آئین مستان

فدای جود کسی که هر آن چه را بخشید

فقط به خاطر خشنودی خدا بخشید

از ابتدا پدرش فکر ما گداها بود

که سفره ی کرمش را به مجتبی بخشید

غریب بود اگر چه گدا فراوان داشت

کریم بود بدون سر و صدا بخشید

روز شهادت امام مجتبی اومدیم در خونه ی کریم اهل بیت ... چند روز مگه از اربعین گذشته ... عجب دنیایی ... اینهمه زائر اومده بودن از همه جای دنیا ... هر کی هر جوری بود خودش رو رسونده بود کربلا ...

خیلی ها میگفتن گنبد رو دیدیم یه سلام دادیم برگشتیم ، نشد بریم زیارت .... امروز چه خبره بقیع ؟! زائری هست ؟ ... کسی هست !! ... ای آقاجان ...

کریم کار ندارد به اسم و رسم کسی

غریبه را چه بسا بیش از آشنا بخشید

ملامتش نکنید آنکه را مدینه نرفت

مدینه زائر خود را به کربلا بخشید ...

دو ماه گریه برای حسین باعث شد

که رزق اشک حسن را خدا به ما بخشید

روز شهادته ، زیاد معطلت نکنم ...

گمان کنم که دگر مادری زمین نخورد

خدا فقط به حسن این چنین بلا بخشید ...