آئین مستان

صاحب علم بمون بمون بمون

آروم قلب ما نرو نرو نرو

گِرد این حرم بمون بمون بمون

ساقی کربلا نرو نرو نرو

بی تو حرم بی تابه

 بی تو حرم دلگیره

بی تو حرم بی آبه

بی تو حسین میمیره

ای سپاه من کجا کجا کجا

میشنوم از حرم عمو عمو عمو

ای پناه من کجا کجا کجا

هی میگه دخترمعمو عمو عمو

تو میری و میلرزه دل همه دختر ها

دیگه دارن دلشوره همه برا معجر ها

بی تو حرم بی تابه

 بی تو حرم دلگیره

بی تو حرم بی آبه

بی تو حسین میمیره

چی اومد سرم ببین ببین ببین

چرا رو زمینی خدا خدا خدا

اومد مادرم ببین ببین ببین

تو که نمیبینی خدا خدا خدا

چرا تنت کوچیکه بگو چی شد اون هیبت

خواهرمون تنها شد پاشو بریم با غیرت

بی تو حرم بی تابه

 بی تو حرم دلگیره

بی تو حرم بی آبه

بی تو حسین میمیره

شبای پریشونی، با چشمای بارونی

مثل چشمه ای اما، بازم تشنه می مونی

برا او که مرد مرداست، حرمش شبیهه دریاست

علمش همیشه بالاست، یا مولا یامولا یاعباس

تو خونه ی کرمتم، ابالفضل، اباالفضل، اباالفضل

دیوونه ی حرمتم، ابالفضل، اباالفضل، اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسینِ،حسینِ،حسینِ

نشونی حرم تو حسینِ،حسینِ،حسینِ

همه کس و کار منی، علمدار، علمدار، علمدار

ماه شب تار منی، علمدار، علمدار، علمدار

وفامون اباالفضلِ، صفامون اباالفضلِ

به اذن خود ارباب، آقامون اباالفضلِ

پسررشید مولاست، پسرعزیز زهراست

قمر تموم دنیاست، یامولایامولایاعباس

ستاره شبای من، ابالفضل، اباالفضل، اباالفضل

همه ی نفسای من، ابالفضل، اباالفضل، اباالفضل

تویی که حال دلمو می دونی، می دونی، می دونی

تویی که پای عاشقا می مونی، می مونی، می مونی

می دونی که جای دیگه نمیرم، نمیرم، نمیرم

آرزومه برای تو بمیرم، بمیرم، بمیرم

تو خونه ی کرمتم اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسینِ،حسینِ،حسینِ

نشونی حرم تو حسینِ،حسینِ، حسینِ

همه کس و کار منی، علمدار، علمدار، علمدار

ماه شب تار منی علمدار، علمدار، علمدار

دلی که گرفتاره، نداره دیگه چاره

کلید دل ارباب، تو دست علمداره

لقبش امیر و سقاست، آقای دلای شیداست

یه نگاش دوای درداست، یا مولا یا مولا یا عباس

سینه زن خواهرتم، اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

گدای برادرتم، اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

همه آب و گل منی، علمدار، علمدار، علمدار

همه چیه دل منی، علمدار، علمدار، علمدار

دلی که شده دیوونه، واویلا، واویلا، واویلا

نوحه براتو می خونه، واویلا، واویلا، واویلا

تو خونه ی کرمتم، اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

دیوونه ی حرمتم، اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسینِ،حسینِ، حسینِ

نشونی حرم تو حسینِ،حسینِ، حسینِ

همه کس و کار منی، علمدار، علمدار، علمدار

ماه شب تار منی علمدار، علمدار، علمدار

علی العباس واویلا، حسین تنهاست واویلا

تو خونه ی کرمتم اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل، اباالفضل، اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسینِ،حسینِ،حسینِ

نشونی حرم تو حسینِ،حسینِ، حسینِ

رفتی برنگشتی کردی بیقرارم

پاشو جون زینب علمدارم

علمدارم، علمدارم

از داغ غم تو خیلی گریه کردم

پاشو جون زینب علمدارم

علمدارم، علمدارم

پاشو ای ماه و مهتابم ، پاشو از جات که بیتابم

به پیش چشمای اهل حرم داداش نکن آبم

بی تو من از همه سیرم ، بریم خیمه نکن پیرم

میبینی که زمین خوردی و من حالا زمین گیرم

رقیه ام آب نخورد اصلاً فدای اون سرت پاشو

اگه جون داد و مُرد اصغر فدای اون سرت پاشو

امون ای دل.........

تنها بین لشکر با جسمت چه ها شد

از این غم اباالفضل قدم تا شد

قدم تا شد، قدم تا شد

با ضرب عمودی فرق تو دوتا شد

از این غم اباالفضل قدم تا شد

قدم تا شد، قدم تا شد

زدن دستاتو نامردا ، دیدم افتادی از بالا

با تیری که تو چشمت بود با صورت خوردی رو خاکا

امون از تیر و از نِی ها ، چقدر زخمی شدی اما

به دندونت گرفتی مشک دویدی هِی به سوی ما

ولی تا تیر به مشکت خورد زدی زانو و افتادی

تموم آبروت ریخت و تو از این غصه جون دادی

امون ای دل.........

