آئین مستان

ظلم و ستم دنیا رو پُر کرده

چهار گوشۀ دنیا همش جنگه

تویِ شلوغی‌هایِ این عالم

واسه شهیدا دلمون تنگه

واسه اونایی که سرو به نیزه میسپردن

آبروی مرگ‌ُ تویِ معرکه میبردن

زندگیشون‌ُ کف دستشون گرفتندُ

مردونه موندن پایِ چیزی که قسم خوردن

قسم خوردن ..

قسم خوردن ، که جون بدن تا اینکه دین بمونه

قسم خوردن ، نذارن این علم زمین بمونه

قسم خوردن ، که پایِ انقلابشون بمونن

قسم خوردن ، شهادتینشون رو هم بخونن

« مرد اونا بودن ولی ما نامردیم

راهِ شهیدا رو فراموش کردیم »

مدیونِ قهرمانای جنگیم

امروز اگه قدرت دنیاییم

امنیت و عزت امروزُ

مدیونِ تک تک شهیداییم

هر عکسی از شهید دیدم حرفی تو چشماشه

میگه نذار پایِ غریبه تو وطن وا شه

هر گوشۀ کشورمون مسئولیت داری

مدیونِ این بچه‌هایی اینو یادت باشه

یادت باشه ..

یادت باشه ، نمیتونی به یادشون نباشی

یادت باشه ، نباید از مسیرشون جدا شی

یادت باشه ، بدونِ شهدا چیزی نداری

یادت باشه ، که پاتو رویِ خونشون نذاری

« مرد اونا بودن ولی ما نامردیم

راهِ شهیدا رو فراموش کردیم »

مردم انقلابیِ کشور

به شهدامون اقتدا کردند

پایِ نظام و رهبری موندن

دِینشون‌ُ به دین ادا کردن

حالا رسیده موقعِ عمل به حرفاتون

حالا که رأی اعتماد مردمُ بردید

چشم شهیدا به شماست حواستون باشه

محضرِ قرآنِ خدا هم که قسم خوردید

قسم خوردید ..

قسم خوردی ،خودت رو وقف مردمت بدونی

قسم خوردی ، که پایِ انقلابمون بمونی ...

اگه رو پایِ تو سر نذاشتم، گله ندارم
اگه تو غم ها بابا نداشتم، گله ندارم
اما شکایت دارم از دست این طعنه ها
یه عده پا میذارن به روی خونِت بابا
بعضی وقتا، دلگیر میشم

میدونم که، همیشه هستی پیشم
اسم تو روی لبام، سرفرازیه برام
ای تموم امیدم، ای بابای شهیدم
خیلی غصه کشیدم، خیلی طعنه شنیدم
ای تموم امیدم، ای بابای شهیدم
ای بابای شهیدم........

بیاین با هم بریم به سرزمینِ کربلا

به یادِ بچه هایِ جنگ و شیمیائیا

همه حسینیا .. همه حسینیا .. همه حسینیا

به سینه سنگِ سنگرایِ عشقُ میزدن، کجا بودیم؟

با رمزِ یا حسین به جبهه ها میومدن، کجا بودیم؟

به عشق دشت کربلا شدن خونین بدن، کجا بودیم؟

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا فراق و هجر و دوریمُ زِ کربلا

گذاشته ام به پای اَلبَلاءُ لِلوَلا

سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی

شبایِ جمعۀ حریم تو قشنگترین شبای من

منو به نوکری قبول کنی همین بسه برای من

بدون تو نمیرسه به جایی یا حسین صدای من

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا با نوکریِ دست و پا شکسته ام

اگه نگیری دستمو زِ پا نشسته ام

خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام

دلم خوشه که زلفمُ گره زدم به پرچم عزات

رسونده ام خودم رو هرجوری بوده به کشتیِ نجات

به سینه و به سَر زدن هامونه باقیات و صالحات

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

بیاین با هم بریم به سرزمینِ کربلا

به یادِ بچه هایِ جنگ و شیمیائیا

همه حسینیا .. همه حسینیا .. همه حسینیا

به سینه سنگِ سنگرایِ عشقُ میزدن، کجا بودیم؟

با رمزِ یا حسین به جبهه ها میومدن، کجا بودیم؟

به عشق دشت کربلا شدن خونین بدن، کجا بودیم؟

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا فراق و هجر و دوریمُ زِ کربلا

