آئین مستان

دستمو رها کردم شرمندم ازت عمه

قول میدم که برگردم با عمو جون تا خیمه

سپاه حسن داره میاد دووم بیار

یه یل بی کفن داره میاد دووم بیار

ای بی کفن دووم بیار خونین دهن دووم بیار

جان جانانم مرد میدانم

خودم برت میگردونم عمو جانم

عمو جون از این زمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

وای من چه غوغایی نیزه زاره یا گودال

میزنن با هر چی هست پیکر تو شده پا مال

صدای بابام داره میاد از آسمون

بالای سرت عمو برو تو موج خون

اومد زمان وصل ما انا الیه الراجعون

تنهای تنهاست مقطوع الاعضاست

برس که یا بُنَیَ رو لب زهراست

عمو جون از اینزمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

دستمو سپر کردم دستمو قلم کردن

جای تو تو این گودال نیزه ها بغلم کردن

شده سر من مثه محاسنت خضاب

میمونه تنم پیش تو زیر آفتاب

آه غم تو بی جواب زخم تن تو بی حساب

الحمدلله آخر عبدالله

رو سینه تو پر گرفت قتیل الله

عمو جون از این زمونه سیرم

عمو جون شهید نشم میمیرم

هجوم نیزه ها رو دیدم

 صدای نالتو شنیدم

 با بال بسته پرکشیدم
به طرف قتلگاه دویدم

 دوون دوون میام

 نفس زنون میام
بی رمقم ولی

 تا پای جون میام

 عمو دووم بیار
زنده بمون میام

عمو منم مثل داداشم

محال که ازت جداشم
دارم میام به پات فدا شم

شهید آخر تو باشم

 واااای داره میبره نفسم
خدا کنه دیر نرسم

نفس زنون به خون تپیده

عطش امونشو بریده
شراره نفس نفسهاش

 دلمو به خاک وخون کشیده

عمو من اومدم

ببین چه حالیم

عمو منو ببخش

که دست خالیم
درد سرت شده

شکسته بالیم

من اومدم با دست خالی
تا تو به غیرتم ببالی

کسی توخیمه غیر عمه

 نمیدونه تودرچه حالی
داره میبره نفسم

خدا کنه دیر نرسم

یکی میشم با پیکرتو
نیابت از برادر تو

خدا کنه دووم بیارم

تا دمی که میبره سرتو
چیکار کنم خدا

دستم بشه جدا

میخوام سپر بشم

جلوی نیزه ها
کی میمیونه برات

منم بشم فدات

 ازقلب من خبرنداری
آخه مگه پسر نداری

 از رو زمین تن مرو بردار

کی میگه تو سپر نداری
داره میبره نفسم

حالا به بابام میرسم

عموجونم، عموجونم....

تا افتادی دویدم من

دویدم دیر رسیدم من

مثِ بابام توی کوچه

خیلی چیزا رو دیدم من

گرد و خاکی که برپا شد

هوای دشت ‌و مِه کرده

چکمه‌ها و سُم اسبا

عمو جِسمت رو لِه کرده

دیدم که...

با چکمه جسم پاکِت‌و برگردوند

باخنده‌هاش دل منو میسوزوند

دارم میمیرم

کاش می‌شد..

یه جوری می‌گرفتم اون خنجر رو

یه جوری می‌رسیدم اون پیکر رو ...

بغل بگیرم

عموجونم، عموجونم....

عمو هرکاری کردم که

سپرِ تو بشه دستم

مثِ بابام توی کوچه

نتونستم نتونستم

بابامم روی پا ایستاد

ولی دست از سرش رد شد

سیلی به مادرت خورد و

برا بابام چقدر بد شد

می‌خواستیم....

سپر بشیم ولی نشد شرمنده

بازم مثل مدینه شد شرمنده

عمو حلال کن

شرمنده...

شدیم من و باباجونم از زهرا

اون از مدینه و اینم از اینجا

عمو حلال کن

عموجونم، عموجونم....

همه‌ی دلخوشیم اینه

لااقل غرق تو خونم

مثِ بابام پس از کوچه

دیگه زنده نمیمونم

خوبه میرم نمی‌بینم

قاتلت داره میخنده

نمی‌بینم که نامحرم

دست عمه‌م رو میبنده

بابام که.....

مغیره رو تو کوچه میدید میمرد

نمیدونم چه جوری طاقت آورد

خدا میدونه

بعد از تو....

چه‌جور سرت رو روی نی می‌دیدم

حرم رو توی بزم مِی می‌دیدم

خدا میدونه

عموجونم، عموجونم....

غریب گیر آوردی مگه عموی منو

آخه شایدم ندیدی اون روی منو

هنوز من نمردم عمومو دوره کنی

هنوز زوده بشناسی غیرت حسنو

والله تا آخر عمرم باهاشم

تنها بمونه مگه من مرده باشم

دلم پیش بابامه، که جونم رو دستامه

لا افارغ عمی فقط ذکر لبهامه

حسین جانم حسین جانم

عمو اومدم خودم فدای تو بشم

فدای تموم غصه های تو بشم

دیدم قاتلت داره با خنجر میرسه

شنیدم داره صدای مادر میرسه

از خیمه اومده این آخرین یار

بعد از اباالفضل منم واست علمدار

توقلبم پر از آهه با عمری که کوتاهه

رو دست تو جون میدم منم مثل شیش ماهه

حسین جانم حسین جانم

حسن جانم حسن جانم

شده قتلگاه ام شبیه کوچه عمو

برام بازم از روضهء مدینه بگو

ببین توی قلبم یه دنیا درده عمو

بگو میخ در با سینه چه کرده عمو

بابا تو سن من موهاش سفید شد

توی جوونی چرا مادر شهید شد

غمت رو دلم آوار بگو از در و دیوار

از اون رد خونی که مونده بود روی مسمار

حسین جانم حسین جانم