آئین مستان

عمه دستم و رها کن که عمو تنها شده

خسته و زخمی و بی حال اسیر گرگا شده

نه کفن هست و می‌خوام و نه سپر بذار برم

سر سربریدنش عمه ببین دعوا شده

عمه باید برم و شمرا ازش جدا کنم

چجوری بشینم و غریبیشو نگاه کنم

لا اقل میشه یه کم شمر و معطل بکنم

اگه جسمم رو سپر جلوی شمشیرا کنم

تا یکم جون به تنش مونده هنوز بذار برم

تا که سنگم رو شونش نشکونده بذار برم

داره خنجر میذاره روی گلوی عمو جون

تا که پیکر و نچرخونده هنوز بذار برم

ای وای عمو ......

تا به گودال برسم صد دفعه افتادم عمو

حال جون دادنتو دیدم و جون دادم عمو

صد دفعه داد زدم از رو سینه‌ی عموم ‌پاشو

ولی بهش نمی‌رسید صدای فریادم عمو

توی گودال عمو هر نیزه که دیدم به تو خورد

تیغ و شمشیر و سپر حتی عصا هم به تو خورد

عمو شرمنده ترم طاقت شمشیر و نداشت

دستم و جلو آوردم ولی باز هم به تو خورد

هرچی خون گلوتو پاک می‌کنم بازم تره

نیزه‌ای که تو گلوت مونده برام درد سره

بایدم خنجر شمر حنجرتون رو نبره

اینجا جای بوسه‌ی فاطمه و پیغمبره

ای وای عمو ......

دستمو رها کردم شرمندم ازت عمه

قول میدم که برگردم با عمو جون تا خیمه

سپاه حسن داره میاد دووم بیار

یه یل بی کفن داره میاد دووم بیار

ای بی کفن دووم بیار خونین دهن دووم بیار

جان جانانم مرد میدانم

خودم برت میگردونم عمو جانم

عمو جون از این زمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

وای من چه غوغایی نیزه زاره یا گودال

میزنن با هر چی هست پیکر تو شده پا مال

صدای بابام داره میاد از آسمون

بالای سرت عمو برو تو موج خون

اومد زمان وصل ما انا الیه الراجعون

تنهای تنهاست مقطوع الاعضاست

برس که یا بُنَیَ رو لب زهراست

عمو جون از اینزمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

دستمو سپر کردم دستمو قلم کردن

جای تو تو این گودال نیزه ها بغلم کردن

شده سر من مثه محاسنت خضاب

میمونه تنم پیش تو زیر آفتاب

آه غم تو بی جواب زخم تن تو بی حساب

الحمدلله آخر عبدالله

رو سینه تو پر گرفت قتیل الله

عمو جون از این زمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

مگه میشه، تو این حرم
بشینمو، نگاه کنم
آخه مگه میشه ببینم
چشات سیاهی میره اون بالای زین
می خوای نگه داری خودت رو نمیشه
می افتی رو زمین
هی پا میشی و سه چار قدم
راه میری اما دوباره هم
می افتی روی خاک غم عموجونم
دیگه نمی تونم
به تو خودم رو میرسونم
خودم برات سپر میشم عموجونم
مگه میشه، تو این حرم
بشینمو، نگا کنم
آخه مگه میشه ببینم
که هرکی میرسه یجوری میزنه
آهای برید عقب که زیر دست و پا
عموجون منه
نفس نمی خوام بدون تو
تاریکه دنیام بدون تو
بزار عجین شه خون من با خون تو
عموی خوب من
به تو خودم رو میرسونم
خودم برات سپر میشم عموجونم
حسین حسین قرارمه
همه دار و ندارمه
سرباز نوجوونتم من
ممنونتم که خواستی هیاتی باشم
مثه شهیدای تو از نوجوونی
غیرتی باشم
حسینی بودن آبرومه
کربلا رفتن آرزومه
همیشه عکسی از حرم روبرومه
حسین فاطمه
زندگی من تویی حسین
دلخوشیه من به خدا تویی حسین

دیگه واسه چی بمونم حالاتو که بی سپاهی

 تو رگام میجوشه خونم حالا که تو قتلگاهی

من عازم میدونم نمیتونم که بمونم
خودمو تو گودال به عمو جونم برسونم

 ضربان قلب من، یا حسن، یا حسین
آسمونا هم میگن یا حسن یا حسین

 یه تنه زدی به میدون پسرتو جا گذاشتی
توی خیمه ها عمو جون سپرتو جا گذاشتی

 تو همۀ دنیامی همۀ آرزوهامی

 تو دوای دردامی نفسامی تو بابامی

 یتیم برادرت اومده یا حسین

فدایی آخرت، اومده یا حسین
من عازم میدونم نمیتونم که بمونم
خودمو تو گودال به عمو جونم برسونم

ضربان قلب من، یا حسن، یا حسین
آسمونا هم میگن یا حسن یا حسین

چه کنم برای زخمات حالا که سپر ندارم

 بمیرم برای لبهات کجا برم آب بیارم

 محاسنت گلگونه پر خاکه پر خونه

 تن تو رو سر نیزه رو به قبله می کشونه
اومده به قتلگات فاطمه یا حسین

 ناله میزنه برات مادرت یا حسین

هجوم نیزه ها رو دیدم

 صدای نالتو شنیدم

 با بال بسته پرکشیدم
به طرف قتلگاه دویدم

 دوون دوون میام

 نفس زنون میام
بی رمقم ولی

 تا پای جون میام

 عمو دووم بیار
زنده بمون میام

عمو منم مثل داداشم

محال که ازت جداشم
دارم میام به پات فدا شم

شهید آخر تو باشم

 واااای داره میبره نفسم
خدا کنه دیر نرسم

نفس زنون به خون تپیده

عطش امونشو بریده
شراره نفس نفسهاش

 دلمو به خاک وخون کشیده

عمو من اومدم

ببین چه حالیم

عمو منو ببخش

که دست خالیم
درد سرت شده

شکسته بالیم

من اومدم با دست خالی
تا تو به غیرتم ببالی

کسی توخیمه غیر عمه

 نمیدونه تودرچه حالی
داره میبره نفسم

خدا کنه دیر نرسم

یکی میشم با پیکرتو
نیابت از برادر تو

خدا کنه دووم بیارم

تا دمی که میبره سرتو
چیکار کنم خدا

دستم بشه جدا

میخوام سپر بشم

جلوی نیزه ها
کی میمیونه برات

منم بشم فدات

 ازقلب من خبرنداری
آخه مگه پسر نداری

 از رو زمین تن مرو بردار

کی میگه تو سپر نداری
داره میبره نفسم

حالا به بابام میرسم

خدایا، چرا هلهله ای ز دشت برخاست؟
خدایا، چرا دور و بر عموم غوغاست
بمیرم، عمو تنهاست
یکی تیغ و یکی تیر و یکی خنجر کشیده
به گِـرد یک گُـل سرخ این همه گلچین که دیده
دگر هنگامۀ رزم من رسیده
سوی تو می آیم، مولای تنهایم
حسین حسین حسین جان
رسیدم، بگردم ای عمو دور سر تو
چه زیباست، سر و جان دادن من در بر تو
تن من، شد سپر تو
نمیخواهم عمو پیش پدر شرمنده باشم
اگرچه نوجوانم میشود رزمنده باشم
نمی خواهم دمی بی تو زنده باشم
در گودال، جان دادم، ای نامت، فریادم
حسین حسین حسین جان