آئین مستان

ماه میگوید حسین، با آه می گوید حسین

آیه آیه حضرت الله می گوید حسین

یار می گوید حسین، دلدار می گوید حسین

فاطمه بر مرتضی غمخوار می گوید حسین

داد می گوید حسین، فریاد می گوید حسین

در میان سجده اش سجاد می گوید حسین

رود می گوید حسین، معبود می گوید حسین

دختر در شعله و در دود می گوید حسین

باد می گوید حسین، بیداد می گوید حسین

خسته در خون قاسم داماد می گوید حسین

یاس می گوید حسین، احساس می گوید حسین

در کنار علقمه عباس می گوید حسین

مشک می گوید حسین، با اشک می گوید حسین

نحر علقم با تو چشم اشک می گوید حسین

تیر می گوید حسین، شمشیر می گوید حسین

بین خیمه اصغر بی شیر می گوید حسین

آب می گوید حسین، بی تاب می گوید حسین

از سر شب تا سحر مهتاب می گوید حسین

دیده می گوید حسین، نادیده می گوید حسین

هر کجا باشد دلی غمدیده می گوید حسین

ناس می گوید حسین، احساس می گوید حسین

تا قیامت حضرت عباس می گوید حسین

نار می گوید حسین، بسیار می گوید حسین

این زبان تا لحظه دیدار می گوید حسین

نوح می گوید حسین، ذی روح می گوید حسین

زنده باشد هر دلی با روح می گوید حسین

شاد می گوید حسین، ناشاد می گوید حسین

هر نسیم باد با فریاد می گوید حسین

کام می گوید حسین، ناکام می گوید حسین

فاطمه گریان به هر ایام می گوید حسین

کوه می گوید حسین، بشکوه می گوید حسین

دم به دم هر شیعه نستوه می گوید حسین

جان جان گوید حسین، هفت آسمان گوید حسین

ماه و خورشید و ستاره هر زمان گوید حسین

ارسال شده توسط: ذاکر اهل بیت (ع) بهمن مختاری

شما هم می توانید با تایپ اشعار مذهبی و متن روضه ها و ارسال آن از طریق سه روش: 1- عضویت در سایت و ثبت نام در انجمن 2- ارسال به ایمیل 3- درج آنها در قسمت نظرات اسم خودتان را در زمره خادمین ائمه اطهار علیهم السلام ثبت نمایید.