گذاشته ام به پای اَلبَلاءُ لِلوَلا

سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی .. سَلامُکَ علی

شبایِ جمعۀ حریم تو قشنگترین شبای من

منو به نوکری قبول کنی همین بسه برای من

بدون تو نمیرسه به جایی یا حسین صدای من

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

آقا با نوکریِ دست و پا شکسته ام

اگه نگیری دستمو زِ پا نشسته ام

خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام .. خلاصه خسته ام

دلم خوشه که زلفمُ گره زدم به پرچم عزات

رسونده ام خودم رو هرجوری بوده به کشتیِ نجات

به سینه و به سَر زدن هامونه باقیات و صالحات

آقای من .. اَبی عبدالله حسین ...

شهدا رفتن و همه پرپر شدن

برا اربابشون علی اکبر شدن

خاکی بودن ولی آسمونی شدن

به فدایِ حسین تو جوونی شدن

یه بغضی راهِ سینه‌ مو میبنده

دلم اسیرِ غربت اَرونده

تموم دلخوشیِ من این روزا

همین پلاک و چفیه و سربنده

آرزوم اینه که آقام ، یه روزی کربلایی شم

مثل تموم شهدا، برا حسین فدایی شم

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین

سهمم از عاشقی غربت و دوریه

آرزومه بشم راهیِ سوریه

بغضی تو سینه‌ مِ ، غمی توی دلم

بی‌بی جان نذرِ تو جونِ ناقابلم

من از دیار عاشقا جاموندم

نشسته بغضی تو دلِ وامونده‌م

گناه دوباره دست و پامو بسته

اسیرم و تو دام دنیا موندم

دلم میخواد پر بزنم ، تو آسمون حرمت

بشم فدایی تو و مدافعانِ حرمت

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین

تکیه‌گاهِ دلم علم زینبِ

من بهشتم فقط حرم زینبِ

روزیم از سفرۀ کرم زینبِ

اشکم از روضه و علم زینبِ

دل به تمنایِ توئه ، یازینب

واله و شیدایِ توئه ، یازینب

رزق شهادت همه این روزا

بسته به امضایِ توئه یازینب

چشمایِ بارونی من

خیسِ همیشه از غمت

کاش بشه قِسمَتم یه روز

سینه‌زنی تو حرمت

بابی اَنت و اُمی یاحسین

به فدایِ لب عطشانِ حسین

دل میزنم به دریا ، پا میذارم تو جاده
راهی میشم دوباره ، با پاهای پیاده
راهی میشم ، به سوی خاکی آسمونی
که داره عطر مهربونی ، عطر حریم بی نشونی
میام و دارم شور و نوایی ، میخوام بگیرم اذن رهایی
ای شهدا….
اگه که قلبم و شیدا کردم
اگه که چشمام و دریا کردم
من با هزار امید اینجا هستم
گمشده ام و شاید پیدا کردم
دارم گله ها ، از فاصله ها

جا مونده منم ، از قافله ها
اومدم اینجا قلبم ، رنگ خدا بگیره
چی بگم عاشقی رو ، از شهدا بگیره
با یادشون ، جاری اشک های زلال ام
میخوام که با شروع سال ام ، عوض بشه دوباره حالم
مدد میگیرم، از خود مادر
که دم بگیرم تا دم آخر
یا فاطمه ، یا فاطمه …
ولایت ات همه آمال من
روشنی بخش ماه و سال من
دل ام رو زیر رو کرده مهرت
تویی محول احوال من

من از تو میخوام ، تنها یه حاجت
اذن رهایی … رزق شهادت …

یا زهرا یازهرا....

می‌خوام مثه شهیدا ، نذر غمش بمیرم

یه روزی انتقامِ ، مادرمو بگیرم

اون روزی که ، تو کوچه محشری به پا شد

فاطمه یار مرتضی شد ، برای رهبرش فدا شد

فدایی شد تا ، بمونه روشن

چراغ این راه ، واسه تو و من

یا فاطمه ، یا فاطمه

 تا روزی که بیاد خورشید از راه

روشنه راهمون با نورِ ماه

یاور و یار رهبر می‌مونیم

تا جمعه‌ ظهور ان‌شاء‌الله

ذکر لب ما ، با شور و نوا

ای جانِ جهان ، یا مهدی بیا