آئین مستان

یا امام هادی دلم، در خونتون رو میشناسه

کسی که بد بهت بگه، حوالش با دست عباسه

همیشه به سامرا وحرم شما مینازیم

صد دفعه اگه خراب شهدوباره از نو میسازیم

کرمتو عشقه،علمتو عشقه

اسم نقی و سامرا و حرمتو عشقه

به خدا من غلامتم، پادشاه سامرایی تو 

میدونی که دوست دارم، نوه ی امام رضایی تو

دوباره ببین میخونمآقا جامعه کبیره

آخرش محبت تودیگه دستمو میگیره

کرمتو عشقه،علمتو عشقه

اسم نقی و سامرا و حرمتو عشقه

آرزومه بمیرمو، توی راه تو فدایی شم 

 الهی از تو سامرا، یه روزی کرب و بلایی شم

فدای شیش گوشت آقا میدونی مست حسینم

خواب دیدم با تو شب قدر توی بین الحرمینم

کرمتو عشقه علمتو عشقه

اسم نقی و سامرا و حرمتو عشقه

جز درد و غصه سینه ما را مجیب نیست

زخمی به دل نشسته که هیچش طبیب نیست

خاکم به سر به حضرت هادی چه کرده اند

دشنام بر سلاله ی زهرا عجیب نیست

آقا دلت شکسته ز تیغ زبان خصم

غصه نخور توقعی از نانجیب نیست

ای یوسف شکسته دل من حلال کن

در ما اگر برای تو خیری نصیب نیست

غافل شدیم از تو و از روزگار تو

ور نه چنین جسور شدن در رقیب نیست

ما زنده ایم و قلب شما را شرر زدند

بر سینه ی تو آتشی از پشت در زدند

این دشمنان که زخم شما را نمک زدند

دیروز، کوچه، مادرتان را کتک زدند

امروز جنگ و غفلت عالیجانب ها

دیروز شام، زینب و بزم شراب ها

سامرا با صفا میشه

عشق و شور باز به پا میشه

سامرا یه روزی عاشقا

شبیه کربلا میشه

دل من خاک پای تو

نوکر نوکرای تو

تا آخر پای تو میمونم

فدای خادمای تو

مادر تو یه عالمه است

حیدرم مست فاطمه است

طرف حساب دشمنات آقا

دیگه سردار علقمه است

عمریه دیوونت شدم

هلاک تو، حیرونت شدم

خواب می دیدم تو سامرا

زائر ایوونت شدم

سامرا با صفا میشه

عشق و شور باز به پا میشه

سامرا یه روزی عاشقا

شبیه کربلا میشه

روح عالم، اسم اعظم

دل به غم دادی، حضرت هادی

عالم سیه پوشه، دلتنگی و داغش

پرپر شده تو فصل غم،  گلهای باغش

هر شب روی هم،  غم ناله داره

یه باغ پرپر، آلاله داره

امشب دل شیعه اسیره

تو چنگ بغضی بی اراده

آخه آقمون و کشیدن

تو کوچه باپای پیاده

روح عالم، اسم اعظم

دل به غم دادی، حضرت هادی

چشمای گریونش، زلف پریشونش

داره حکایت می کنه، از قلب خونش

صداش گرفته، چه نیمه جونه

شبیه عمه،  قدش کمونه

از اشک و آهِ بی قراری

باغ نگاش پُر شکوفه است

گاهی به یاد کربلا و

گاهی به یادشام و كوفه است

روح عالم، اسم اعظم

دل به غم دادی، حضرت هادی

ای کعبه ی دل کوی تو

یا حضرت هادی

وی قبله ی جان روی تو

یا حضرت هادی

ای چشم همه سوی تو

یا حضرت هادی

 ای خلق ثناگوی تو

 یا حضرت هادی

ای یارم، دلدارم، دلدارم

ابن الجواد

تو اختر برج نبوی شمس هدایی

ماه علوی آیینه ی حُسن خدایی

فرمانده ی ملک قدر عشق رضایی

آری تو علی ابن جواد ابن رضایی

من آبرو از خاک در سامره دارم

من خاطره ها از سفر سامره دارم

من جلوه طور از شجر سامره دارم

من عشق دو قرص قمر سامره دارم

بزن بارون، بزن بارون كه مثل ابرا دلگیرم

بزن بارون، بزن بارون دارم از غصه میمیرم

با چه دلی نگاه کنم حرم سامرا رو

 هر شب و روز تو هر نفس

 می خونم این دعا رو

اللهم عجل لولیک الفرج

خدایا غربت ام اندازه داره

مصیبت پا رو قلبم میزاره

مزار آقام به زیر آواره

بزن بارون، بزن بارون كه مثل ابرا دلگیرم

بزن بارون، بزن بارون دارم از غصه میمیرم

این حرمی که هر دلی دیدنش از خداشه

آینه ی غریبی علی بچه هاشه

ایشاالله با دعای خیر زهرا

دوباره سامرا را خیلی زیبا

با حجت ابن الحسن می سازیم ما

بزن بارون، بزن بارون كه مثل ابرا دلگیرم

بزن بارون، بزن بارون دارم از غصه میمیرم

آرزومه با نوکرات، سر یه سفره باشم

ماه رجب با معرفت، عازم کربلاشم

حسینِ باعث بانی خلقت

حسین یکه سوار شفاعت

حقیقت عشق و آخر رحمت