آئین مستان

تو خیمه های داغ دیده

عطش دوباره پا گرفته

برای بی تابی گلها

میر حرم عزا گرفته

یه سقا

میره به سمت دریا

یل تموم عالم

میتازه توی صحرا

یه اقا امید نامیدا

میره که آب بیاره

زد به قلب دریا

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار

وقتی که ئنبال فراتی

طنین تکبیرت عشقه

عمو جون

اگه بباره بارون

بازم آروم نمیشه

اشک چشمای گریون

عمو جون

پیش تو دلامون

تشنگیمون بهونه است

تا تو بر به میدون

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار

چرا دیگه اومدن تو

از خیممون دیده نمیشه

چرا شکوه علم تو

تو آسمون دیده نمیشه

خمیده

 مردی که نا امیده

با چشای پر از خون

کنار تو رسیده

چی دیده

رنگ رخش پریده

همش داره میخونه

کی دستاتو بریده

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

چشای بابا پر خونه / کی گفت که عمه گریونه

عمه میگه بیارید خلخالارو / آی دخترا ببندید معجرا رو

رو معجرا ببندید چادرا رو / وا کنید گوشواره ها رو

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو، بی عمو

چرا روی لبا زمزمه اس / رو لب همه یا فاطمه اس 

چرا بابا قدش خم شده / مگه عمو هنوز علقمه اس، علقمه اس

هوای خیمه دلگیره / رقیه داره می میره

چیزی دیگه نمونده تا اسارت / دشمن میاد به خیمه با جسارت

آماده میشه لشگر بعد سقا / تا بیاد خیمه به غارت

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

 می باره چشامون بی عمو / نمی باره ولی آسمون

چی به سره عمو اومده / که شده بابامون غرق خون، غرق خون

میون میدون غوغا شد / دیگه بابامون تنها شد

ای وای دیگه نمونده راه چاره / بابا برای سقا بی قراره

دلها شده از این غم پاره پاره / چشمامون ابر بهاره

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

چشای بابا پر خونه / کی گفت که عمه گریونه

عمه میگه بیارید خلخالارو / آی دخترا ببندید معجرا رو

رو معجرا ببندید چادرا رو / وا کنید گوشواره ها رو

دیگه جون نداره پاهام نشستم به روی زمین

یا با من بیا تا حرم یا جون دادنمو ببین

میگن اهل حرم ای داداش همراهم بر می گردی

شکستی کمرمو ای کاش چشماتو وا میکردی

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

سرت رو اونی که شکست ، شکسته کمر منو

شکستن علم تو رو شکستن سپر منو

ببین دورمونو تا خیمه دریای خون گرفته

ببین که دوباره این لشکر بعد از تو جون گرفته

رباب زار و گریون شده

سکینه عزادار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

تو خیمه کسی نشنید صدای نیمه جون تو

میمیرن اگه ببینن تن غرق به خون تو

تو خیمه همه مادر ها سرگرم اشک و آه اند

زن و بچه هامون ای داداش بعد از تو بی پناهند

دل خیمه ها خون شده

حرم بی سپهدار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

قسم به اشک دخترم، قسم به آه خواهرت

چشاتو وا کن برادر، که اومده برادرت

قسم به روح مادرم، به غربت مادر آب

قسم به روح پدرم، به حضرت ابوتراب

پاشو، ای پناه من

پاشو، ای سپاه من

پاشو، تو که میدونی

تویی، تکیه گاه من

آب آورم سقّا و میر لشکرم

ببین شکسته دل من، ببین شکسته کمرم

بگو چه جوری خبر، تو رو به خیمه ببرم

ببین چی اومد سر تو، ببین چی اومد به سرم

نه می شه اینجا بمونی، نه می شه بردت به حرم

بگو، چکنم حالا

بی تو، توی کربلا

بگو، چه کنم داداش

با این، دستای جدا

آب آورم سقّا و میر لشکرم

پاشو که دلواپسیام برای تنگ غروبه

ببین که دشمن چی جوری به طبل شادی می کوبه

پاشو که بعد از من و تو اسارتا شروع می شه

به روی اهل بیتمون جثارتا شروع می شه

پاشو، واسه مادرا

برا، دل دخترا

پاشو، غیرت خدا

برا، حفظ معجرا

آب آورم سقّا و میر لشکرم

پشت سر دعای زینب و رباب

پیش رو صدای زمزمه ی آب

یک تنه میزنه به قلب لشگر ابوتراب

روی لب سقای حرم، ای ساقی کوثر مدد

علم به دست و روی علم، نوشته یا حیدر مدد

از همه ما سوا، از همه خیمه ها

از دل و جان ما، تا ابد میرسد این ندا

یا ابالفضل ادرکنی

نعره هات چه پر طنین و آتیشن

زیر پات به لرزه افتاده زمین

تا ابد یارته دعای خیر ام بنین

میگه حسین ای ماه حرم، ای تک سوار لشگرم

مدینه ای کاش بودی داداش، تو کوچه پیش مادرم

تو دل علقمه، غصه ی عالمه

با قدی که خمه، میخونه زیر لب فاطمه

یا ابالفضل ادرکنی