در سینه ام ولای شما موج میزند

شوق حریم کرب و بلا موج میزند

هرجا که نام پاک شما برده می شود

عشق و صفا و مهر و وفا موج میزند

اینجا نشسته ایم و به امید یک نگاه

اینجا که ازدحام گدا موج میزند

وقتی به یاد علقمه ات خیس می شویم

 دریا ز دیده ی تر ما موج میزند

روضه نشین هیئت سالار زینبیم

تا ذکر سید الشهدا موج میزند

عمریست همنشین غمم شاد کن مرا

ویرانمو خراب، تو آباد کن مرا

در گوشه ی فراق ببین حبس میکشم

برگردو با وصال خود آزاد کن مرا

تا حاجتم روا شود و لایقت شوم

امشب دخیل پنجره فولاد کن مرا

خواهی اگر که منصب سلطانیم دهی

از خادمان صحن گوهرشاد کن مرا

آقا بپوش یه کهنه پیراهن

کوفیا گودال سر رات کندن

چشمای کوفیا پر از خونه

غصه ی تو دل رو می سوزونه

انگشتر تو روضه می خونه

کاری می کنن قاسم

هم قد اکبر می شه

جوون رعنای تو

مثل گل پر پر می شه

زمزمه ی مادرت

غریب مادر می شه

شمشیرو سنگ

زخم می کنه بال و پرت رو

نیست کسی تا

بگیره چشم خواهرت رو

روپا سرت رو

کوفه میا حسین جان

شال عزا رو دوشم

پیرهن سیا میپوشم

محرمت از راه اومد با اشک و آه

یا اباعبدالله

الهی که حاجتم رو بگیرم

برات امسال تو محرم بمیرم

غریب ارباب من

من که ثاراللهیم

سینه زنان راهیم

تا کربلای تو

ایوون طلای تو

پایین پای تو

یااباعبدالله

میگیرم باز روزی این دو ماهُ

یه کاری کن ببینم قتلگاهُ

غریب ارباب من

چشم من محفل اشک غم و اندوه عزاست

در حسینیه ی دل هیئت عشق تو به پاست

مَحرم روضه ی تو مُحرم بیت الله است

تا ابد پرچم سرخ حرمت قبله نماست

در شکوه و شرف و مرتبه و منزلت

جز خدایی به خدا هر چی بگوییم رواست

همه ی هستی خود را به میان آوردی

بی سبب نیست بهای تو و خون تو خداست

کشتگان غم تو زنده ی جاویدات است

بی گمان بانی عشق تو شدن عین بقاست

دل بریدن پر پرواز حسینیون است

هر که از خود بگذرد در سفر کرببلاست

مولای منی آقای منی حسین ثارالله

مجنون تو ام لیلای منی حسین ثارالله

ای روح و روانم، ای تاب و توانم

ذکرت اباعبدالله آرامش جانم

ای باغ بهارم، ای دار ندارم

شکر خدا من هم، مجنون تو یارم

در صحن شما پر گیرم

فرمان بدهی میمیرم

هستیمو بگیر از روضه نگیرم

دل با تو در تاب و تبه

صد سال و رفته یک شبه

این کار چشاته

خیرت به عالم رسیده

سائلی روتو ندیده

این فخر گداته

سلطان منو دریاب، دارم دل بی تاب

دوره مجنون گذشت، نوبت ماست ارباب

اگه هواییه، دلم خداییه

زهرا منو برده سمت حسینیه

زهرا منو کرده مستت، دستم گذاشت تودستت

حالا تو دل ببر ناز شستت

تو سرما کنج خیابون

تو گرما دل بیابون

من زنده میمونم

روزی گر شاه و گدا شم

یک لحظه ازت جداشم

زنده نمی مونم

مولای منی آقای منی حسین ثارالله

مجنون تو ام لیلای منی حسین ثارالله

من برات سینه زنم

رخت مشکیت کفنم

با دم شاه غریب

جامه از تن بکنم

من حسینی مذهبم

ذکر شیرین لبم

از ازل تا به ابد

در رکاب زینبم

دم، نوا، کربلا

شاه، صفا، کربلا

چه پر بلا، کربلا

هر کجا، کربلا

ارض و سما، کربلا

هیئت ها، کربلا

کرببلا، کربلا

حضرت لیلا

نوکرم آقا

سائل دریاب

ابی عبدالله، حسین

سر تو سروری حسین

ذره پروری حسین

تو به شاهی شهره و

ما به نوکری حسین

ناب نوبری حسین

داری مشتری حسین

در میان دلبران

چیز دیگری حسین

می سبو یا حسین

سر مگو یا حسین

نغمه هو یا حسین

کوه به کوه یا حسین

گو با وضو یا حسین

خیز بگو یا حسین

یا حسین یا حسین

در دل شب ها

گمشده ام را

گریه کنم آه

ابی عبدالله، حسین

یا حسین جانم حسین

ذکر طوفانم حسین

از گنه پاک شوم

وقتی میخوانم حسین

شاه تو سلطانم حسین

ختم قرآنم حسین

هر چی می پرسی حسین

هر چی میدانم حسین

راز نیاز یا حسین

ذکر نماز یا حسین

گفتم باز یا حسین

بنده نواز یا حسین

با ما بساز یا حسین

بر لبم هر گاه

ظهر و شبانگاه

فقط شهن شاه

ابی عبدالله