آئین مستان

خدایا چه تلخ است و سخت است،خداحافظی های امشب

شروع غریبی ِ حیدر،شروع صبوری ِ زینب

حسینت سوی قبر و تابوت،چنان خیره مانده نگاهش

كه گودال قبر تو گویا،شده گودی قتلگاهش

خداحافظ ای قرار دلم،خداحافظ ای جان حیدر

خداحافظ ای همه حاصلم،خداحافظ ای یاس پرپر

آرام جان الوداع

یار جوانم الوداع

یافاطمه یافاطمه جان

تمام سپاهم تو بودی،علی بی تو بی سپاه است

من و صبر و خانه نشینی،علی بعد تو بی پناه است

دو چشمم پر از موج اشك و ،تمام نفس هایم آه است

تو رفتی و همراز این دل،همین اشك و آه است و چاه است

شب من دگر

ندارد سحر

شده خانه ام بیت الحزان

من و صبر و غم

غم دم به دم

من و كودكان پریشان

آرام جان الوداع

یار جوانم الوداع

یافاطمه یافاطمه جان

مرگ مثل گل شبو می شد

مرگ این بار چه خوشبو می شد

تازه امروز برای مردم

راز خندیدن گل رو می شد

پا شد و بال تكان داد و نشست

كم كمك داشت پرستو می شد

فضه امروز دگر كار من است

و پری دست به جارو می شد

آه یك دست لباس از پر قو

بر تن یاس چه نیكو میشد

بچه ها را كه به مسجد بردند

خانه خالی زهیاهو می شد

بعد چادر به سر انداخت و رفت

و علی دست به زانو می شد

***

ای آسمان عاطفه پرواز بی كران

بعد از تو ناتوان شده بال كبوتران

خیرالنساء ای و به خودت می شناسمت

دنیا نداشت و غیرخودت از تو بهترآن

دینم حرام اگر كه به غیر تو رو كنم

تو مال ما بهشت خدا مال دیگران

شایسته است بعد بیابان نشینه ات

گوشه نشین شوند تمام پیمبران

دستش شكسته باد هر آنكه تو را شكست

نانش حرام باد هر آنكه تو را در آن كوچه

فقط به خاطر یه قطعه خاك زد

باید ازین به بعد بمیرند نوكران

اون داغ بی بهونه، دلها رو می سوزونه

اون راز عاشقونه، اون قبر بی نشونه 

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

حسرت همه دلهایی مادر /  شهیده ی حیدر، شفیعه ی محشر

کجایی مادر

گوهر دل دریایی مادر / دلها بی قراره برای مزارت

کجایی مادر

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

شبهای بی ستاره، دلهای پاره پاره

این شبها بی قراره، بانوی بی مزاره

تا قلب آسمون می گیره / تو چشمها گریه جون می گیره

اشکامون رنگ خون می گیره

مثل آتیش زیر خاکستر / دلها پریشونه، کسی نمی دونه

 کجایی مادر

با نشونی عطر نیلوفر / هوای تو کردم، کجا رو بگردم

کجایی مادر

از داغ مادرم می سوزم / با یاد اون حرم می سوزم 

با چشمای ترم می سوزم

لطف تو شامل من، عشق تو قاتل من

ای کاش از من بگیری، جون ناقابل من

می میرم روزی انشاء الله /  در پای پرچم ثارالله

 با ذکر یا اباعبدالله

قلب من توی دستای حسینه / برای حسینه، گدای حسینه

 فدای حسینه

دل کبوتر بین الحرمینه / تو دام حسینه، غلام حسینه

فدای حسینه

بیا نگار آشنا، حسین، حسین

شب غمم سحر نما، حسین، حسین

مرا به نوکری خود، حسین، حسین

شها تو مفتخر نما، حسین، حسین

ای شه ولا، حسین / معدن سخا، حسین

می کشی مرا حسین

مادر چرا چشمات یکی اشک و یکی خون

هر وقت نگاهت می کنم هستی پریشون

چی به روزت اومده مادر

افتادی اینجوری تو بستر

ای ضربان قلب حیدر

لبخند رو لبهات تلخه و سرده

نگو که رفتن علاج درده

الهی زینب دورت بگرده

اشکاتو پاک از گونه نکردی

موهامو مادر شونه نکردی

چند روزه کار خونه نکردی

مادرمرو مادر مرو مادر

هم سیلی خوردی هم لگد زدن به پهلوت

صورتتم کبوده مثل دست و بازوت

زخمی شده همه وجودت

آتیش زدن به تارو پودت

فدای صورت کبودت

خونه حصار قافله بوده

 خیلی شلوغ و ولوله بوده

 خدایا مادر حامله بوده  

اینجا نبردن بویی ز احساس

پنچه کشیدن به صورت یاس

وقت جسارت کاش بودی عباس

مادرمرو مادر مرو مادر

حال تو می بره منو خرابه ی شام

رقیه انگاری گرفته از تو الهام

شبیه تو پهلوش شکسته

قنوت میگره با دست خسته

همه وجودش بخون نشسته

گوشواره هاشو بردن به غارت

خیلی کتک خورد تو اون اسارت

به دختر تو میشه جسارت

وای لب پار هاز چوب خیزر

بزم شراب و دختر حیدر

سر حسین بریده حنجر

مادرمرو مادر مرو مادر

در بین آن دیوار و در، یارب شده محشر به پا

بهر حمایت از علی، زهرا  شده جانش فدا

یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه

ای کافران بی‌حیا، دست خدا را بسته‌اید

پهلوی زهرا را زِ کین، در پشت در بشکسته‌اید

یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه

تاریخ باشد شاهدِ ، شَرح عزای فاطمه

شد کوچه‌های بی‌کسی ، کرببلای فاطمه

یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه

ای مادرِ ارباب ما، با غم عجین گشتی چرا

در پیش چشمان حسن، نقش زمین گشتی چرا

واویلتا واویلتا

آخر نگفتی کـه چـرا، قـدّت خمیـده مادرم

زینب بمیرد گـو چـرا، رنگـت پریـده مــادرم

واویلتا واویلتا

بر حالت محزون تو ، من مضطرم شب تا سحر

گَه بر تو گریـه می‌کنـم ، گَـه بـر غریبیِ پدر

واغربتا واغربتا

یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه

آرزومه ای خدا پرواز از این خونه کنم

قبل رفتن گیسوی زینبمو شونه کنم

می روم از این دنیا، می شود علی تنها

من می گم رفتنی ام زینب می گه بازم بمون

ای پرستو بمونو، بازم برای من بخون

می روم از این دنیا، می شود علی تنها

تا پای جون دادنم، من واسه جونت سپرم

تار مویی نشه کم از سر تو تاج سرم

بشکند اگر دستم، یاور علی هستم

بین زهرا و علی آتش در فاصله شد

محسنم اصغر شد و دومی هم حرمله شد

می کشه منو آخر داغ غربت حیدر

دشمن هیزم آورده، فاطمه مگه مرده

می کشه منو آخر داغ غربت حیدر