عشق من به کوفه میا
ای کاش میشد بگیره عاقبت دعام / شبیه رویا باشه درد و غصه هام
یکی بره خبر بده به کاروان / دیگه نیاد به سمت کربلا آقام
دلم زغم پر آه و حسرته / به شهرشون که قحط غیرته
نیا حسین آخه غریب کشی / واسشون یه عادته
عشق من میا به کوفه
آتیش و در، دوباره چشمامه پر آب / دوباره زنده شد غم ابو تراب
یه لشگری منو کشوند تو کوچه ها / هنوز روی دستامه نشونه ی طناب
خزون میشه زغصه ها بهار / اینا دارن مغیره بیشمار
اگه میای گل سه سالتو / تا به شهر غم نیار
در کوچه میان بازار / باز میشه مدینه تکرار
عشق من میا به کوفه
از نامردی شده درون سینه تنگ / پیچیده هر جایی صدای طبل جنگ
یه عده میسازن کمون و تیغ و تیر / و کار عده ای شده پرتاب سنگ
اینا توان ز سینه میبرن / بلای جون به آل حیدرن
یه عده ای برای مرکبا / نعل تازه میخرن