کند

کربلا را قسمت ما، راه مشهد می‌کند

یک دوراهی هست ما را هی مردد می‌کند

در میانِ دو حرم دل رفت آمد می‌کند

مثل اینکه شهریار آنجاست می‌خواند همی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

این حسن یا این حسین این یا که تکرار علی است؟

حیرت آئینه یعنی وقت دیدار علی است

تیغ او تیغ علی و کار او کار علی است

جان عزرائیل، در دست علمدار علی است

بیرقی دارد که نقشش شد شعار عالمی

یل یاتارطوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

تا زره را می‌کشد بر شانه محکم می‌کند

تا که ابرو را زمانِ رزم درهم می‌کند

چیست لشکر؟ کوه از هولش کمر خم می‌کند

یا که عزرائیل را پیشش مجسم می‌کند

آمده تا جابه جا گردند هر زیر و بمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

یک قدم کوبیدی و هفت آسمان‌ها ریختند

یک علم کوبیدی و هی کهکشان‌ها ریختند

ضرب شست توست یا آتشفشان‌ها ریختند

مصرعی خواندی رجز، سیف و سنان‌ها ریختند

این به مولا رفته ، دارد ضربه‌هایِ محکمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

جذب تو جبریل تا شد شهپرش بر باد رفت

خواست نزدیکت شود خاکسترش بر باد رفت

هر سلحشوری که آمد یا سرش بر باد رفت

یا که تیغت چرخ خورد و لشکرش بر باد رفت

شاهباز کربلایی، شهریار القمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

تا که گیسو را کمی در پیچ و تاب انداختی

شام را گویا به جان آفتاب انداختی

برکه‌ای رفتی و عکست را به آب انداختی

یا که عکس مرتضا را بین قاب انداختی

ماه بی تکرار ما، تکرار اسم اعظمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

شانه‌ات نازم که جای دست‌های زینب است

تا تویی، بالاترین محمل برای زینب است

روی زانوی تو، تنها ردّ پای زینب است

هر دلی که گفت یاعباس، جای زینب است

کور می‌سازد نگاهت چشم هر نامحرمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

هر که شد مست حسن، بدجور بد مست تو شد

کوچه بن بست حسن شد، کوچه بن بست تو شد

بعد غوغای جمل، دست حسن دست تو شد

فاطمه هست حسن شد، فاطمه هست تو شد

از کریمی حسن داریم با هم عالمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

قبله وقتی رو به تو هر صبح راهی می‌شود

قبلۀ ما چشم تو خواهی نخواهی می‌شود

گاه گاهی هم نمازم اشتباهی می‌شود

قلب ما بین حرم انگار ماهی می‌شود

تو شراب کوثری و موج موج زمزمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

ناز مجنون را اگر در کوی لیلا می‌کشند

ناز دستان تو را دستان زهرا می‌کشند

آش نذری تو را هم ارمنی‌ها می‌کشند

در جوارت منت بیچاره‌ها را می‌کشند

دل، ابالفضلی نمی‌ماند برایش ماتمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

