آئین مستان

بیا امشب بریم مدینه
ساقی امشب زین العابدین
عشقِ علی همۀ بهونۀ حسینِ
اسمِ علی برکت خونۀ حسینِ
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
دلم امشب راهیِ سفر شد
شب سوم کربلایی تر شد
تو وارث پسرای حضرتِ امیری
مثل بابات،برای عمو جونت میمیری
مثل عموت،کسی که رو خاکت باشه دستاشو میگیری
مست مستم امشب،پر از تاب و تب
چه کسی غیر از تو، لایق این منسب
وارث عباس و حسن و حسین و زینب
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
ما گداتیم،یا امام سجاد
ابو حمزه،عشق و یادِ ما داد
با عشقتون روزگار زندگی لطیفه
اسم شما کوه غم و غصه رو حریفه
پیش خداست کسی که سحر دلش میشه مهمون صحیفه
عیدیِ ثارالله، همۀ آل الله
وعدۀبعدیه، همون ایشا الله
گوشۀ ایوون حرم ابا عبدالله
نوۀ مولایی خودت مولایی
جانشینِ ارباب،عشق بی همتایی
تو ادب شاگردِ،قمربن الزهرایی
علی .... علی

من اهل حسین آبادم
من مجنونِ مادر زادم
من عمری گدایِ عشقِ
حضرتِ سجادم ....
دیدنی میشه ، هر کی دلداده
سجدۀ شکرش ، پای سجاده
سرِ سجاده میشینم ، دستم و خدا میگیره
سومین شبِ که دنیا ، بوی کربلا میگیره
من اهل حسین آبادم
من مجنونِ مادر زادم
من عمری گدایِ عشقِ
حضرتِ سجادم ....
فخر ایرانِ ، که از این ایلی
فخرِ ما اینِ با تو فامیلی
علیِ سوم دنیا دل سپرده هات زیادن
مثلِ عباسُ حسنی،کشته مرده هات زیادن
من دل پای عشقت دادم من با شورت امشب شادم
من عمری گدای عشق حضرت سجادم
من اهل حسین آبادم
من مجنونِ مادر زادم
من عمری گدایِ عشقِ
حضرتِ سجادم ....
با بقیعِ تو ، عالمی دارم
پایِ لطف تو ، من بدهکارم
پایِ قبر خاکیِ تو ، ما همیشه دل میبازیم
یه روزی میاد ایشالله ، که واست حرم میسازیم
باتو شد ، عجین بنیادم
من رو خاک تو افتادم
من عمری گدای عشق
 حضرت سجادم

