آئین مستان

امام رضا دوایِ دردایِ بیشماره

هرکسی داره حاجت پیش آقا میاره

آقا اگرچه روسیاهم و بدم

به پنجره فولادیِ تو رو زدم

منم کبوتری که جلد مشهدم

خیلی بیقرارتم، خیلی بیقرارتم ..

تو حرم همیشه حال من خوشه

دوری از شما گدارو میکُشه

بطلب منو که دیگه وقتشه

خیلی بیقرارتم، خیلی بیقرارتم ..

«امام رضا امام رضا ..»

محبت تو مولا همیشه بی حسابِ

یه لحظه دوری از تو برایِ من عذابِ

من که دوست دارم تورو قدِ خدا

آقا کبوترم رو گنبدِ طلا

چی میشه ضامنم بشی امام رضا

یار مهربون من، یار مهربون من ..

از غذایِ حضرتی به من بده

خوش بحال اونی که مشهد اومده

تا حرم دلش دوباره پر زده

یار مهربون من، یار مهربون من ..

«امام رضا امام رضا ..»

اسم شما همیشه میون سینه قابِ

بهشت من همین جاست تو صحنِ انقلابِ

آقا من از شما فقط شفا میخوام

نگاه به این گدای بی نوا میخوام

دوباره اربعین یه کربلا میخوام

قربون وفای تو، قربون وفای تو ..

آب سقاخونه آب زمزمه

هر چی از خوبیت بگم بازم کمه

نظری آقا به حق فاطمه

قربون صفایِ تو، قربون صفای تو ..

«امام رضا امام رضا ..»

از داغ تو نشسته داغی میون سینه

کشته تورو آقاجون این سوز زهر کینه

تورو خدا رو خاکا دست و پا نزن

بیا و مادرت رو هی صدا نزن

آتیش به قلب غصه دار ما نزن

یار نیمه جون من یار نیمه جون من

بمیرم که زار و خون جگر شدی

روی خاک حجره محتضر شدی

بمیرم شکسته بال و پر شدی

یار نیمه جون من یار نیمه جون من

«امام رضا امام رضا ..»