مشک وقتی می‌چکد، تقدیر می‌ریزد به هم

دست وقتی نیست در تن، شیر می‌ریزد به هم

حق بده این چشم‌ها را تیر می‌ریزد به هم

دختران را بعد تو زنجیر می‌ریزد به هم

بر زمین افتاد‌ه‌ای، بد جور آقا درهمی

یل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی

ما همان یا کریم بام شما

جبرئیل قدیم بام شما

صبح روز نخست خواندمتان

چقدر آشناست نام شما

صبح روز ازل حوالی نور

سجده کردیم بر کدامِ شما؟

من حلالم بُود حلال شما

من حرامم بود حرام شما

چهارده قرن دست هیچ کسی

دل ندادم به احترامِ شما

به شما معدن کرم گفتند

و به ما سائل حرم گفتند

پر من بال و بال من پر شد

پر و بالی زدم کبوتر شد

به نفس های حضرت سجاد

حالمان خوب بود و بهتر شد

سحرّ پنجم عبادت بود

کوچه هایِ خدا معطر شد

مردی از سمت ابرهای دعا

آمد و خشکی دلم تر شد

آمد و با خودش کتاب آورد

او امام آمد و پیمبر شد

مردی از سمت آفتاب آمد

با مفاتیحِ مستجاب آمد

آمده تا مرا تکان بدهد

چشم گریان به این و آن بدهد

آمده روی پشت بام سحر

با صدای خدا اذان بدهد

بشکند میله قفس را تا

بالها را به آسمان بدهد

با خودش مصحف نور آورده

تا خدا را به ما نشان بدهد

به نگاهش دخیل می بندیم

تا مناجات یادمان بدهد

ای مسیر سبز نجات

بر مناجات کردنت صلوات

ای مناجات و ای نسیم دعا

راهِ نزدیکِ ما به سمت خدا

ای که دریا کنار تو قطره

قطره با یک نگاه تو دریا

نذر سجاده قدیمی توست

چهارمین رکعت نوافل ما

ای امام علی دوم من

ای امام چهارم دنیا

مرد شب زنده دار سجاده

مرد محراب التماس دعا

از تو بوی نماز می آید

بوی راز و نیاز می آید

آفتابی که حق کشیده تویی

جلوه ای که کسی ندیده تویی

با ظرافت ، خدای عز و جل

بی نظیری که آفریده تویی

آنکه با کفّه ی تولایش

پای میزانمان کشیده تویی

شب اسیر هزار رکعت تو

به خدایت قسم پدیده تویی

نخلهای بلند نخلستان

بارش رحمتی که دیده تویی

با دعای غلام دارد

آسمان مدینه می بارد

شب شبِ زین العابدینه
کربلایی شده مدینه
دسته نیاز آسمونا رو به زمینه
سرود عالم همینه
 لطف علیَ الدوام شهبانو
سایَت مُستدام شهبانو
عروس فاطمه بی بی جان
مادر نُه امام شهبانو
 تو از بهشت خبر آوردی
به نخل عشق ثمر آوردی
برا حسین  علی آوردی
پسر آوردی 
 محرم سحر حسینی
مادر پسر حسینی
تو عروس مادر حسینی
یار و یاور حسینی
 شیشه یِ عطر سیبی شهبانو
حبیبه یِ حبیبی شهبانو
اصیلی و نجیبی شهبانو
اُم علی بی بی شهبانو
 خدا به تو پسری داده
که سجده هاش توی سجاده
به بندگی آبرو داده
 لطف علیَ الدوام شهبانو
سایَت مُستدام شهبانو
عروس فاطمه بی بی جان
مادر نُه امام شهبانو
 تو از بهشت خبر آوردی
به نخل عشق ثمر آوردی
برا حسین  علی آوردی
پسر آوردی 
نور سایه ی سر تو بانو
سایه ی پسر تو بانو
قد میکشه به بال و پر تو بانو
زیر نظر تو بانو
 اَمینةُ الامین شهبانو
همسر شاه دین شهبانو
از تو سربلند بی بی جان
شد ایران زمین شهبانو
 تو آسمون توی افلاکی
سهمیه سفره ی لولاکی
دلیل پاکیه این خاکی
 لطف علیَ الدوام شهبانو
سایَت مُستدام شهبانو
عروس فاطمه بی بی جان
مادر نُه امام شهبانو
  تو از بهشت خبر آوردی
به نخل عشق ثمر آوردی
برا حسین  علی آوردی
پسر آوردی 
هر خونه ای که علی داره
اون باغِ همیشه بهاره
هر پسری خدا به هر باب بده دوباره
اسمش و علی میزاره
 بهره گهر شدی شهبانو
نور قمر شدی شهبانو
مادر خونده ی
علی اکبر شدی شهبانو
 علی علی ذکر شیرینم
علی علی تپش سینم
علی علی همه ی دینم
همه آئینم
علی....