خدا آرزویِ علی را بر آورد

حسن بوسه زد از لبت شِکَّر آورد

حسین امشب از خنده‌ات پَر در آورد

علی را برای علی‌اکبر آورد

تو حُسنِ قدیمی و خیر کثیری

امیری حسین و نعم الامیری

اگر ما به یادت ، اگر یادِ مایی

تو آرامشِ حیدرآباد مایی

تو  و شهربانو ، تو سجاد مایی

تو همشهریِ ما ، تو دامادِ مایی

تو ایرانی و قبله‌ی این مسیری

امیری حسینُ و نعم الامیری

کشیدم برای تو کرببلایی

شبیه نجف صحنِ ایوان طلایی

ضریحِ بلندی و دارالشفایی

رواقی و طاقی و جمع گدایی

کشیدم خودم را فقیرِ فقیری

امیری حسین و نعم الامیری

خدای عالی اعلا ندار از تو عالی تر

ندارد در بساط خود از این عالی تعالی تر

علیٌ حُبُه جُنَّه قَسیم الن،ار والجَنَّه

به حمدالله والمن ولی الله ست والی تر

اگر پا بر زمین کوبد علی افلاک میروبد

نباشد در کف دستش از این عالم سفالی تر

اگر فرش نجف گردیم حقاً محترم گردیم

که از قالیچۀ تبریز میگردیم قالی تر

علی باید ؛ فقط ؛ حتما ؛ امیرالمومنین باشد

علی آمد که او این بار زین العابدین باشد

اگر جایی دهد زلفش دل دیوانۀ مارا

به بوی سیب او بخشم سمرقند و بخارا را

در آغوش حسین است و به رویِ دامن زینب

ببین بابا چه میبخشد گداهارا گداهارا

لب گهواره اش پروانه ای بی تاب اگر دیدند

بدان حبریل آورده است مبارک باد زهرا را

اگر بابا بزرگ این است حتماً این نوه غوغاست

اذانش را علی گفت و به دستش داد دنیا را

علی باید چنان باشد علی باید چنین باشد

علی آمد که او این بار زین العابدین باشد

خدا را شکر ما دیدیم شاه شهریاران را

خدا را شکر ما دیدم ماهِ ماه شعبان را

خدا این نکته را فرمود وقتی فاطمه خندید

فرشته این سخن را گفت و برد از آسمان جان را

که زهرا طورِ دیگر طور دیگر دوست میدارد

میان این عروسانش عروسِ خاکِ ایران را

ببین که می برد امشب تبسم های زیبایش

دلِ مادر بزرگش را دلِ اولادِ سلمان را

علی از ماست از داماد ما زین سرزمین باشد

علی آمد که او این بار زین العابدین باشد

بنا این بود بنشینی وگرنه میرِ میدانی

بنا باشد که برخیزی امیرِ تیغ دارانی

برایت لافتی الا علی می‌آید از بالا

اگر سربند یازهرا ببندی رویِ پیشانی

هزار الله و اکبر را به بازویِ تو می خوانند

که با شمشیر میگردی علیِ اکبرِ ثانی

علیِ اکبرِ ثانی نه تو بالاتر از آنی

تو عباسی نه اینهم نه , که طوفان‌تر زِ طوفانی

علی در چارده تصویر آمد دلنشین باشد

علی آمد که او این بار زین العابدین باشد

سروری و ارباب زاده
مست نوکریته ایران
تو هوای مارو داری
خاک مادریته،ایران
تو بقیع حرم میسازیم
میزنیم همونجا زانو
میخونیم زیارتنامه
صحن حضرت شهربانو
تویی عشق و بود و نبود
میخونم از عمق وجود
لعنت بر آل سعود
لعنت بر آل سعود....لعنت بر آل سعود....
تو سفیرِ عاشورایی
مردِ روزای حساسی
کربلا علمدارعشق
بعدِ حضرت عباسی
علی....علی....
دیگه این دلِ دیوونَم
با تو رو به آبادیه
درسِ بندگی میگیرم
از صحیفه سجادیه
تا بگیرم شورِ جنون
روزی ماه رمضون
میخونم از عمق وجود
لعنت بر آل سعود....لعنت بر آل سعود...
سروری و ارباب زاده
مست نوکریته ایران
تو هوای مارو داری
خاک مادریته،ایران
تو بقیع حرم میسازیم
میزنیم همونجا زانو
میخونیم زیارتنامه
صحن حضرت شهربانو
تویی عشق و بود و نبود
میخونم از عمق وجود
لعنت بر آل سعود
لعنت بر آل سعود....لعنت بر آل سعود....
علی...علی....
گوشه گوشه ی صحنت رو
شیعه با هدف میسازه
ایوون بقیعو مثلِ
ایوون نجف میسازه
علی...علی...
راه کربلارو با سعی
بی معطلی باید رفت
دیدن حسینِ زهرا
با علی علی باید رفت
علی...علی...
اگه رفتم کرب وبلا
میخونم با شورو نوا
به نیابت از شهدا
لعنت بر آل سعود....لعنت بر آل سعود

ما همان یا کریم بام شما

جبرئیل قدیم بام شما

صبح روز نخست خواندمتان

چقدر آشناست نام شما

صبح روز ازل حوالی نور

سجده کردیم بر کدامِ شما؟

من حلالم بُود حلال شما

من حرامم بود حرام شما

چهارده قرن دست هیچ کسی

دل ندادم به احترامِ شما

به شما معدن کرم گفتند

و به ما سائل حرم گفتند

پر من بال و بال من پر شد

پر و بالی زدم کبوتر شد

به نفس های حضرت سجاد

حالمان خوب بود و بهتر شد

سحرّ پنجم عبادت بود

کوچه هایِ خدا معطر شد

مردی از سمت ابرهای دعا

آمد و خشکی دلم تر شد

آمد و با خودش کتاب آورد

او امام آمد و پیمبر شد

مردی از سمت آفتاب آمد

با مفاتیحِ مستجاب آمد

آمده تا مرا تکان بدهد

چشم گریان به این و آن بدهد

آمده روی پشت بام سحر

با صدای خدا اذان بدهد

بشکند میله قفس را تا

بالها را به آسمان بدهد

با خودش مصحف نور آورده

تا خدا را به ما نشان بدهد

به نگاهش دخیل می بندیم

تا مناجات یادمان بدهد

ای مسیر سبز نجات

بر مناجات کردنت صلوات

ای مناجات و ای نسیم دعا

راهِ نزدیکِ ما به سمت خدا

ای که دریا کنار تو قطره

قطره با یک نگاه تو دریا

نذر سجاده قدیمی توست

چهارمین رکعت نوافل ما

ای امام علی دوم من

ای امام چهارم دنیا

مرد شب زنده دار سجاده

مرد محراب التماس دعا

از تو بوی نماز می آید

بوی راز و نیاز می آید

آفتابی که حق کشیده تویی

جلوه ای که کسی ندیده تویی

با ظرافت ، خدای عز و جل

بی نظیری که آفریده تویی

آنکه با کفّه ی تولایش

پای میزانمان کشیده تویی

شب اسیر هزار رکعت تو

به خدایت قسم پدیده تویی

نخلهای بلند نخلستان

بارش رحمتی که دیده تویی

با دعای غلام دارد

آسمان مدینه می بارد