گذشت ماه صیام و رسید عید صیام
کنید یکسره بهر نماز عید، قیام
اگرچه رفت مه روزه و مه تسبیح
مبارک است به اهل صیام، عید قیام
شراب کوثر و باغ بهشت و جلوۀ یار
به روزهدار حلال و به روزهخوار حرام
برات عفو بگیرید از خدای کریم
که گشته عفو عمومی به دوستان اعلام
هزار حیف! دریغا! چه زود پایان یافت
مهی که دست الهی به ما خوراند طعام
سلام باد به ماهی که بود ماه درود
درود باد به ماهی که بود ماه سلام
سلام باد به ماهی که بود لیلۀ قدر
سلام باد به ماهی که بود ماه تمام
سلام باد به ماهی که از نسیم خوشش
رسید بوی خداوند، دمبهدم به مشام
به وسعت همه عالم برای مهمانان
گشوده بود خداوند، سفرۀ اطعام
ثواب روزه خودش بود؛ بهتر از این چیست؟
ز هر کرامت و لطف و عنایت و اکرام
اگرچه ماه خدا بود این مه پر فیض
بدان جلالت و قدر از علی گرفت طعام
سلام باد به ماهی که هر شبش دل ما
به «افتتاح» و «ابوحمزه» میگرفت آرام
مهی که بود لیالیش بهترین شبها
مهی که بود در ایام، بهترین ایام
مهی که هر شب و هر روز در بهشت وصال
خدای، ریخت شراب طهورتان در جام
مه ولایت سبط نبی، امام حسن
مه شهادت مولا علی، امام همام
علی که ذات خداوند بود مداحش
علی که بعد پیمبر امام بود امام
علی حقیقت قرآن، علی حقیقت دین
علی ولی خدا و وصی خیرالانام
علی معلم آدم، علی سفینۀ نوح
علی روان مسیح و علی کلیم کلام
علی که مدح و ثنایش حقیقت توحید
علی که مهر و ولایش تمامی اسلام
علی فروغ به جان بشر دهد دائم
علی که رحمت موصولۀ خداست مدام
علی که ماه، سلامش کند ز اوج سپهر
علی که مهر، به انگشت او سپرده زمام
نماز و روزه و حج و زکات بی او هیچ
کتاب و دین و نبوت از او گرفت قوام
نهاده بوسه شجاعت به دست و بازویش
عبادت همۀ اولیاش در هر گام
چه حاجتی چه نیازش بر این خلافت بود
کسی که بود به کویش امین وحی، غلام
فقط نه این که به دام جهان اسیر نشد
ببین به گردن دنیا نهاد، مولا دام
چقدر دور حرم راه میروی "میثم!"
به طوف خانۀ مولا علی ببند احرام