آئین مستان

کوچه گلی از چشمای تره / جون به سر شدیم کی با خبره

هیچکی از خونه بیرون نمیاد / همراه یتیما گوشمون روی دره

بین ناله یک صدا میاد / از حنجره ی مرتضی میاد

عاشورا چیه ، هر چند کلمه / یه اسم کربلا میاد

عاشورا کیه ، کربلا کجاست / اسم کربلا اوج گریه هایت

مولا چی میگه ، یا حسین می گن / یعنی چی سر حسین به روی نیزه هاست

صحبت از تن صد پاره چیه / یک قافله ی آواره چیه

خیمه ها رو آتیش می زنن / شیرخواره کیه ، غارت گهواره چیه

پاره تن کیه بی کفن کیه / جای نعل اسب رو بدن چیه

صحبت از تن بی سر می کنه / با لب های تشنه دست پا زدن چیه

حسین آرام جانم        حسین روح روانم

عبد روسیاهم یا الله یا الله  / با همه گناهم یا الله یا الله
بی تو بسته راهم یا الله یا الله  / افتاده ز راهم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

من عبد فراری تو پروردگاری / لطفت کی گذارد مرا واگذاری
خالق حکیمی داوری غفاری  / می‌کنی نگاهم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

ای که عفوت شده شامل همگان / تو و بحر رحمت من و کوه عصیان
چه شود کز ره عفو و لطف و غفران  / ببخشی مرا هم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

از اشک خجالت شستشویم بده  / با خودت مجال گفتگویم بده
از خاک بندگی آبرویم بده  / آخر روسیاهم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

الهی الهی الهی الهی / نگاهی نگاهی نگاهی نگاهی
غیر تو که بر خلقِ عالم پناهی / کی دهد پناهم؟ یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

گرچه کرده گنه از درت جدایم / می‌زنی بر درت دوباره صدایم
با کوه عصیان و کثرت خطایم / من تو را می‌خواهم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

من عبد کوچک و تو رب عظیمی / غفاری رحیمی رئوفی کریمی
تو بخشنده‌ای و رحمان و رحیمی / من غرق گناهم یا الله یا الله

یا الله یا الله یا الله

منبع:کتاب صیام تا قیام

شب شد و در محیط تاریکی با زبان دعا سخن گفتم

سر به زیر و شکسته و تنها پیش چشم خدا سخن گفتم

از خجالت دو گونه ام سرخ و اشک حسرت ز دیده می بارم

من همان بنده ي خودت هستم روسیاهم بدم خطا کارم

بس که اصرار بر گنه کردم عاقبت بی حیا شدم اي واي

خاك عالم سرم زبانم لال بنده ي بی خدا شدم اي واي

می کشم بار معصیت ها را روي دوشم به هر طرف هر جا

به خیالم که اهل پروازم لیک هر روز می زنم در جا

ولی امشب شنیده ام گفتی که به دنبال بنده می گردي

تا بديّ مرا بپوشانی، جامه ي پاك و تازه آوردي

جاي دوري نمی رود امشب با محبت بیا نگاهم کن

من که سر درگم و پریشانم تو کریمانه سر به راهم کن

تلخکامی روزگار مرا گاه گاهی عسل کنی خوب است

یا حبیبی میان خوف و رجا بنده ات را بغل کنی خوب است

نذر کردم شفا بگیرد دل به سوي خانه ي تو برگردم

به امیدي دل مریضم را سوي محراب کوفه آوردم

منبع:کتاب زمزمه ولایت

جمعه و روزه و افطار دلم می سوزد / آه از دوري دلدار دلم می سوزد

رمضان است و سر خوان خدا، یار کجاست؟ / آه از این درد دل آزار دلم می سوزد

**************************

کاش در این رمضان لایق دیدار شوم / سحري با نظر لطف تو بیدار شوم

کاش منت بگذاري به سرم مهدي جان / تا که همسفره ي تو لحظه ي افطار شوم

**************************

چه شود زهره ي جان روي تو دیدار کنم / مهدیا هستی خود بر تو گرفتار کنم

روزه ي هجر تو از پاي بینداخت مرا / کی شود با رطب وصل تو افطار کنم

**************************

باز دلم یاد شما می کند / یاد همان لطف و صفا می کند

این دل بی کینه همیشه تو را / بر سر سجاده دعا می کن

سر به سجده می ذاري

ناله ي یارب داري

سمت مسجد کوفه رهسپاري

بیقراري نگاهت، طرف آسمونه

ذکرت انا الیه، راجعونه

بعلیٍ الهی، یا الهی

با اشک و آه کوفه،

پیش نگاه کوفه

درد دل کردي برا، چاه کوفه

هنوزم روي دستات، جاي رد طنابه

خیلی وقته سلامت، بی جوابه

بعلیٍ الهی یا الهی 

سر به سجده می ذاري

ناله ي یارب داري

سمت مسجد کوفه رهسپاري

بیقراري نگاهت، طرف آسمونه

ذکرت انا الیه، راجعونه

بعلیٍ الهی، یا الهی

مثل بارون می باري،

از مدینه تو داري

گهواره ي محسن و، یادگاري

اشکاي روضه دارت،

باز دوباره می خونند

گل یاسو کی دیده،بسوزونند

بعلیٍ الهی، یا الهی

بیقراري نگاهت، طرف آسمونه

ذکرت انا الیه، راجعونه

بعلیٍ الهی، یا الهی

سر به سجده می ذاري

ناله ي یارب داري

سمت مسجد کوفه رهسپاري

بیقراري نگاهت، طرف آسمونه

ذکرت انا الیه، راجعونه

بعلیٍ الهی، یا الهی

کشتن مولا را همسر زهرا را

من در مدینه یاد گرفتم که هیچ وقت / زخمی که شد عمیق مداوا نمی شود

گر چند ضربه هم زده بودند، باز هم / پیشانی تو بیش از این وا نمی شود

تا دید طبیب میگه دیگه بابات زنده نمی مونه صدای گریه زینب فرق کرد؛ بابا یه حرف هایی برادر هام میگن

بابا گفتند، گفته ای مرا کوچه می برن / می خواهم از بیان خودت بشنوم

گفتند، گفته ای که تماشام می کنند / می خواهم از زبان خودت بشنوم

بابا  خودت بگو سر بازار میروم / بابا خودت بگو که گرفتار می شوم

بابا خودت بگو به سرم سنگ می زنن

آره زینب یه روزی میاد بالا پشت بوم همه سنگ می زنن یه روزی میاد پرده محمل تو کنار میزنی دلت برا حسینت یه ذره شده بعد از چند روز جدایی می بینی سرش بالای نیزهاست