آئین مستان

مادرمادر

سرود جاودانه ی عشق

تو بهترین بهانه ی عشق

فقط به یاد تو سروده

دوباره دل ترانه ی عشق

تو فقط امید قلب حیدری

که تو شرح آیه آیه کوثری

به یقین شفیع روز محشری

مادر مادر

یا فاطمه ام ابیها

زهرازهرا

ام ابیها لایق تو

دلم پر از حقایق تو

ز بس که پاک و خالصی تو

خود خدا هم عاشق تو

حرمت قلوب عاشقان توست

جان ما بسته فقط به جان توست

که حسین خورشید آسمان توست

زهرازهرا

یا فاطمه ام ابیها

اسماء دل همه بی تابه

اسماء نگو مادرم خوابه

اگه که خوابه پس چرا نفس نمیکشه

دیگه از این به بعد رو موهام دست نمیکشه

دیگه دلم آروم نداره

یکی بره کمک بیاره

مادرم از دستم رفت

وای مادر وای مادر (ای وای مادرم)

ای وای چرا صورتش زرده

ای وای چرا بدنش سرده

چرا یه پارچه ی سفید کشیده رو تنش

نمی دونم آخه چیه این خون رو پیراهنش

بگو همین حالا داداشم

دیگه برن بگن به بابام

مادرم از دستم رفت

وای مادر وای مادر (ای وای مادرم)

اسماء دل همه بی تابه

اسماء نگو مادرم خوابه

اگه که خوابه پس چرا نفس نمیکشه

دیگه از این به بعد رو موهام دست نمیکشه

بابا رسیده دم خونه

دیده که پر غم خونه

غریبونه حالا نشسته پیش مادر رو

میگه که فاطمه بده جواب حیدر رو

می سوزم از آتیش آهش

دیگه میخونم از نگاهش

مادرم از دستم رفت

سبک زمینه سید مهدی میرداماد

سبک شور کربلایی حمیدرضا علیمی

میگیره دلمو غربت و غم

باغمش به خدا خون دلم

لبریز غم چشم تَرم

غرق خون بال وپرم

گرد غربت روی سرم

ذکر لب شد وای مادرم

بین غم دل اسیره

داره مادر میمیره

اسیر غمها شد، خون دل مولا شد

بی کس و تنها شد

غمگین حالت نگاش، پرخون به خدا چشاش

می پیچه تو دلم صداش

دل پریشونه، دیده گریونه

مادرم زهرا

زغمش دلامون تیره شده

آسمون به کجا خیره شده

وقت غسلِ نیمه شبه

ذکر مادر روی لبه

آسمون درتاب وتبه

چشما همه به زینبه

تو دلش غم میشینه

داره زینب میبینه

دریای غمها رو، غربت بابا رو

پیکر زهرا رو

نفس به سینه ی مادر

به پیش دیده ی حیدر

بریده بریده

مادر جون به لب رسیده

با ناله ای که علی شنیده

می خونه،برات بمیره مادر

حسین،شهید بی سر

شده شهادتینم

حسین غریب مادر

توی  نماز نشسته

با یه قنوت شکسته

نمی تونه پاشه

دیگه سفر تنها دواشه

ولی نگرون بچه هاشه

می خونه،جونم رسیده بر لب

بیا کنارم امشب

عزیز دل مادر

حسین سالار زینب

حسین غریب مادر

برا جوون خمیده

شب جدایی رسیده

توی نیمه شب ها

مادر رو به قبله ی ما

وصیتش رو میگه به بابا

می خونه،رسید شب های آخر

سفر نزدیک حیدر

قرار ما تو گودال

کنار تن بی سر

حسین،حسین

ای بهشت حسین، به حق حسین، نگاهم كن

با نگاهی بخر، دل من و سر براهم كن

باز بیار و به این، گدای درت عطایی كن

تو كه مادرمی ، برا پسرت، دعایی كن

دعایی كن كه بی بی ،  لایق این نوكری باشم

اگر نوكر شدم من، نوكرای حیدری باشم

دل دیوونه تقصیری نداره، مهربونیته

یه كاری كرده با این دل،  كه این جور مادری باشم

مادر دل من و بخر

مادر من و حرم ببر

این دلم اگه تا، وطن برسه، بسه مادر

از تو كرببلا، به من برسه، بسه مادر

بی خیال حرم، نمی شه دلم، دلم تنگه

بس كه هر نفسم، با اسم حسین ، هماهنگه

خدا این جوری خواست كه، كه تو بی بی مادرم باشی

من از سایه نشینا، تا تو  هم سایه سرم باشی

دلم میخواست شب جمعه، بیام كرببلا مادر

همون ساعت همون دم كه خودت هم تو حرم باشی

آتیش گرفته، تموم آشیونم

پشت در خونه، پر شده از خونم

نمی نشینم زپا، برمی خیزم

باید علی رو ،به خونه برگردونم

به علی یار و یاورم، عالم همه بدونند

بلا گردون حیدرم، عالم همه بدونند

میون شعله، نماز خون می خوانم

زپا فتادم، ولی به تو می مانم

تو كعبه ای و، به گرد تو می گردم

طواف عشق، مرا ببین جانانم

میزنم ناله یكسره، حیدر فقط امیره

كوری اون كه اَبتره ،حیدر فقط امیره

به علی یار و یاورم ،عالم همه بدونند

بلا گردون حیدرم، عالم همه بدونند

اگر چه می سوزم از غم ،فرزندم

فدایی تو شدم علی ،خرسندم

فقط ز درد غریبی تو آقا

زكودكان و جوانیم دل كندم

دستای حیدر و طناب ،زهرا برات بمیره

خستگی و ابوتراب ،زهرات برات بمیره

به علی یار و یاورم ،عالم همه بدونند

بلا گردون حیدرم، عالم همه بدونند