آئین مستان

انسیه الحورا کجا و هیزم اَفروخته

مرزِ بهشت و جهنمِ این درِ نیم سوخته

وایِ من ، تو رفتی پشت در جایِ من

حالا میبینه چشمایِ من ، داره میسوزه دنیایِ من

چه خبره

محسنم تو خطره

پشتِ در قیامتِ ، فاطمه یه نفره

« وای وای وای یا زهرا .. »

این یه سواله بی جوابه ، چی شد که اون لحظه

من بودم اما تو پشت در صدا زدی فضه

وای من ، تو رفتی پشت در جایِ من

طنابِ دور دستایِ من کبودِ روی زهرای من

چه خبره

میخِ در شعله وره

پشتِ در قیامتِ ، فاطمه یه نفره

« وای وای وای یا زهرا .. »

تو میری از مدینه اما کربلا نزدیکه

دم غروب میبینیم همو دوباره وقتی که

عاشورا ، حرامی و حرم واویلا

رقیه گم میشه تو صحرا

تو خیمه ها میگن یا زهرا

چه خبره

کربلا چه خبره

خیمه ها میسوزه و ، زینبم یه نفره

من و تنها گذاشتی پرکشیدی

نفسِ آخر و بی سر کشیدی ...

بس گلوت و بر زمین کوبیدی

رو خاکا طرح یک حنجر کشیدی

بمیرم مجبورت کردن

از خیمه ها دورت کردن

گودیِ گلوت رو دیدن

با نیزه منحورت کردن ..

خانِ کَرَم، فاطمه

شورِ سَرَم، فاطمه

عرضِ سلامُ ادب

به مادرم، فاطمه

صدیقه، مرضیه، طاهره، زهرا

علی عزیزِ بخاطرِ زهرا

سنگِ قبرش تویِ عرشِ بَرینه

خودِ خدا میشه زائرِ زهرا

سِرِّ نهانِ خدا در دنیایی

صاحبِ اَجرُ مقامِ بالایی

تو میکنی واسه حیدر خانومی

علی هم میکنه واست آقایی 

سِیدةُ الجَّلیله... فاطمه،فاطمه،فاطمه

صِدیقةُ الشَّهیده... فاطمه،فاطمه،فاطمه

رزق گریه کردن کجا
چشم بی لیاقت من
پیش پات مردن کجا؟
حسرت شهادت من
خاک پای مادر کجا؟
صحنه ی قیامت من
ممنونتم به خاطر ذره پروری
ممنونتم به خاطر حس مادری
ممنونتم سایه‌ی سری...
دست رو سرم بکش، باز جای مادرم
دست منو بگیر بین، غوغای محشرم
یا فاطمه مدد ...
شأن و رتبه ی من کجا؟
مجلس عزای شما
دست خالی من کجا؟
کاسه‌ی گدای شما
 دست خالی من کجا؟
میرسه به پای شما
دوستت دارم، شفیعه‌ی روز محشرم
دوستت دارم، پاره‌ی قلب پیمبرم
دوستت دارم، مثل مادرم
چشم انتظارتم، تو آهِ آخرم
دست منو بگیر بین، غوغای محشرم
یا فاطمه مدد ... 

چادرت را بتكان روزی ما را بفرست

ای كه روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر  ای مادر

من از خاک پای تو سر بر ندارم

مگر لحظه ای كه دگر سر ندارم

مگیر از سرم سایۀ چادرت را

پناهی از این خیمه بهتر ندارم

چادرت را بتكان  روزی ما را بفرست

ای كه روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر  ای مادر

بگیر از سر لطف جان مرا هم

ببخشا اگر جان دیگر ندارم

بخوانم به فرزندیت كه امیدی

به غیر از دعاهای مادر ندارم

مگیر از سرم سایۀ چادرت را

پناهی از این خیمه بهتر ندارم

چادرت را بتكان  روزی ما را بفرست

ای كه روزی دو عالم همه از چادر تو است

ای مادر  ای مادر

به پروانه های سحر گفته ام

كه من هم به این سوختن راضیم

حرم میروَم باز در میزنم

اگر هم ندادند من راضیم

مرا آخرش هم كفن میكنند

ولیكن بدون كفن راضیم

غلام حسینم ولیكن مرا

بخوانی غلام حسن راضیم

حسن  حسن

باز منو غربت مادر، شمیم گل حیدر

شدم روضه خون مادر شاهنشه بی سر

باز شده محشر کبری شده دل*

شده ذکر لب سینه زنا حضرت زهرا

مادرم مادر کل عالمه

اگه جون بدم براش بازم کمه

کی میگه مادر من بی حرمه

حرم مادر من تو قلبمه

مدد یا زهرا....

دل خورده به نامش، شدم عبد غلامش

همه عالم آدم شده مبهوت کلامش

دل اسیر قدماشه، علی مست نگاشه

خدا عاشق لحظهء قنوت ربناشه

مادرم مادر مهربونیاست

مادرم مادر شاه کربلاست

تنها آرزوی نوکرش اینه

بدونه که قبر مادرش کجاست

مدد یا زهرا...

*کلمه آخر نامفهوم بود

هم نفس حیدر چیه از این بهتر

بزاری تا زنده ام به تو بگم مادر

حال این شبامو میفهمی میدونم

بی بی خاک پاتم ای دردت به جونم

هر کی با یه حاجتی سمتت اومده

با چشمهای خیس و بارونی رو زده

مدیون عنایتت هستم تا ابد

میدونم نگاه لطفت صد در صده

یا زهرا اغیثینی

خالی دستامو میبینی اشکامو

به حسنت گفتم همهء دردامو

می خوام تا که زنده ام از عشقت بخونم

بی بی خاک پاتم ای دردت به جونم

کاش می شد کبوتر میخونت بشم

مثل صاف و صادق ها دیوونت بشم

دل تنگ زیارت کاری کن برام

کاش می شد به پای دل مهمونت بشم

یا زهرا اغیثینی

حالا دیگه جاشه قفل دلم واشه

به کرمت امشب کربلام امضاشه

بخشیدی گدا تو دل رحمی میدونم

بی بی خاک پاتم ای درت بجونم

میدونم بدم ولی با اذن شما

با دست کرامت سلطانم رضا

پا روضه براتمو امضا میزنی

پر میگیرم از همین جا تا کربلا