میدونم که دیگه داری میری اما

بی تو میشه داداش حرم تنها

حرم تنها، حرم تنها

میره سمت خیمه چشم بی حیاها

بی تو میشه داداش حرم تنها

حرم تنها، حرم تنها

بی تو میشه حرم غوغا ، به هر خیمه میذارن پا

تو که میری میدزدن معجر از روی سر زنها

تو میری آه و واویلا ، از این شر و از این دعوا

میون اون همه آتیش میسوزه موی دخترها

اینا هر چی که ما داریم به غارت میبرن ای وای

اینا ناموس ماهارو اسارت میبرن ای وای

رقیه ام آب نخورد اصلاً فدای اون سرت داداش

اگه جون داد و مُرد اصغر فدای اون سرت داداش

امون ای دل.........

تو قرار بود واسۀ اصغر آب بیاری

نه که تازه دستاتم اینجا جا بذاری

نبینم که اشکت، مثه آب مشکت، میشه جاری

تو قرار حرم بودی واسه چی بی قراری

تو عزیز دل منی حتی آبم نیاری

توو، دلِ خیمه جاتو داری

شد، خیمه، بی تاب، برگرد

آه، بی دست، بی آب، برگرد

ای سقا، سقا، سقا..........

اگه اینجا موندی می ریزن توی حرم

با چه رویی دستاتو تا خیمه ببرم؟

تاکه افتاد دستات، انگار از من افتاد، بال و پرم

با تیری که توو چشمته پاره میشه جیگرم

یه جماعتی داره می خنده به چشم ترم

آه، پاشو که تا شد کمرم

تا، اصغر، زنده ست، برگرد

آه، بی آب، بی دست، برگرد

ای سقا، سقا، سقا..........

دیگه توو خیمه کسی از تو آب نمیخواد

همه خواهش اهل حرم اینه ساقی بیاد

پاشو که افتادم، پا نشی بنیادم، میره به باد

نبینم غمتو پاشو گریه بهت نمیاد

می بینی که چه خوشحاله لشکر ابن زیاد

تو، بری میشم دشمن شاد

تا، حُرمت، نشکست، برگرد

آه، بی آب، بی دست، برگرد

ای سقا، سقا، سقا..........

پسر شاه دین، عشقم

امیر مه جبین، عشقم

تویی رویای من، عشقم

یل ام البنین، عشقم

عشقم، عشقم، عشقم

تمام عشقی، کلام عشقی

امام زاده ای اما امام عشقی

ای علمدار، یا ابالفضل.........

ساقی نشعتین، عشقم

امید زینبین، عشقم

جبروت علی، عشقم

ملکوت حسین، عشقم

عشقم، عشقم، عشقم

ای سر مستور، ای نسل منصور

تویی ماه آل الله و نور علی نور

دل همه به زلفت گرفتار

ای علمدار، یا ابالفضل.........

تویی اصل جنم، عشقم

تویی لوح و قلم، عشقم

آرزوی دلم، عشقم

آبروی علم، عشقم

عشقم، عشقم، عشقم

در صدف تو، اصل شرف تو

کلید دار حرمِ شاه نجف تو

تو ماه عالمی در شب تار

ای علمدار، یا ابالفضل.........

تویی ماه منیر، عشقم
تویی مرد مسیر، عشقم
تویی نعم الامیر، عشقم
ای امیر کبیر، عشقم

عشقم، عشقم، عشقم
شیر دلاور بازوی حیدر
با این همه آقایی الله اکبر
مرا در آسِتانَت نگه دار
ای علمدار، یا ابالفضل.........

روضه خون مشکت شده بارونه نگاهم

افتاد علم از دست که علمدار سپاهم

مدیون لب خشک تو دریا شده عباس

از داغ غم تو کمرم تا شده عباس

با پَرِ تو انگاری پَرم شکست

مثل سرت پشت لشکرم شکست

تو خیمه ها بغض دخترم شکست

اگه بهت داره میرسه صدام

پاشو بازم سقایی بکن برام

پاشو ببین میخندن به گریه هام

برادرم عباس دلاورم

با این دل خون و با همین قد خمیده

دستات و می بوسم میذارم روی دو دیده

ای کاش نمیدیدم رو سرت جای عموده

راستی یا ابالفضل مادرم اینجا نبوده

حس میکنم بوی یاس پرپر و

کنار تو بوده گویا مادر و

راحت بکش نفس های آخر و

اگر چه که داغت روی قلبمه

قبول باشه ای آقای علقمه

بوسیدن خاک پای فاطمه

برادرم عباس دلاورم

بعد تو دیگه سیرم از این دور و زمونه

بعد تو دیگه جای منم مقتل خونه

بعد تو چقدر معجر و خلخال میشه غارت

میری و تن من توی گودال میشه غارت

بی من و تو زینب چه بی طاقته

بی من و تو رو قلبش مصیبته

غمم برا روزای اسارته

روزایی که داره رنج بی حساب

روزایی که نالش میشه بی جواب

روزایی که دور دستش طناب

برادرم عباس دلاورم