آئین مستان

مگه میشه فاطمیه بشه و آسمون نگیره

مگه میشه بگی زهرا دل مرده جون نگیره

مگه میشه غربت تو گریمو در نیاره

تقصیر چشای ما نیست

اسم زهرا گریه داره

مرو مرو مرو مادر

مرو مادر، مرو مادر

فاطمیه بوی آتیش میاد از سمت مدینه

بخدا حال سماوات بدتر از حال زمینه

فاطمیه میشنوه دل صدای ناله ی مردی

مدینه با دل مولا تو خودت بگو چه کردی

چه جوری تو فاطمیه نوکرات آروم بگیرن

دعا کن سینه زنانتون توی مجلست بمیرن

مرو مرو مرو مادر

مرو مادر، مرو مادر

چشای ما غرق خونه قبر مادر بی نشونه

آخه این مجلس زهرا مادر قامت کمونه

اگه قبرت بی نشونه اگه ما غرق نیازیم

با همین اشک توی دل برا تون حرم میسازیم

فاطمه....

بیش از این سوختن نمی خواهم

گریه بر خویشتن نمی خواهم

مده زحمت به بازویت مادر

به خدا پیروهن نمی خواهم

درد داری تو استراحت كن

نیمه شب آب من نمی خواهم

ای كه غم دیده از وطن هستی

بعد از این من وطن نمی خواهم

فكر عریانی مرا كم كن

غرق در خون كفن نمی خواهم

وقت قتلم میا سوی گودال

وقت كشته شدن نمی خواهم

تو ببینی كه شمر می آید

از تو بر سر زدن نمی خواهم

روی تو سایه ای كبودین داشت

سر سالم به تن نمی خواهم

شاد كن جان من كه غمگین است

رحم كن بر دلم كه مسكین است

روز اول كه دیدمت گفتم

آن كه روزم سیه كند این است

نكشد كس كمان عشق با زور

عشق شاه همه سلاطین است

بی رخت دین من همه كفر است

با رخت كفر من همه دین است

گه گهی یاد كن به دشنامم

سخن تلخ از تو شیرین است

بنوازی و پسش بیازاری

آخر ای دوست این چه آیین است

روز اول كه به استاد سپردند مرا

دیگران را هنر آموخت مرا مجنون كرد

خدایا چه تلخ است و سخت است،خداحافظی های امشب

شروع غریبی ِ حیدر،شروع صبوری ِ زینب

حسینت سوی قبر و تابوت،چنان خیره مانده نگاهش

كه گودال قبر تو گویا،شده گودی قتلگاهش

خداحافظ ای قرار دلم،خداحافظ ای جان حیدر

خداحافظ ای همه حاصلم،خداحافظ ای یاس پرپر

آرام جان الوداع

یار جوانم الوداع

یافاطمه یافاطمه جان

تمام سپاهم تو بودی،علی بی تو بی سپاه است

من و صبر و خانه نشینی،علی بعد تو بی پناه است

دو چشمم پر از موج اشك و ،تمام نفس هایم آه است

تو رفتی و همراز این دل،همین اشك و آه است و چاه است

شب من دگر

ندارد سحر

شده خانه ام بیت الحزان

من و صبر و غم

غم دم به دم

من و كودكان پریشان

آرام جان الوداع

یار جوانم الوداع

یافاطمه یافاطمه جان

مرگ مثل گل شبو می شد

مرگ این بار چه خوشبو می شد

تازه امروز برای مردم

راز خندیدن گل رو می شد

پا شد و بال تكان داد و نشست

كم كمك داشت پرستو می شد

فضه امروز دگر كار من است

و پری دست به جارو می شد

آه یك دست لباس از پر قو

بر تن یاس چه نیكو میشد

بچه ها را كه به مسجد بردند

خانه خالی زهیاهو می شد

بعد چادر به سر انداخت و رفت

و علی دست به زانو می شد

***

ای آسمان عاطفه پرواز بی كران

بعد از تو ناتوان شده بال كبوتران

خیرالنساء ای و به خودت می شناسمت

دنیا نداشت و غیرخودت از تو بهترآن

دینم حرام اگر كه به غیر تو رو كنم

تو مال ما بهشت خدا مال دیگران

شایسته است بعد بیابان نشینه ات

گوشه نشین شوند تمام پیمبران

دستش شكسته باد هر آنكه تو را شكست

نانش حرام باد هر آنكه تو را در آن كوچه

فقط به خاطر یه قطعه خاك زد

باید ازین به بعد بمیرند نوكران

ای کوثر خدا، فاطمه

ای ادامه نبی، فاطمه

ای همتای علی، فاطمه

ای حبیبه ی خدا، فاطمه

ای شب قدر خدا، فاطمه

ای مقصود خدا، فاطمه

ای مشکات خدا، فاطمه

ای مصباح الهدی، فاطمه

ای والشمس الضحا، فاطمه

ای معنی جمال، فاطمه

ای تفسیر جلال، فاطمه

ای تعبیر کمال، فاطمه

ای واژه ی وفا، فاطمه

ای آیه ی صفا، فاطمه

ای سوره ی عطی، فاطمه

ای با عصای موسی، فاطمه

ای با صلای یحیی، فاطمه

ای ایوب بلاها، فاطمه

ای یوسف جفاها، فاطمه

ای کوه پر ابهت، فاطمه

ای جاری محبت، فاطمه

ای چشمه طهارت، فاطمه

ای سوره الهی، فاطمه

ای جلوه الهی، فاطمه

ای عشق کبریایی، فاطمه

آموزگار زینب، فاطمه

ای ام کربلایی، فاطمه

اون داغ بی بهونه، دلها رو می سوزونه

اون راز عاشقونه، اون قبر بی نشونه 

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

حسرت همه دلهایی مادر /  شهیده ی حیدر، شفیعه ی محشر

کجایی مادر

گوهر دل دریایی مادر / دلها بی قراره برای مزارت

کجایی مادر

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

شبهای بی ستاره، دلهای پاره پاره

این شبها بی قراره، بانوی بی مزاره

تا قلب آسمون می گیره / تو چشمها گریه جون می گیره

اشکامون رنگ خون می گیره

مثل آتیش زیر خاکستر / دلها پریشونه، کسی نمی دونه

 کجایی مادر

با نشونی عطر نیلوفر / هوای تو کردم، کجا رو بگردم

کجایی مادر

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

لطف تو شامل من، عشق تو قاتل من

ای کاش از من بگیری، جون ناقابل من

می میرم روزی انشاء الله /  در پای پرچم ثارالله

 با ذکر یا اباعبدالله

قلب من توی دستای حسینه / برای حسینه، گدای حسینه

 فدای حسینه

دل کبوتر بین الحرمینه / تو دام حسینه، غلام حسینه

فدای حسینه

بیا نگار آشنا، حسین، حسین

شب غمم سحر نما، حسین، حسین

مرا به نوکری خود، حسین، حسین

شها تو مفتخر نما، حسین، حسین

ای شه ولا، حسین / معدن سخا، حسین

می کشی مرا حسین